Επωφελούμενος από το σοκ που προκάλεσε η [[Μάχη του Γρανικού|νίκη του στον Γρανικό]] ο Αλέξανδροςχρήστοσ προχώρησε καταλαμβάνοντας διαδοχικά τις παραλιακές πόλεις, προκειμένου να αποδυναμώσει την ισχύ του περσικού στόλου και να προχωρήσει ανενόχλητος στην ενδοχώρα. Πρώτος στόχος του υπήρξε η [[Λυδία]] και ιδιαίτερα οι [[Σάρδεις]], σημείο κλειδί για τις επιχειρήσεις του Αλέξανδρουχρήστοσ και κόμβος όλων των μεγάλων δρόμων που οδηγούσαν στην ασιατική ενδοχώρα. Ο μεν Μιθρήνης, φρούραρχος της ακρόπολης των Σάρδεων του παρέδωσε αμέσως την [[Ακρόπολις|ακρόπολη]], σπεύδοντας μάλιστα να τον προϋπαντήσει<ref>Αρριανός Α΄ 17, 3</ref>, ο δε Αλέξανδρος, αφού εγκατέστησε υπερασπιστή της ακρόπολης τον Παυσανία με φρουρά συγκροτημένη από Αργείους και τον Άσανδρο, αδελφό του Παρμενίωνα διοικητή της Λυδίας, κινήθηκε προς την [[Ιωνία]] και συγκεκριμένα την [[Έφεσος|Έφεσο]], την οποία και κατέλαβε πάλι αμαχητί, καθώς η φρουρά της είχε ήδη αποδράσει, όταν πληροφορήθηκε πως κατέφθανε ο Αλέξανδροςχρήστοσ και ήδη βρισκόταν υπό το καθεστώς αναταραχής. Μπαίνοντας στην Έφεσο ο Αλέξανδρος σταμάτησε τις σφαγές των ολιγαρχικών, αποκατέστησε την παλαιότερη [[δημοκρατία]] της [[πόλις|πόλης]], χαρίζοντας στο Αρτεμίσιο του φόρους που αποδίδονταν ως τότε στην [[Περσία]]. Απελευθερωτής και προστάτης των Ελλήνων προβάλλει εδώ ο Αλέξανδρος καθώς η στάση του στην Έφεσο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, όπως μας παραδίδει τουλάχιστον ο [[Αρριανός]]<ref>Αρριανός Α΄ 17, 12.</ref>, σε σημείο ώστε με τα μέτρα που πήρε για την αποκατάσταση των ιωνικών πόλεων να τιμάται από το κοινό των Ιώνων με ειδικούς αγώνες που ονομάζονταν τα ''Αλεξάνδρεια''<ref>[…] άλσος καθιερωμένον Αλεξάνδρω των Φιλίππου και αγών υπό του κοινού των Ιώνων Αλεξάνδρεια καταγέλλεται συντελούμενος ενταύθα […]. Βλ. Στράβων ΙΔ΄ 644.</ref>. Από την Έφεσο, ο Αλέξανδρος και κατόπιν αιτημάτων διάφορων πρέσβεων που κατέφθαναν εκεί για παράδοση των πόλεων, ανέθεσε σε διάφορους στρατηγούς να απελευθερώσουν τις πολλές αιολικές και ιωνικές ελληνικές πόλεις εκείνης της χώρας, να καταργήσουν τις ολιγαρχίες και τους φόρους που πλήρωναν στους βαρβάρους και να ανορθώσουν παντού τις δημοκρατίες και τους πάτριους νόμους<ref>Βέβαια αυτή η απαλλαγή συμβάδιζε με την απαίτηση ένταξης των πόλεων στην ελληνική συμμαχία, γεγονός που τις υποχρέωνε σε συνεισφορές (''συντάξεις''). Βλ. Green P. 2008, 272.</ref>. Για λίγο συναναστράφηκε εδώ τον μεγάλο ζωγράφο, τον [[Απελλής|Απελλή]], ο οποίος ζωγράφισε την εικόνα του και καθώς μας παραδίδει ο Πλίνιος και ο [[Κλαύδιος Αιλιανός|Αιλιανός]] τούτη η εικόνα με τον κεραυνό στόλιζε επί μακρόν το [[Αρτεμίσιο]]<ref>Πλίνιος XXXV, 86 και [[Κλαύδιος Αιλιανός|Αιλιανός]] ''Ποικίλη Ιστορία'', Β΄ 3.</ref>.
