Δρύοπες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Οι '''Δρύοπες''' ''ή Δολοπες'' ήταν μία πανάρχαια '''[[Προέλληνες|προελληνική φυλή]]''' που κατοικούσε στην αρχαία Ελλάδα. Επειδή το όνομα «Δρύοπες» είναι ινδοευρωπαϊκό, πιστεύεται ότι ανήκαν στα ινδοευρωπαϊκά φύλα που συνιστούσαν μέρος του προελληνικού φυλετικού υποστρώματος. Αρχικά κατοικούσαν στην περιοχή ανάμεσα στα βουνά [[Οίτη]] και [[Παρνασσός]], μία άγονη γη που ήταν γνωστή ως '''Δρυοπίς'''. Πιστευόταν ότι σχετίζονταν με τους [[Λέλεγες]], και είχαν χαρακτηρισθεί ως φυλή ληστών. Οι οικισμοί των Δρυόπων, όπως και των Λελέγων, διατηρήθηκαν μέχρι και το τέλος της [[Νεολιθική Εποχή|Νεολιθικής Εποχής]], όταν άρχισαν να εμφανίζονται στον ελληνικό χώρο τα πρώτα καθαυτό ελληνικά φύλα. Η ακμή του πολιτισμού τους τοποθετείται γύρω στα 1600 π.Χ..
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Δρύοπες εκδιώχθηκαν από τη Δρυοπίδα από τον [[Ηρακλής|Ηρακλή]] και τους [[Μαλιείς]], που κατέλαβαν την οχυρωμένη πόλη τους στον Παρνασσό (Ηρόδοτος, 8, 43). Κατά τον μύθο, στην Τραχινία η [[Διηάνειρα]] βοήθησε τον Ηρακλή πολεμώντας στο πλευρό του κατά των Δρυόπων και πληγώθηκε στο στήθος. Στη συνέχεια οι Δρύοπες εποίκισαν την [[Ήπειρος|`Ηπειρο]], όπου μία περιοχή επίσης ονομαζόταν Δρυοπίς. Εκδιώχθηκαν όμως και από εκεί, από τους [[Δωριείς]] του [[Όλυμπος|Ολύμπου]] και της [[Όσσα|`Οσσας]]. Τελικά μετανάστευσαν προς τα νότια και εγκαταστάθηκαν στην [[Εύβοια]] και τις [[Κυκλάδες]]. Κοντά στο γεωγραφικό κέντρο της νήσου [[Κύθνος|Κύθνου]] υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Δρυοπίς (και σήμερα [[Δρυοπίς Κυκλάδων|χωριό]]), ενώ ο [[Ηρόδοτος]] (8, 46) απέδιδε το όνομα σε ολόκληρη την Κύθνο, η οποία αργότερα απέκτησε το σημερινό της όνομα από ομώνυμο αρχηγό των Δρυόπων. Οι Δρύοπες ίδρυσαν στο νοτιοανατολικό μέρος της Αργολίδας, καθώς και στα γύρω εκεί νησιά, κατά τον 14οπ.Χ αιώνα, τρεία κρατίδια, δρυοπικού καθαρά πληθυσμιακού στοιχείου τα οποία και αναπτύχθηκαν ως ένα ορισμένο βαθμό υπό την επικυριαρχία του Μυκηναϊκου βασιλείου του Άργους, αυτά τα κρατίδια ήταν η Έρμιων ([[Ερμιόνη Αργολίδας|Ερμιόνη]]), ο [[Μάσης]] (στην κοιλάδα του Μάσητος) και των Ηιόνων (ξεχωριστός Δολοπικός πληθυσμός που κατοικούσε στα παράλια της ευρύτερης περιοχής του Αργοσαρωνικού, με έδρα την βραχονησίδα Λιοντάρι ανατολικα του Πόρου, όπου και βρισκόταν και το κοινό ιερό τους).
Κατά τη μυθολογία και πάλι, όσοι Δρύοπες κατέφυγαν στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] προσέπεσαν ως ικέτες στον βασιλιά [[Ευρυσθέας|Ευρυσθέα]], ο οποίος ως αντίπαλος του Ηρακλή τους έδωσε την αργολική πόλη [[Ασίνη]]. Οι ίδιοι οι Δρύοπες ίδρυσαν από μόνοι τους και τη [[Νεμέα]]. Ο Παυσανίας στα «Μεσσηνιακά» (τόμος Β, λδ΄, 9) μας πληροφορεί ότι αυτή η μετανάστευση έλαβε χώρα κατά την «τρίτη γενεά», όταν βασιλιάς των Δρυόπων ήταν ο '''Φύλας'''. Αντιμετωπίζοντας και εκεί διωγμούς ως σύμμαχοι των Σπαρτιατών, έφυγαν όταν οι Σπαρτιάτες τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν σε μία πόλη της Μεσσηνίας την οποία οι Δρύοπες μετονόμασαν επίσης σε «Ασίνη».
| |||