Θεόπομπος ο Χίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: pl:Teopomp z Chios
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθ.
Γραμμή 1:
Ο '''Θεόπομπος''', γνωστός και ως '''Θεόπομπος τηςο ΧίουΧίος''' ([[378 π.Χ.|378]]/[[377 π.Χ.]] στη [[Χίος|Χίο]] - [[323 π.Χ.|323]] ή [[300 π.Χ.]], πιθανώς στην [[Αλεξάνδρεια]]), ήταν αρχαίος [[Έλληνας]] [[ιστορικός]] και [[ρήτορας]].
 
== Βιογραφικό ==
Τα νεανικά του χρόνια τα πέρασε μάλλον στην [[Αθήνα]], μαζί με τον πατέρα του, τον Δαμασίστρατο, ο οποίος είχεήταν εξοριστείπλούσιος απόκαι τηνανήκε Χίοστην λόγωαριστοκρατική τουμερίδα φιλοσπαρτιατικώντης τουΧίου, όταν εξορίστηκε από την εγκάθετη δημοκρατική φρονημάτωνμερίδα.
 
ΣπούδασεΣτην μεΑθήνα έτυχε επιμελημένης ανατροφής και περί το [[360 π.Χ.]] μαθήτευσε παρά τον [[Ισοκράτης|Ισοκράτη]] όπου και έγινεαναδείχθηκε ικανός ρήτορας, πριν γίνει ιστορικός. Ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρωνας|Κικέρων]] μας μεταφέρει ένα ρητό στο οποίο ο Ισοκράτης παινεύει τις ικανότητες του Θεόπομπου.
 
Οι ρητορικές ικανότητες του Θεόπομπου ήταν μάλιστα τόσο εξαιρετικές, που το 352/351 π.Χ. τιμήθηκε με το επινίκιο έπαθλο της ρητορικής[[ρητορική]]ς που είχε ιδρύσειθέσπισε η [[Αρτεμισία Β΄ της Καρίας|Αρτεμησία]] προς μνήμη του ανδρός της, Μαυσώλου, βασιλιά της [[Καρία]]ς, ενώ ένας από τους συναγωνιστές του ήταν ο ίδιος ο Ισοκράτης.<br>
Ο Θεόπομπος αναδείχθηκε κυρίως σε ρητορικούς επιδεικτικούς λόγους και καυχιόταν ότι δεν υπήρχε σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη που να μην είχε χειροκροτήσει τη ρητορική του δεινότητα..<br>
Τα συνεχή αυτά ταξίδια του συντέλεσαν κατά πολύ να γνωρίσει πολλές αρχαίες πόλεις και λαούς που αποτέλεσαν εξαίρετη προπαρασκευή για συγγραφή ιστορίας. Ταυτόχρονα σύναψε σχέσεις με τους περισσότερους πολιτικούς άνδρες της εποχής του. Ανέπτυξε φιλία με τον Βασιλέα των Μακεδόνων Αλέξανδρο με τη συνδρομή του οποίου και επέστρεψε στη πατρίδα του το 333 π.Χ. σε ηλικία 45 ετών, όπου για ένα χρονικό διάστημα έγινε αρχηγός του [[αριστοκρατικό κόμμα|αριστοκρατικού κόμματος]].
 
Ο θάνατος του Αλέξανδρου υπήρξε για τον Θεόπομπο μεγάλη συμφορά αφού εκδιώχθηκε για δεύτερη φορά από τη πατρίδα του. Τότε αρχικά κατέφυγε στην Έφεσο και στη συνέχεια μετά από διάφορες πόλεις κατέληξε στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], παρά τον [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίο τον Α΄]], από τον οποίο και βρήκε άσυλο αφού προηγουμένως είχε διατρέξει σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή του λόγω του ανήσυχου πνεύματος που τον διέκρινε.<br>
Ακολούθησε την συμβουλή του δασκάλου του και έγινε ιστορικός. Χάριν της συμβολής του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγα Αλέξανδρου]] του επιτράπηκε να επιστρέψει το 333 π.Χ. στην Χίο, όπου για ένα χρονικό διάστημα έγινε αρχηγός του [[αριστοκρατικό κόμμα|αριστοκρατικού κόμματος]]. Μετά τον θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου εξορίστηκε και πάλι από την Χίο και βρήκε καταφύγιο στον [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίο]] στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]].
Δεν είναι τελικά γνωστό που ακριβώς τερμάτισε ο βίος του που κατά πάσα πιθανότητα πέθανε σε βαθύ γήρας.
 
Ο Θεόπομπος υπήρξε πολυγραφότατος. Ακολούθησε την συμβουλή του δασκάλου του και έγινε ιστορικός. Φέρεται να έγραψε περί τους 170.000 στίχους. Το ρητορικό του έργο αποτελεί μόνο το 1/8 του συνόλου του έργου του, ενώ όλο το υπόλοιπο αφορά Ιστορία.
 
== Το έργο του ==