Άγγελος Γριμάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Agras (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο Άγγελος Γριμάνης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1906. Υπήρξε για πολλά χρόνια η σημαντικότερη προσωπικότητα του χορού στην Ελλάδα τόσο ως χορευτής όσο και ως χορογράφος. Αφού τελείωσε το γυμνάσιο μετέβη το 1923 στη Γερμανία και γράφτηκε στην αρχιτεκτονική σχολή. Γρήγορα όμως εν αγνοία της οικογενείας του εγκατέλειψε τις σπουδές του και γράφτηκε στη Σχολή χορού της Μαίρη Βίκμαν. Ακόμη σπούδασε στις Σχολές Zimmermann, Growsky (Βερολίνο) και Nijinska (Παρίσι). Το ντεμπούτο του ως χορευτής το έκανε με την οπερέτα "Τσάρεβιτς" (Βερολίνο 1927) κερδίζοντας αμέσως το κοινό. Από το 1927 - 1929 συνεχίζει να δημιουργεί στην `Οπερα Στουτγάρδης ως πρώτος χορευτής ("Κοπέλλια" (1928), "Εξπρεσιονιστική σουίτα", κ.α.),
{{copyright|1=http://www.musipedia.gr/wiki/%CE%93%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%86%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%82}}
Το 1929 προσλαμβάνεται στην όπερα της Κολωνίας και μέχρι το 1930 δημιουργεί και πάλι ως πρώτος χορευτής στα έργα : "Τρίκοχο καπέλο", "Πουλτσινέλα", "Πετρούσκα" (1930), "Ιεροτελεστία της `Ανοίξης", "Δον Ζουάν" κ.α. Τα έτη 1930-31 συνεχίζει ως πρώτος χορευτής και χορογράφος του Chemnitz. Κάνει τις χορογραφίες στα έργα: "Robinsonnade", "Parade", "Bικτωρία και Ουσσάρος", "Αΐντα", "Μάγος έρωτας" και χορεύει με τους Άντον Ντόλιν και Λα Γιάνα στα "Παραμύθια Χόφμαν" σε σκηνοθεσία Μαξ Ράιντχαρτ, (Βερολίνο 1931-32).
 
Ο Άγγελος Γριμάνης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1906 και πέθανε στην Αθήνα το 1979.Υπήρξε διακεκριμένοςΠρώτος χορευτής καιστα χορογράφος."Ρωσικά Για ορισμένους, ήταν επί 40 χρόνια η πιο σημαντική προσωπικότητα του χορού στην Ελλάδα. Ο πατέρας του ήταν εφέτης. Τελειώνονταςμπαλέτα" το γυμνάσιο,1932 πήγεστα τοέργα 1923: για"Πριγκίπισσα σπουδές στη Γερμανία. Εγκατέλειψε όμως την αρχιτεκτονική και γράφτηκε στη Σχολή χορού της Μαίρη Βίκμαν. Σπούδασε και στις Σχολές Zimmermannκύκνος", Growsky (Βερολίνο), Nijinska (Παρίσι). "ΝτεμπουτάρησεΠαραλλαγές" ως χορευτής στην οπερέτα, "Τσάρεβιτς" (Βερολίνο 1927). Το 1929 προσλαμβάνεται ως πρώτος χορευτής στην `Οπερα Στουτγάρδης (1927-29):Πρίγκιψ Ιγκόρ"Κοπέλλια" (1928), "ΕξπρεσιονιστικήComediens σουίταjaloux", κ.λπο.κ. Πρώτοςπεριοδεύει χορευτήςσε στηνπολλές όπεραπόλεις της ΚολωνίαςΕυρώπης (1929-30):δίνοντας "Τρίκοχορεσιτάλ καπέλο"χορού, "Πουλτσινέλα",αποσπώντας "Πετρούσκα"υπέροχες (1930), "Ιεροτελεστία της `Ανοίξης", "Δον Ζουάν", κ.λπκριτικές. ΧορογράφοςΗ και πρώτος χορευτήςφήμη του Chemnitzόμως (1930-31).έχει Χορογραφείφτάσει τακαι έργα:στον "Robinsonnade",Ελλαδικό "Parade", "Bικτωρίαχώρο και Ουσσάρος",το "Αΐντα"1933 (1931),ο "ΜάγοςΦώτος έρωτας"Πολίτης (1931)τον καιμετακαλεί, χορεύειγια μενα τους Άντον Ντόλινχορογραφήσει και Λανα Γιάναχορέψει σταστον "Παραμύθια ΧόφμανΑρχοντοχωριάτη" (σκηνοθ.του Μαξ Ράιντχαρτ, Βερολίνο 1931-32)Μολιέρου. ΠρώτοςΠείθεται χορευτήςγιατί τωνέτσι "Ρωσικώνθα μπαλέτων"αποδείξει (1932):την "Πριγκίπισσακαλλιτεχνική κύκνος",αξία "Παραλλαγές",του "Πρίγκιψκαι Ιγκόρ",στην "Comediensπατρίδα jaloux"του κ.ο.κ.και Δίνειπαράλληλα ρεσιτάλθα χορούσωθεί σεαπό πολλέςτην πόλειςγκρίνια της Ευρώπης.αυστηρών Τοαρχών 1933οικογενείας του (ο Φώτοςπατέρας Πολίτηςτου τονήταν μετακαλεί,εφέτης) γιαπου νααπό χορογραφήσειτην καιαρχή ναήταν χορέψειαντίθετη στονστις "Αρχοντοχωριάτη"σπουδές του Μολιέρουστον χορό. Από τότε (1933-1937) γίνεται μόνιμος χορευτής και χορογράφος του Εθνικού Θεάτρου ("Πέερ Γκυντ", "Κύκλωψ", "Δωδέκατη νύχτα", "Δον Κιχώτης", "Ηλέκτρα", "Κατά φαντασίαν ασθενής", κ.λπα.). ΠροπολεμικάΠριν τον πόλεμο και κατά την Κατοχή μετέχει σε επιθεωρησιακούς θιάσους ως χορευτής και χορογράφος. Παράλληλασε επιθεωρησιακούς θιάσους, ενώ παράλληλα συνεργάζεται με την ΕΛΣ. ΣυγκροτείΕπιλέγει αξιόλογους χορευτές και συγκροτεί μπαλέτα, που εμφανίζει σε επιθεωρήσεις (1939-40, 1947 και 1951-53). Μετά την Κατοχήαπελευθέρωση, γίνεται μόνιμο στέλεχος της ΕΛΣ. Χορογράφησε πολλάπολλές έργα (όπερες, οπερέτες και βραδιές μπαλέτου). Αναφέρουμε μερικάΜερικά από αυτά (από 1941-59) είναι : "Πραματευτής", "Αετός", "Θάνατος Αντρειωμένης", "Πρωτομάστορας", "Εύθυμη χήρα", "Αδριανή Λεκουβρέρ", "Κάρμεν", "Βαφτιστικός", "Νύχτες της Βενετίας", "Μανόν", "Χώρα του Μειδιάματος", "Αΐντα", "Τροβατόρε" κ.λπ.. Ως χορογράφος: "Χριστίνα" (1961). "Κάρμεν", "Δύναμη Πεπρωμένου", "Τανχώϋζερ" (1962). "Τροβατόρε", "Μανόν" και "Ριγκολέτο" (1963). "Ορλώφ" και "Ο μαγικός καθρέφτης" (1964). "Αντρέα Σενιέ", "Τσάρος και ξυλουργός" και "Αΐντα" (1965). "Μεφιστόφελε" (1966). κ.λπ. ΧορογραφείΕπιστρέφοντας στην Ευρώπη το 1957 χορογραφεί 3 μπαλέτα στο Raimund Theater της Βιέννης (1957). Συνεργάζεται επίσης με το Ελληνικό Χορόδραμα (1951-59) : "6 λαϊκές ζωγραφιές" σε μουσική Χατζιδάκι, "Τσιγγάνος". Παρά τη φήμη του και την τεράστια καλλιτεχνική του αξία δεν διστάζει να πειραματίζεται και να συνεργάζεται με νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες όπως ο ηθοποιός και χορευτής [[Άγγελος Γραμμένος]]. Έτσι το 1975 κάνει τις χορογραφίες στο καφέ θέατρο καλημέρα ζωή στην Πλάκα. ΈχειΣυμμετείχε επίσης ως ηθοποιός και έχει χορογραφήσει τις ταινίες "Δούκισσα της Πλακεντίας", "Χαρούμενοι αλήτες", "Δράκος" (του Κούνδουρου). Τιμήθηκε με δίπλωμα του Διεθνούς Χορευτικού Φεστιβάλ των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου (1936). Ακούραστος λάτρης και υπηρέτης της τέχνης του χορού, συνέχισε να χορεύει, να χορογραφεί και να ασκείται στο χορό μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε στην Αθήνα το 1979