Διαγνωστικός Έλεγχος Αυτοκινήτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα μηχανοκίνητα [[όχημα|οχήματα]] είναι η μεγαλύτερη πηγή τοξικών ατμοσφαιρικών [[ρύπος|ρύπων]], π.χόπως για παράδειγμα της [[αιθαλομίχλη|αιθαλομίχλης]]. Τα σύγχρονα οχήματα μπορεί να είναι πιο "καθαρά", λόγω της τεχνολογικής προόδου και τις στρατηγικές ελέγχου εκπομπών [[καυσαέριο|καυσαερίων]], αλλά οι εκπομπές ρύπων μειώνονται μόνον όταν λειτουργούν ομαλά όλα τα συστήματα του οχήματος. Όταν ένας κινητήρας δεν λειτουργεί σωστά, η απόδοση του μειώνεται, τα καύσιμα σπαταλώνται, και οι εκπομπές καυσαερίων από την εξάτμιση αυξάνονται δραματικά. Τίθεται, επίσης, και θέμα ασφάλειας του οχήματος, ειδικά σε υψηλές ταχύτητες. Το σύστημα '''ΟΒD (On Board Diagnostics)''' μπορεί να ανιχνεύσει και να κατευθύνει τον εκπαιδευμένο τεχνικό, ακόμα και εάν το σφάλμα που υπάρχει δεν είναι η πηγή του προβλήματος. Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν, επειδή προέρχονται από το ηλεκτρικό σύστημα ή είναι χημικής φύσης. Το ΟΒD προσφέρει τη δυνατότητα εντοπισμού του προβλήματος, της διόρθωσής του και της κατάλληλης συντήρησης, πριν εκδηλωθούν σοβαρότερα και δαπανηρότερα προβλήματα.

Για να καταπολεμήσει το πρόβλημα της αιθαλομίχλης στην περιοχή του [[Λος Άντζελες]], η πολιτεία της [[Καλιφόρνια]] καθιέρωσε τα συστήματα ελέγχου εκπομπής στα αυτοκίνητα ήδη από το [[1966]]. Στην Καλιφόρνια αυτή η διαδικασία καλείται '''αιθαλομίχλη με αγάπη'''. Η κυβέρνηση των [[ΗΠΑ]] επεξέτεινε τους ελέγχους σε εθνικό επίπεδο το [[1968]]. Στη συνέχεια θέσπισε τον '''"Νόμο της καθαρής ατμόσφαιρας" (Clean Air Law)''' το [[1970]] και καθιέρωσε την '''Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (ΕΡΑ, Environmental Protection Agency)'''. Αυτή η Υπηρεσία θέσπισε μια σειρά προτύπων και απαιτήσεων εκπομπής ρύπων, πράγμα που απαιτούσε την ορθή συντήρηση των οχημάτων για εκτεταμένες χρονικές περιόδους. Αυτά τα πρότυπα μεταφέρθηκαν ανάλογα σε όλους τους τύπους οχημάτων με την ελπίδα να λυθεί το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος. Για να ανταποκριθούν σε αυτά τα πρότυπα, οι κατασκευαστές δημιούργησαν καινούργια συστήματα, όπωςστα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα συστήματα τροφοδοσίας και ανάφλεξης των καυσίμων.οποία Διάφοροιδιάφοροι αισθητήρες ελέγχουν την απόδοση των κινητήρων και, ρυθμιζόμενοι κατάλληλα, συνεργάζονται με τα [[σύστήμαΗλεκτρονική τροφοδοσίαςανάφλεξη|ηλεκτρονικά καιελεγχόμενα ανάφλεξης|συστήματα τροφοδοσίαςανάφλεξης]] και ανάφλεξης[[Ηλεκτρονικός ψεκασμός|τροφοδοσίας]], περιορίζουν την ρύπανση στο ελάχιστο δυνατό. Αυτές οι διαδικασίες αποτέλεσαν το έναυσμα δημιουργίας των πρώτων διαγνωστικών ΟΒD, ώστε να παρέχουν τις πληροφορίες στους τεχνικούς συντήρησης για να τις χρησιμοποιήσουν στην επισκευή του οχήματος. Αρχικά υπήρξαν κάποια πρότυπα και κάθε κατασκευαστής είχε τα συστήματα και τα σήματα του. Όλοι προσπάθησαν να καθορίσουν τα πρότυπα αλλά γρήγορα δημιουργήθηκαν προβλήματα. Στις αρχές του [[1988]] ο οργανισμός τυποποίησης (SAE) θέσπισε κάποια πρότυπα όπως το "βύσμα συνδέσεων στοιχείων" (DLC), ένα τερματικό, δηλαδή, με 16 ακροδέκτες που συνδέονται με την μονάδα[[Εγκέφαλος κεντρικούαυτοκινήτου|Κεντρική ελέγχουΗλεκτρονική Μονάδα Ελέγχου]] του αυτοκινήτου.