Νίκος Τσεκούρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}

{{επιμέλεια}}

 

Ετσι η οικογένεια έχασε το εργοστάσιο και ο Νίκος μπήκε στο δρόμο του: φανατικός φυσιολάτρης, είχε πάρει ήδη τα βουνά, και σε λίγο έγινε εκδότης (!), μαζί με τον Κλεόβουλο Δενδρινό και τον Κώστα Χρηστίδη, του περιοδικού «Εκδρομικά» (το πρωτο φυσιολατρικό-ορειβατικό περιοδικό που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα) και αργότερα του περιοδικού «Καραμπόλα» που κυκλοφορούσε όποτε κατάφερνε η φυσιολατρική παρέα να εξοικονομήσει λίγα χρήματα για το χαρτί!

To πρώτο έργο του που ανέβηκε στη σκηνή ήταν το σχολικό δραματάκι «Τα Σουλιωτόπουλα δεν πέθαναν». Η Επιτροπή Βράβευσης Σχολικών Εργων του υπουργείου Παιδείας (Κωστής Μπαστιάς, Λέων Κουκούλας Κωστής Βελμίρας, Γιάννης Λάμψας) του απένειμε το πρώτο βραβείο και από τότε βρίσκεται σε όλες τις σχολικές βιβλιοθήκες και παίζεται στις 25 Μαρτίου από πολλά σχολεία.

 

Σε ηλικία 28 ετών έκανε το ντεμπούτο του σαν θεατρικός συγγραφέας, τον Μάϊο 1940 με την κωμωδία του «Ανθρωπος είμαι κι εγώ» που ανέβηκε στο θέατρο «Λυρικό», από τον θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη και Βασίλη Λογοθετίδη. Παίχτηκε μόνον 30 ημέρες, στις παραμονές του πολέμου της Αλβανίας. Ακολούθησε ο «Μαγκούφης» που έκανε πρεμιέρα στις 23/1/41, στο θέατρο «Διάνα», με τον θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου. Ο συγγραφέας, φαντάρος τότε στη μονάδα προστασίας σιδηροδρόμων, το έγραψε κατά τη διάρκεια τεσσάρων ταξιδιών Αθήνα-Θεσσαλονίκη, μεσα στο τελευταίο ανοικτό βαγόνι, έτοιμος να καταρρίψει με το πολυβόλο του όποιο ιταλικό αεροπλάνο τολμούσε να πλησιάσει.

 

Υπάρχουν στο θεατρικό μουσείο δύο ακόμη έργα του που δεν γνώρισαν τον παράδεισο της σκηνής. Ειναι ο «Καταραμένος Αγιος», με 12 εικόνες και 30 ηθοποιούς που ζωντανεύει τη ζωή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Κέρδισε εύφημο μνεία στον κρατικό θεατρικό διαγωνισμό. Επρόκειτο να το ανεβάσει ο Μάνος Κατράκης στο Πεδίο του Αρεως, αλλά δεν πρόλαβε γιατί αρρώστησε και ακολούθησε ο θάνατός του. Για δεύτερη φορά εγκρίθηκε από την επιτροπή του Εθνικού Θεάτρου την εποχή της χούντας των συνταγματαρχών, αλλά ήρθε η μεταπολίτευση και η νέα διοίκηση της Κρατικής Σκηνής αρνήθηκε να ανεβάσει έργο που είχε εγκριθεί από τη χουντική διοίκηση. Στο θεατρικό μουσείο αναπαύεται και ο «Πρώτος δημοκράτης», έργο επίσης πολυπρόσωπο που παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του Ρόκου Χοϊδά, του πρώτου «κοινωνιστή-επαναστάτη», την εποχή που δεν είχε ακόμη εμφανιστεί ο κομμουνισμός. Το έργο κέρδισε έπαινο στον κρατικό θεατρικό διαγωνισμό. Τέλος, στο θεατρικό μουσείο υπάρχει και η άπαιχτη κωμωδία του «Ρήγας-ντάμα-βαλές» που είχε εγκριθεί από τον θίασο Παπάς-Λαμπέτη-Χόρν, αλλά δεν ανέβηκε ποτέ γιατί ο θίασος διαλύθηκε.

 

Η θεατρική καριέρα του Νίκου τσεκούρα έγινα...λάθρα -όπως γράφει ο ίδιος- κλέβοντας χρόνο από τη δημοσιογραφία που ήταν η βιοποριστική του απασχόληση. H επιτυχία του «Φουντοτσάρουχου»του άνοιξε το δρόμο γιά ν’ αρχίσει τη συνεργασία του με εύθυμες ιστορίες στα περιοδικά μεγάλης κυκλοφορίας «ΑΤΛΑΝΤΙΣ», «ΘΗΣΑΥΡΟΣ», «ΠΑΝΘΕΟΝ», «ΡΟΜΑΝΤΖΟ». Ακολούθησε η «ΜΑΣΚΑ» του –εκδότης ο βιβλιοπώλης Σαλίβερος και διευθυντής ο Απόσοτλος Μαγγανάρης- με τις περιπέτειες του θρυλικού «Ντετέκτιβ Χ» που τις υπέγραφε ως Νικ Χάτσετ. Οταν μετέφραζαν τις πραγματικές ιστορίες του Μπραντ Χάουζ, οι αναγνώστες της «ΜΑΣΚΑΣ» διαμαρτύρονταν, ζητώντας τα...γνήσια κείμενα! Παράλληλα συνεργαζόταν με τους εκδότες Μήτσο Δαρεμά και Ηλία Καμπανά συγγράφοντας αναγνώσματα , «Η Ιστορία της Κασσιανής», «Παραμύθια της Χαλιμάς», «Μύθοι του Λαφονταίν» λαϊκής κατανάλωσης.

 

 

Μετά το «ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ» ακολούθησε το «ΣΙΝΕΑΚ» χωρις ιδιαίτερη επιτυχία και στη συνέχεια το επίσης βραχύβιο «ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ». Με αυτό έδωσε τέλος στην εκδοτική του καριέρα για να επιστρέψει στην δημοσιογραφία, δουλευοντας κατά διαστήματα στις εφημερίδες «ΑΘΗΝΑΪΚΗ», «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» και για 4 χρόνια ως αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο «ΕΜΠΡΟΣ» του Παράσχου. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια επανέκδοσης του περιοδικού «ΜΠΟΥΚΕΤΟ», σκάρωσε το θρυλικό «ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ» με χορηγό τον εκδότη Μιχο Σαλίβερο. Στο ερωτικο-σπαζοκεφικό αυτό έντυπο συνεργάστηκαν υπογράφοντας με ψευδώνυμο γνωστοί λογοτέχνες, όπως ο Μ. Καραγάτσης, ο Κωστής Βελμύρας, ο [[Μανώλης Σκουλούδης]], ο Νίκος Μαράκης, ο Θέμος Ποταμιάνος. Η επιτυχία ήταν τεράστια αλλά το πολέμησε μετα μανίας η εκκλησιαστική οργάνωση ΖΩΗ , ως «αισχρούργημα» με αλεπάλληλες μηνύσεις των μητροπολιτών σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τελικά ο Σαλίβερος αναγκάστηκε να διακόψει την έκδοση για να μην βρεθεί στη φυλακή και ο Νίκος Τσεκούρας ολοκλήρωσε την περιπετειώδη 60 χρονων δημοσιογραφική του καριέρα στις εκδόσεις ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ.

 

Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Ενωσης Συντακτών Περιοδικού Τύπου. Παντρεύτηκε τη Σοφία Γιαννακουλοπούλου που του χάρισε δύο παιδιά, τον Ολυμπο και τη Χλόη. Από τον Ολυμπο και την Διονυσία Μαρκαναστασάκη έχει δύο εγγονές, τη Σοφία και την Ολγα, ενώ από τη Χλόη και τον Θεόφιλο Αιγινίτη έναν εγγονό, τον Ιάσονα.

 

 

[[Κατηγορία:Έλληνες θεατρικοί συγγραφείς]]