Αιγάλεω Όρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{coord|37.997854|23.619275|type:mountain|format=dms|display=title}}
[[Image:Αιγάλεω Όρος.jpg|thumb|right|340px|Το Αιγάλεω Όρος όπως φαίνεται ανοιχτά της Ελευσίνας]]
Το '''Αιγάλεω''' είναι [[βουνό|όρος]] της [[Αττική|Αττικής]] που αποτελεί το φυσικό σύνορο [[Αθήνα|Αθηνών]], [[Πειραιάς|Πειραιώς]] και [[Νομαρχία Δυτικής Αττικής|Δυτικής Αττικής]]. Χωρίζεται σε δύο μεγάλες οροσειρές, το Αιγάλεω και την επέκτασή του, το [[Ποικίλο Όρος]]. Το μέγιστο υψόμετρο ανέρχεται στα 468 μέτρα, ενώ τα πετρώματά του είναι κυρίως ασβεστολιθικά. Μεταξύ των ομαλών κορυφών δημιουργούνται μικρά ορόπέδια και λαγκάδια, τα οποία διασχίζονται από πλήθος χωματόδρωμων.
 
Το Αιγάλεω αποτελεί το δυτικό άκρο του λεκανοπεδίου των Αθηνών και στους πρόποδές του έχουν οικοδομηθεί οι πόλεις της [[δυτικά Προάστια|δυτικής Αθήνας]], ήτοι ο ομώνυμος Δήμος [[Αιγάλεω]], η [[Αγία Βαρβάρα Αττικής|Αγία Βαρβάρα]] και το [[Χαϊδάρι]], καθώς και οι εργατουπόλεις του Πειραιά, όπως ο [[Κορυδαλλός Αττικής|Κορυδαλλός]], το [[Κερατσίνι]], το [[Πέραμα]] και η [[Νίκαια Αττικής|Νίκαια]].
 
Η Λεωφόρος Αθηνών στο ύψος του Χαϊδαρίου χωρίζει το Όρος από το Ποικίλο, αποκαλούμενο ως «Ζαχαρίτσα» από τους κατοίκους των γειτονικών πόλεων [[Περιστέρι Αττικής|Περιστερίου]], [[Πετρούπολη|Πετρουπόλεως]] και [[Καματερό|Καματερού]] από το όνομα οπλαρχηγού.<ref>[http://www.ilion.gr/docs/ILION.pdf], ανάκτηση 31/5/2008</ref> Από τη δυτική πλευρά τους τα όρη συνορεύουν με τη βιομηχανική πόλη του [[Ασπρόπυργος|Ασπροπύργου]], καθώς και με τις οικιστικές πόλεις [[Άνω Λιόσια|Άνω Λιοσίων]], [[Ζεφύρι|Ζεφυρίου]] και [[Φυλή Αττικής|Φυλής]]. Μια δεύτερη πρόσβαση στο λεκανοπέδιο επιτυγχάνεται στο βόρειο άκρο της οροσειράς μέσω των Άνω Λιοσίων και της Λεωφόρου Χασιάς, καθώς και από τη χάραξη της [[Αττική Οδός|Περιφερειακής Οδού Αιγάλεω]] της [[Αττική Οδός|Αττικής Οδού]] περιμετρικά του Όρους. Επιπλέον, μια τρίτη πρόσβαση είναι εφικτή από το Σχιστό του Κορυδαλλού και την Ιερά Οδό από το Αιγάλεω στο ύψος του πειραιώτικου συγκροτήματος. Η βόρεια έκταση συνδέεται επίσης και με τον [[ΟΣΕ]] και τον [[Προαστιακός|Προαστιακό]] στη διαδρομή Αθήνας-[[Κόρινθος|Κορίνθου]], ενώ στο νότιο άκρο υπάρχουν ράγες προς το Πέραμα όπου προβλέπεται η επέκταση του [[Τραμ]]. Στο νοτιοδυτικό άκρο του όρους τοποθετούνται οι οικισμοί [[Αφαϊα|Αφαϊας]] και [[Σκαραμαγκάς|Σκαραμαγκά]] του Δήμου Χαϊδαρίου, που πέραν της βιομηχανικής χρήσης προβλέπεται να αναπτυχθούν και τουριστικά με τη λειτουργία νέου συγκροτήματος εστίασης, καθώς αποτελεί σημαντικό πέρασμα μεταξύ των τριών νομαρχιών. Συχνά το όρος στερείται αναφοράς, καθώς έχει χαμηλότερο υψόμετρο και βλάστηση από τα λοιπά τρία μεγάλα όρη της [[Πάρνηθα|Πάρνηθος]], [[Πεντελικό όρος|Πεντέλης]] και [[Υμηττός|Υμηττού]].
 
Το όρος ήταν καλυμένο εξ ολοκλήρου με πυκνά δάση μέχρι τον [[Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Μετά την εγκατάσταση των προσφύγων το 1923 άρχισαν οι πρώτες ανθρώπινες πιέσεις. Κατά τη διάρκεια της κατοχής και του φονικού χειμώνα του 1941, οι κάτοικοι υλοτόμησαν ολόκληρη τη νότια πλευρά του όρους για να καλύψουν τις ανάγκες θέρμανσης και βιοπορισμού τους. Το βραχώδες έδαφος σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη βόσκηση δεν επέτρεψε την αναγέννηση του δάσους στις περιοχές αυτές, με αποτέλεσμα δάση σήμερα να υπάρχουν μόνο στην βόρεια-βορειοανατολική πλευρά του.
Τη δεκαετία του 1960 οι νότιοι πρόποδες του όρους από το [[Πέραμα]] μέχρι τον [[Κορυδαλλό]] άρχισαν να δέχονται οικιστική πίεση η οποία εντάθηκε στα μετέπειτα χρόνια. Σήμερα ο οικιστικός ιστός έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της νότιας πλευράς, ενώ στην ανατολική πλευρά δημιουργήθηκε βιομηχανική περιοχή με ραγδαία ανάπτυξη. Πολύ κοντά στην ΒΙ.ΠΕ. Σχιστού δημιουργήθηκε νεκροταφείο για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
Παρόλη την οικολογική καταστροφή που συντελέστηκε το βουνό κάθε άλλο παρά οικολογικά νεκρό είναι. Η ελάττωση του πληθυσμού των αιγοπροβάτων επέτρεψε την επανεμφάνιση χλωρίδας που σχεδόν είχε εξαφανιστεί. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει πεύκα, αγριελιές, πουρνάρια, ρείκια, στουρέκια, ενώ μεταξύ της πανίδας παρατηρούνται αλεπούδες, σκαντζόχειροι και φίδια. Στο βουνό επίσης απαντώνται πολλά είδη πτηνών όπως πέρδικες, τα οποία όμως δέχονται την πίεση ασυνείδητων κυνηγών που αψηφούν την απαγόρευση κυνηγιού εκμεταλλευόμενοι την παντελή έλλειψη ελέγχου.
 
== Ετυμολογία ==
Γραμμή 11 ⟶ 15 :
 
== Ιστορικά Στοιχεία ==
Το όρος Αιγάλεω ήταν σημαντικότατο κατά τους αρχαίους χρόνους, καθώς είναι το φυσικό σύνορο της Αθήνας με το [[Θριάσιο Πεδίο]] και την [[Ελευσίνα]]. Στη βόρεια πλευρά του, στο πέρασμα με το Ποικίλο Ορος περνούσε η [[Ιερά Οδός]] ενώ βρισκόταν και το Ιερό της Αφροδίτης και το Ιερό του Δαφναίου Απόλλωνα. Το πέρασμα αυτό ήταν τειχισμένο, για την ασφάλεια της πόλης των Αθηνών. Το 480 π.χ. ο βασιλιάς των Μήδων [[Ξέρξης|Ξέρξη]] παρακολούθησε την [[ναυμαχία της Σαλαμίνας]] στο θρόνο του ο οποίος είχε στηθεί σε κορυφή του όρους, απέναντι από τη [[Σαλαμίνα]]. Στους βυζαντινούς χρόνους ιδρύθηκε η ιερά [[Μονή Δαφνίου]] πάνω στα ερείπια του ναού του [[Δαφναίου Απόλλωνα]].
Το Αιγάλεω παρουσιάζει σημαντική ιστορική κληρονομιά, καθώς αποτέλεσε το παρατηρητήριο του [[Ξέρξης|Ξέρξη]] στη [[ναυμαχία της Σαλαμίνας]], αλλά και σημαντική πηγή ζωής για τους κατοίκους του στη νεότερη ελληνική ιστορία.
 
== Προβλήματα ==
Η ξέφρενη οικιστική επέκταση στις πλαγιές του όρους αποτελεί το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα, το οποίο δεν έχει αντιμετωπιστεί μέχρι σήμερα. Το θολό ιδιοκτησιακό καθεστώς και η παντελής έλλειψη κρατικού ελέγχου δημιούργησαν τις τελευταίες δεκαετίες ένα τσιμεντοποιημένο όρος. Οι δεκάδες παράνομες χωματερές, οι πληθυσμοί αιγοπροβάτων που βόσκουν και καταστρέφουν κάθε προσπάθεια φυσικής αναδάσωσης αποτελούν επιπλέον παράγοντες περιβαλλοντικής πίεσης σε ένα όρος το οποίο θα μπορούσε να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων του λεκανοπεδίου.
 
== Σημειώσεις ==