Παραστατικό χρήμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vanakaris (συζήτηση | συνεισφορές)
+
μ μδιορθ
Γραμμή 1:
'''Νόμιμο χρήμα''' (fiat<ref>Λατινικός όρος, αποδιδόμενος ως "γεννηθήτω"</ref> money) (ή αλλιώς '''παραστατικό χρήμα''' ή '''πιστωτικό χρήμα''') είναι το μέσον πληρωμής το οποίο δεν καλύπτεται από αποθεματικό άλλων υλικών (π.χ. [[χρυσός]]) και επομένως στερείται κάποιας εσωτερικής αξίας έστω και έμμεσα. Επιβάλλεται στις [[συναλλαγή| συναλλαγές]] από κάποια αρχή (συνήθως το κράτος) τόσο στις πληρωμές όσο και στις εισπράξεις. Εκφράζεται με κάποια [[Νόμισμα (νομισματική μονάδα)| νομισματική μονάδα]] έχει την μορφή συνήθως [[χαρτονόμισμα| χαρτονομισμάτων]] και [[Νόμισμα (Κέρμα)| κερμάτων]] τα οποία μπορεί να είναιέχουν ονομαστική αξία ίσαίση, πολλαπλάσια ή υποπολλαπλάσια της νομισματικής μονάδας.
 
Τα χάρτινα συναλλακτικά μέσα, όπως τα [[τραπεζογραμμάτια]], [[επιταγή|επιταγές]], [[συναλλαγματική|συναλλαγματικές]], καλούνται πιστωτικό χρήμα διότι η χρησιμοποίηση (και αξία) τους ως [[χρήμα|χρήματος]] εξαρτάται από την [[πίστωση]] της κυβέρνησης (ή όποιου άλλου προσώπου) που τα εκδίδει, και όχι από οποιοδήποτε δικαίωμα να μετατραπούν αυτά σε μεταλλικά [[Νόμισμα (Κέρμα)|νομίσματα]]<ref>iate βάση δεδομένων ορολογίας [http://iate.europa.eu/iatediff/SearchByQuery.do?method=searchDetail&lilId=1643065&langId=&query=fiat%20money&sourceLanguage=en&domain=0&matching=&start=0&next=1&targetLanguages=el&targetLanguages=en fiat money]</ref>.
 
Πιο συγκεκριμένα, το νόμιμο χρήμα απελευθερώνεται πλήρως από την ποσότητα των πολύτιμων [[μέταλλο| μετάλλων]]. Όμως έχει αξία ως μέσο συναλλαγών όταν πληρούνται κάποιες βασικές προϋπόθεσηςπροϋποθέσεις, όπως είναι :
 
*Η σταθερή χορήγηση χρήματος από τις [[Κεντρική Τράπεζα|Κεντρικές κεντρικές τράπεζεςΤράπεζες]]. Η ποσότητα του χρήματος που διατίθεται στην κυκλοφορία πρέπει να είναι σύμφωνη να και ακολουθεί την οικονομική ανάπτυξη και να συνυπολογίζονται και άλλα οικονομικά μεγέθη όπως, για παράδειγμα, ο [[πληθωρισμός]].
*Η αναγνώριση ως μέσομέσου πληρωμής να είναι εγγυημένη και να επιβάλλεται από το [[κράτος]] . Η επιβολή αυτή σήμερα γίνεται συνήθως με [[Νόμος| νόμο]].
*Τέλος, η [[Αγοραστική δύναμη| αγοραστική του δύναμη]] να είναι σταθερή. Η νομική του κατοχύρωση στις συναλλαγές έχει νόημα μόνο επειδή μπορεί να μετατραπεί σε επιθυμητά [[αγαθό| αγαθά]] και χρηματοοικονομικά προϊόντα που παράγονται και προσφέρονται από τη [[χώρα]] στην οποία το εν λόγω νόμισμα κυκλοφορεί.
 
Έτσι για παράδειγμα:
Γραμμή 19:
*Την αρμοδιότητα για την σταθερή χορήγηση χρήματος στην αγορά όλων το χωρών της ευρωζώνης έχει η [[Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα]] (ΕΚΤ).
 
*Αναγνωρίζεται και επιβάλλεται σε όλες τις συναλλαγές που γίνονται στην Ελλάδα με απόφαση που ελήφθη στα όργανα της [[Ευρωπαϊκή Ένωση| Ευρωπαϊκής ¨Ένωσης]] , η οποία κυρώθηκε από την [[Βουλή των Ελλήνων]] .
 
*Η αγοραστική του δύναμη δεν μεταβάλλεται σε τέτοιο βαθμό ώστε οι συναλλασσόμενοι να αποφεύγουν να το χρησιμοποιούν.
Γραμμή 25:
Ως προς την ορολογία, ορισμένες φορές ο όρος "πιστωτικό χρήμα" χρησιμοποιείται (μάλλον λανθασμένα) μόνο για τις επιταγές, συναλλαγματικές κ.ο.κ., και όχι για τα κρατικά τραπεζογραμμάτια, ενώ γίνεται και λανθασμένη χρήση του όρου "πιστωτικό χρήμα" για να σημαίνει τις συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες<ref>οικονομικά Α' Λυκείου κεφ.6, [http://skm.edu.gr/notes/economy.pdf τα είδη χρήματος στις σύγχρονες οικονομίες]</ref>.
 
===Σημειώσεις, Παραπομπές===
===παραπομπές===
 
<div style="font-size:85%;"><references /></div>