PETN: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: Το '''PETN (Pentaerythritol tetranitrate)''' ή '''corpent''' ή '''pentrite''' ή '''nitropenta'''<ref name="urlPentrite, CAS Number: 78-11-5">{{cite web | url = http://www.c... |
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 19:15, 29 Δεκεμβρίου 2009
Το PETN (Pentaerythritol tetranitrate) ή corpent ή pentrite ή nitropenta[1] είναι ένα από τα πιο ισχυρά εκρηκτικά με συντελεστή σχετικής αποτελεσματικότητας (relative effectiveness factor) 1.66. Χρησιμοποιείται επίσης στην ιατρική για τη θεραπεία καρδιακών νόσων.
Χρήσεις
Το PETN χρησιμοποιείται ως εκρηκτικό. Είναι περισσότερο ευαίσθητο στο μηχανικό τράνταγμα και στην τριβή από το ΤΝΤ και το tetryl. Εκρήγνυται δύσκολα με την απλή πτώση ή τη φωτιά.[2] Δεν χρησιμοποιείται μόνο του, αλλά κυρίως ως ενισχυτικό της κύριας έκρηξης.[3] PETN is also a major ingredients of the Semtex plastic explosive.
Όπως και η νιτρογλυκερίνη, το PETN χρησιμοποιείται επίσης και στην ιατρική για τη θεραπεία καρδιακών νόσων. [4]
Παραγωγή
Η παρασκευή του PETN γίνεται με νίτρωση του pentaerythritol με ένα μίγμα συγκεντρωμένου νιτρικού και θεικού οξέος.
- C(CH2OH)4 + 4 HNO3 → C(CH2ONO2)4 + 4 H2O
Ιστορία
Παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 189, από τους Bernhard Tollens και Wiegand, με νίτρωση του pentaerythritol. Το 1912, άρχισε η επίσημη παραγωγή του στη Γερμανία. Χρησιμοποιήθηκε από το Γερμανικό Στρατό κατά τον α' παγκόσμιο πόλεμο.[5]
Το 1983, κατεστράφη το οίκημα "Maison de France" στο Βερολίνο, από την έκρηξη 24 κιλών PETN που είχε τοποθετήσει ο τρομοκράτης Johannes Weinrich.[6]
Το Δεκέμβριο 2001, χρησιμοποιήθηκε PETN από τον Richard Reid για την ανατίναξη της πτήσης American Airlines Flight 63 από το Παρίσι στο Μαϊάμι.[7] He had intended to use the solid triacetone triperoxide (TATP) as a detonator.[2]
Στις 28 Αυγούστου 2009, χρησιμοποιήθηκε PETN στην απόπειρα δολοφονίας του Σαουδάραβα υφυπουργού εσωτερικών πρίγκηπα Muhammad bin Nayef, από τον επίσης Σαουδάραβα βομβιστή αυτοκτονίας Abdullah Hassan al Asiri, σχετιζόμενο με πυρήνα της Al Qaeda στην Υεμένη. Σύμφωνα με τις αναφορές, το PETΝ έφερε ο βομβιστής είτε στον πρωκτό του[8] είτε ραμμένο στο εσώρουχό του.[9]
Στις 25 Δεκεμβρόυ 2009, βρέθηκε PETN στην κατοχή του23-χρονου Νιγηριανού Abdulfarouk Umar Muttalab, φερόμενου ως συνδεόμενο με πυρήνες της Al Qaeda.[10] Σύμγωνα με αμερικανικές πηγές,[11] αποπειράθηκε να ανατινάξει την πτήση Northwest Airlines Flight 253, από το Άμστερνταμ στο Ντητρόιτ.[12] Ο Muttalab έφερε PETN ραμμένο στο εσώρουχό του, το οποίο θα ενεργοποιούσε προσθέτοντας οξύ με σύριγγα.[2] However his attempt failed and resulted only in a small fire, injuring Muttalab.
Αναφορές
- ↑ «Pentrite, CAS Number: 78-11-5». ChemIndustry.com. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Kenneth Chang (2009-12-27), «Explosive on Flight 253 Is Among Most Powerful», The New York Times, http://www.nytimes.com/2009/12/28/us/28explosives.html?ref=us
- ↑ «Primacord Technical Information» (PDF). Dyno Nobel. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009.
- ↑ Russek H. I. (1966). «The therapeutic role of coronary vasodilators: glyceryl trinitrate, isosorbide dinitrate, and pentaerythritol tetranitrate.». American Journal of Medical Science 252 (1): 9–20. doi:. PMID 4957459.
- ↑ Stettbacher, Alfred (1933). Die Schiess- und Sprengstoffe. Leipzig: Barth. σελ. 459. Text "2. völlig umgearb. Aufl. " ignored (βοήθεια)
- ↑ Article detailing attack on Maison de France in Berlin (German)
- ↑ «'Shoe bomb suspect 'did not act alone'». BBC News. 25 Ιανουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2009.
- ↑ Saudi suicide bomber hid IED in his anal cavity, 2009-09-09, http://homelandsecuritynewswire.com/saudi-suicide-bomber-hid-ied-his-anal-cavity
- ↑ Peter Bergen (2009-12-27), Analysis: Similar explosive on plane used in Saudi attack, http://www.cnn.com/2009/US/12/27/bergen.terror.plot/index.html
- ↑ «Al Qaeda Claims Responsibility for Attempted Bombing of U.S. Plane». FOX News Network. 28 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ Criminal Complaint
- ↑ «'Investigators: Northwest Bomb Plot Planned by al Qaeda in Yemen'». ABC News. 26 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2009.
Βιβλιογραφία
- Cooper, Paul (1997). Explosives Engineering. Weinheim: Wiley-VCH. ISBN 0-471-18636-8.