Ευρωπαϊκό Δίκαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Διακρίσεις: + |
|||
Γραμμή 4:
Το ευρωπαϊκό δίκαιο χωρίζεται σε '''πρωτογενές''' και '''παράγωγο''' κοινοτικό δίκαιο.
*'''Πρωτογενές''' κοινοτικό δίκαιο είναι το δίκαιο των τριών ιδρυτικών Συνθηκών: της Ε.Κ., της ΕΥΡΑΤΟΜ και της Ε.Ε. και οι γενικές αρχές που πηγάζουν από αυτές. Σημειώνεται ότι οι συνθήκες αυτές διατηρούν χαρακτήρα "θεσμικό", "συνταγματικό" και "κανονιστικό".
*'''Παράγωγο''' κοινοτικό δίκαιο, (ή δευτερογενές), είναι οι κανόνες νομοθετικής ισχύος που εκδίδουν τα κοινοτικά όργανα. Στην ουσία πρόκειται για το κατ΄ εξοχήν κοινοτικό δίκαιο αφού αποτελεί δημιούργημα των [[κοινοτικό όργανο|οργάνων]] της ΕΕ.
Οι κανόνες νομοθετικής ισχύος που εκδίδουν τα όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είναι, σύμφωνα πάντα με το άρθρο 189 της συνθήκης της Ρώμης, οι κοινοτικοί [[Κοινοτικός κανονισμός|κανονισμοί]], [[Κοινοτική οδηγία|οδηγίες]], [[Κοινοτική απόφαση|αποφάσεις]] και οι [[Κοινωτική σύσταση|συστάσεις]] ή [[Κοινωτική γνωμοδότηση|γνωμοδοτήσεις]]. Οι κανόνες αυτοί αποτελούν κοινοτικές πράξεις που λαμβάνονται και εκδίδονται κατά περίπτωση από το Συμβούλιο ή την Επιτροπή, οι οποίες όμως διαφέρουν μεταξύ τους σημαντικά δημιουργώντας έτσι διαφορετικές έννομες συνέπειες των συμβαλλομένων κρατών-μελών.
Η Κοινοτική Οδηγία είναι νομοθετική πράξη που απευθύνεται στα κράτη-μέλη. Δεν έχει άμεση ισχύ στις εθνικές έννομες τάξεις. Τα κράτη-μέλη οφείλουν να μεταγράψουν την οδηγία στο εσωτερικό τους δίκαιο εντός όμως τακτής προθεσμίας προς έναρξη ισχύος, (όπως προβλέπει η ίδια η οδηγία). Το πώς θα τη "μεταγράψουν", (νομοθετική εισαγωγή), (με [[νόμος|νόμο]], [[Προεδρικό Διάταγμα]], ή [[Βασιλικό Διάταγμα]] κλπ.) διέπεται από το εσωτερικό δίκαιο των κρατών-μελών. Οφείλουν όμως κατά τη μεταγραφή της να μην αλλοιώσουν το νόημά της και να διατηρήσουν την ουσία της ρύθμισης (effet utile).<br>
| |||