Πάνος Μεϊντάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα επόμενα χρόνια εγκαθίσταται στην περιοχή του Ασπροποτάμου, στη [[Θεσσαλία]], όπου όμως συμπλέκεται συνεχώς με τις [[Τούρκοι|Τουρκικές]] αρχές. Το 1684 στήνει τα λημέρια του στην περιοχή [[Βάλτος Αιτωλοακαρνανίας|Βάλτου]] - Ξηρομέρου και συγκεκριμένα στην Κατούνα [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|Αιτωλοακαρνανίας]]. Εκεί αναπτύσσει έντονη δράση κατά των Τούρκων, συνεργαζόμενος πολλές φορές και με ντόπιους Στερεοελλαδίτες οπλαρχηγούς. Εν τω μεταξύ, την περίοδο εκείνη οι [[Βενετοί]] διεξάγουν πολλές επιχειρήσεις εναντίον της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], και ο Μεϊντάνης συμμετέχει συνεργαζόμενος, σε πολλές από τις επιχειρήσεις για μια ολόκληρη δεκαετία (1684-1694). Τους χειμώνες που παύαν οι επιχειρήσεις των Βενετών, έστελνε τους άνδρες του στις ιδιαίτερες πατρίδες τους (κυρίως τη Δυτική Μακεδονία), για να επιστρέψουν ξανά την άνοιξη. Ο ίδιος με λιγοστή φρουρά, λημέριαζε στην περιοχή του Ασπροποτάμου, στο [[Γαρδίκι Τρικάλων]] και στηστην ΜουτσιάραΑθαμανία. Το 1695 οι Οθωμανικές αρχές του αφέραισαναφαίρεσαν το αρματολίκι.

Το χειμώνα του 1700 οι Τούρκοι εντόπισαν το άνδρο του και οργάνωσαν γιγάντια επιχείρηση σύλληψής του. Ο Μεϊντάνης την παραμονή των Χριστουγέννων κατέβηκε στο Γαρδίκι, ώστε να λειτουργηθεί στην εκκλησία του χωριού. Εκεί αντιλήφθηκε ότι οι Τούρκοι του είχαν στήσει παγίδα και τράπηκε σε φυγή. Οχυρώθηκε με τους συντρόφους του σε ένα σπίτι, όπου ακολούθησε τετράωρη συμπλοκή με το Τουρκικό απόσπασμα. Σε στιγμή απελπισίας, ο Μεϊντάνης και οι σύντροφοί του επιχείρησαν έξοδο, όπου και τελικά πυροβολήθηκαν από τους Τούρκους. Καρατομήθηκε, και η κεφαλή του μεταφέρθηκε στη [[Θεσσαλονίκη]] και την [[Κωνσταντινούπολη]], ώστε να γίνει γνωστό στο σουλτάνο, το τέλος του. Ο θάνατος του ''Πάνου Μεϊδάνη'' ή ''Μεγδάνη'' ενέπνευσε την εθνική ιδέα στους μετέπειτα κλέφτες και αρματωλούς που αποτέλεσαν τον πυρήνα των επόμενων επαναστατικών κινημάτων.