Μάχη των Θερμοπυλών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 143:
== Διαπραγματεύσεις ==
 
Ο [[Ξέρξης]] όντας μπροστά σε έναν συνασπισμό [[αρχαία Ελλάδα|Ελλήνων]] στις [[Θερμοπύλες]], φαντάστηκε ότι με μια απλή επίδειξη του στρατού του και με τις γνωστές έχθρες μεταξύ των Ελλήνων, ο συμμαχικός στρατός θα διαλυότανε σε λίγες μέρες από μόνους του. Έτσι περίμενε μπροστά στις Θερμοπύλες για τέσσερις μέρες. Ακόμα έστειλε ιππέα ανιχνευτή να ελέγξει πόσες δυνάμεις φρουρούν το πέρασμα. Το τείχος όμως τον εμπόδιζε να δει τους Έλληνες. Μόνο τους [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] διέκρινε που είχανε στρατοπεδεύσει μπροστά από το τείχος. Αφού παρήλθανε οι τέσσερις ημέρες και ενώ ο στόλος του στο [[Αρτεμίσιο]] δεχότανε συνεχόμενες ήττες αποφάσισε να στείλει κήρυκες να ζητήσουν τη παράδοση των όπλων των Ελλήνων. Τη πρώτη φορά ο [[Τραχίνα|Τραχίνιος]] που συνόδευε τον [[Πέρσες|Πέρση]] κήρυκα είπε ότι τα βέλη των [[Μήδοι|Μήδων]] είναι τόσα που θα καλύψουν τον ήλιο. Τότε ένας γνωστός Σπαρτιάτης ονόματι [[Διηνέκης]] είπε λακωνικά: «''Ωραία, τότε θα πολεμήσουμε υπό σκιά''». Γυρνώντας άπρακτοι λοιπόν τους ξανά έστειλε ο Ξέρξης με τη διαταγή να υποσχεθούν πολύ πλούσια ανταλλάγματα στον [[Λεωνίδας|Λεωνίδα]] για να παραδώσει τα όπλα του. Ο Σπαρτιάτης βασιλιάς έδωσε την ηρωικότερη των φράσεων,: «[[μολών λαβέ]]» (=«αφού / εφόσον έρθεις, πάρ''τα» ή κατά την πιο γνωστή μετάφραση «έλα να τα πάρεις''»).
 
== Έναρξη των συγκρούσεων ==
Γραμμή 149:
Ύστερα από αναμονή πέντε ημερών και δεχόμενος αυτήν την απάντηση ο [[Ξέρξης Α΄|Ξέρξης]] έχασε την υπομονή του. Διέταξε να επιτεθούν πρώτα οι [[Μήδοι]], γνωστοί για την ανδρειοσύνη τους, μαζί με τους Κίσσιους ενώ να τους υποστηρίξουν οι στρατιώτες που ήταν συγγενείς των νεκρών της [[μάχη του Μαραθώνα|μάχης του Μαραθώνα]]. Με αυτό τον τρόπο ήθελε να πολεμήσουν οι [[Πέρσες]] με πάθος για εκδίκηση. Λόγω της στενότητας του περάσματος, οι Πέρσες διοικητές κάθε τμήματος, δεν μπορούσανε να στείλουν όλο τον στρατό που διοικούσανε για να δώσει μάχη με τους [[αρχαία Ελλάδα|Έλληνες]] αλλά στέλνανε κύματα μαχητών κάθε φορά. Οι Έλληνες παρατάχθηκαν στο πρώτο στενό να δώσουν τη μάχη και συγκεκριμένα στη πρώτη γραμμή παρατάχθηκαν οι [[Λοκροί|Οπούντιοι Λοκροί]].
 
Ο τρόπος μάχης δόθηκε ως εξής.: Οι Πέρσες στέλνανε συνεχόμενα τμήματα στρατού ώστε να καταπονήσουν τους λιγότερους Έλληνες. Αντίστοιχα οι Έλληνες είχανε χωριστεί κατά τμήματα, κατά πόλεις, ενώ πήρανε θέσεις το ένα τμήμα πίσω από το άλλο. Έτσι όταν το τμήμα που πολεμούσε είχε πολλές απώλειες ή είχε κουραστεί αποσυρότανε πίσω και τη θέση του έπαιρνε το επόμενο τμήμα. Οι Έλληνες συνηθισμένοι να πολεμούν σε διάταξη [[Φάλαγγα|φάλαγγας]] είχανε εκπαιδευτεί στους γρήγορους και συντονισμένους ελιγμούς ολόκληρων στρατών και η εναλλαγή αυτή, των τμημάτων, ήταν ένας από τους ευκολότερους ελιγμούς στον οποίο εκπαιδευόντουσαν.
 
Ο οπλισμός ήταν επίσης ένα πλεονέκτημα των Ελλήνων. Οι Πέρσες είχαν πάρα πολύ ελαφρύ οπλισμό, σχεδόν ανύπαρκτη [[πανοπλία]] και η [[ασπίδα]] τους ήταν σχεδόν ολόκληρη [[ψάθα|ψάθινη]]. Αντίθετα ο Έλληνας φαλαγγίτης είχε πολύ βαρύ οπλισμό με μόνα τα μάτια τους φαινόντουσαν κάτω από τις σχισμές της περικεφαλαίας και το υπόλοιπο σώμα καλυπτόταν από θώρακα, κνημίδες, περιβραχιόνια και μια μεγάλη στρογγυλή [[Ορείχαλκος|ορειχάλκινη]] ασπίδα. Ακόμα το [[δόρυ]] τους ήταν μακρύτερο από των αντιπάλων τους και όταν έπεφτε πάνω σε περσική ασπίδα, την διαπερνούσε και χτύπαγε τον άνθρωπο που βρισκόταν από πίσω.
Γραμμή 214:
== Σημειώσεις ==
 
* Στα νέα ελληνικά η φράση «[[μολών λαβέ]]» αποδίδεται: «αφού / εφόσον έρθεις, πάρ''τα» ή κατά την πιο απλή και γνωστή μετάφραση: «έλα να τα πάρεις''». Αυτή η απόδοση χρησιμοποιήθηκε σε αφίσες και στον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940]].
* Οι [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτες]] ήταν οι καλύτεροι μαχητές του αρχαίου κόσμου, και αυτό πήγαζε απο το γεγονός οτι απο μικρά παιδιά είχαν εκπαιδευτεί στην τέχνη του πολέμου και φυσικά είχαν λάβει μέρος και σε πάρα πολλές μαχες την περίοδο εκείνη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μια τέλεια συνεργασία μεταξύ των στίχων της [[φάλαγγα|φάλαγγας]].
* Η φρουρά των «Αθανάτων» ονομάζονταν έτσι διότι μόλις πέθαινε κάποιος από τα μέλη της στη μάχη τον αντικαθιστούσε αμέσως κάποιος άλλος με αποτέλεσμα ο αριθμός τους να παραμένει πάντα σταθερός, στους 10.000 άνδρες.