Φρεαττύδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Αντ΄ αυτού όμως υφίσταται και η ιστορικά επίσης σοβαρή άποψη που ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους όταν στη [[Μουνιχία]] υπήρχε συνοικισμός μέρος των κατοίκων του οποίου επιδίδονταν στη κατασκευή υφασμάτων και στη βαφική. Πολύ φυσικό λοιπόν η κατεργασία των πρώτων υλών εκείνων (πλύσιμο, στύψιμο, βαφική) να γίνονταν σε ειδικούς χώρους (π.χ. κοιλώματα βράχων), αντικαθιστώντας μεγάλα δοχεία. Έτσι μια τέτοια εκλογή, δίπλα στη θάλασσα, θα ήταν η καλλίτερη, αφού ακόμα και σήμερα συνηθίζεται στα χωριά δίπλα στη θάλασσα ή τα ποτάμια. Περιέργως όμως τέτοιες «φυσικές λεκάνες» δεν βρέθηκαν από τον όρμο του Φαλήρου μέχρι την Ζέα.
 
Έτσι η θέση που συγκεντρώνει ακόμα περισσότερες πιθανότητες της αρχαίας είναι ο αμέσως μετά τη Ζέα ορμίσκος στην ανατολικομεσημβρινή ακτή της Πειραϊκής Χερσονήσου. Παλαιότερα πριν την ανάπλαση του μυχού του όρμου υπήρχε μικρή ιαματική πηγή που τη θυμούνται οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής που το χρησιμοποιούσαν σε ορισμένες παθήσεις(¹)<ref>Ο Μακρίδης στον «Οδηγό της Ελλάδος» του [[1887]] αναφέρει πως το νερό αυτό της πηγής της «Φρεαττύδος» είναι καθαρτικό και πως κατόπιν εξέτασης βρέθηκε να περιέχει θειικό νάτριο και μαγνήσιο.
</ref>. Αυτό το νερό και το μέρος που ανάβλυζε το έλεγαν οι παλαιότεροι «Τσιρλονέρι» όπως το αναφέρει και ο Ραγκαβής στα «Τοπογραφικά Αθηνών». Έτσι από την αρχαιότατη εποχή ο χώρος αυτός φέρεται να λεγόταν και «Φρεαττός». Την άποψη ότι ο Φρεαττός είναι ο σημερινός λεγόμενος όρμος της Φρεαττύδας διατύπωσε πρώτος ο Ulrichs στου οποίου τη γνώμη συμφωνούν οι περισσότεροι Έλληνες μελετητές. Στην ανατολική όχθη του όρμου που σήμερα έχει συμπεριληφθεί μέσα στο εκεί [[Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος]] διακρίνονται λείψανα βαθμίδων εκείνου του δικαστηρίου της αρχαιότητας.
 
Πάντως η ονομασία της περιοχής κατά τους περισσότερους μελετητές, εσφαλμένα αποδίδεται σε ήρωα Φρεάττυ. Το πιθανότερο είναι να ετυμολογείται από τη λέξη «φρέαρ» από το οποίο και εξέρχονταν το ιαματικό νερό (τσιρλονέρι) ή από τα πολλά φρέατα που εντοπίστηκαν πέριξ του όρμου και ειδικότερα μεταξύ της λεωφόρου Ζαννή και οδών Αποστόλη και Λ. Πορφύρα. Ακόμη όμως έχει σημειωθεί πως τα αρχαιότερα σπίτια στη περιοχή χρησιμοποιούσαν για υπονόμους τέτοια φρεάτια.
 
{{παραπομπές}}
*(¹) Ο Μακρίδης στον «Οδηγό της Ελλάδος» του [[1887]] αναφέρει πως το νερό αυτό της πηγής της «Φρεαττύδος» είναι καθαρτικό και πως κατόπιν εξέτασης βρέθηκε να περιέχει θειικό νάτριο και μαγνήσιο.
 
==Σύγχρονη Φρεαττύδα==
Σήμερα ο όρμος της Φρεαττύδας έχει αναπλαστεί με μεγάλα έργα που ξεκίνησαν το [[1960]] οπότε και δημιουργήθηκε η [[μαρίνα Ζέας]] που άρχισε σταδιακά η λειτουργία της το [[1966]]. Στον άλλοτε μυχό του όρμου που διαμορφώθηκε σε πλατεία στεγάζεται το [[Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος]] ενώ κατά μήκος τμημάτων των ακτών του διαπιστώνονται παλαιά ερείπια των Πειραϊκών τειχών. Επίσης στην ανατολική πλευρά, στο επίπεδο της παραλιακής οδού, βρίσκεται η μαρμάρινη προτομή του Λάμπρου Πορφύρα, μόνιμου κάτοικου της περιοχής.