Πολιορκία της Τύρου (332 π.Χ.): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: et:Tüürose piiramine |
μ Robot-assisted disambiguation: Κρατερός - Changed link(s) to Κρατερός (στρατηγός) |
||
Γραμμή 36:
Η πολιορκία της Τύρου συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς με διαπλάτυνση της πρόσχωσης την κατασκευή νέων μηχανών, αλλά και τη συγκέντρωση ισχυρού στόλου 250 περίπου πλοίων<ref>Ο Κούρτιος (IV, 3, 11) παραδίδει 190 πλοία, ενώ ο Πλούταρχος περί τα 200 (''Αλέξανδρος'' 14. 5)</ref> στη Σιδώνα από τους βασιλείς της Βύβλου και της Αράδου, που αυτομόλησαν μλολις έμαθαν ότι οι πόλεις τους ήταν στα χέρια των Μακεδόνων, τους βασιλείς της Κύπρου, από τη Ρόδο, από τη Λυκία και τους Σόλους<ref>Green P. 2008, 357.</ref>. Τούτος ο στόλος απέκλεισε τα δύο λιμάνια της Τύρου . Ο Αλέξανδρος προκάλεσε το ναυτικό της Τύρου σε ναυμαχία. Βλέποντας ο τύριος ναύαρχος το μέγεθος του κυπριακού στόλου, που χρησιμοποίησε σε αυτή την αναμέτρηση ο Αλέξανδρος, ανέκρουσε πρύμνα, αφήνοντας πίσω του τρεις τριήρεις για να τον καθυστερήσουν. Οι τρεις τριήρεις βυθίστηκαν και ο Αλέξανδρος απέκλεισε την επομένη τις εξόδους των δύο λιμένων, αφαιρώντας την επαφή των Τυρίων με τη [[θάλασσα]]<ref>Βλ. Αρριανός 2. 20.9-10, Διόδωρος 17. 43.3 και Κούρτιος IV 3.11</ref>. Η επόμενη κίνηση ήταν η κατάληψη ή η εκπόρθηση των τειχών, η οποία πραγματοποιήθηκε σε αδύναμο σημείο του νότιου θαλάσσιου τείχους κατόπιν δοκιμαστικών επιθέσεων, τις οποίες διέταξε ο Αλέξανδρος. Η κύρια επίθεση στράφηκε σε αυτό το αδύναμο σημείο, ενώ παράλληλα έγιναν και δευτερεύουσες επιθέσεις στο βόρειο θαλάσσιο τείχος και κατά του τείχους της πρόσχωσης.
Το τελικό χτύπημα έγινε κατά τα τέλη Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου. Οι πολιορκητικοί κριοί πάνω σε πλωτές εξέδρες, προστατευμένοι από επιθέσεις εκ των άνω<ref>Αρριανός 2. 21.1 και Κούρτιος IV 3.14-15.</ref> προξένησαν μεγάλο ρήγμα στο νότιο [[τείχος]]<ref>Bosworth 1993, 66.</ref>. Εκεί επιτέθηκαν οι υπασπιστές με επικεφαλής τον Άδμητο που σκοτώθηκε μόλις έφτασε στο τείχος και πίσω τους ακολούθησε η [[μακεδονική φάλαγγα|φάλαγγα]] υπό τον [[Κρατερός (στρατηγός)|Κρατερό]]. Σύντομα το τμήμα του τείχους κοντά στο ρήγμα καταλήφθηκε και σταδιακά οι Μακεδόνες έθεσαν υπό την κατοχή τους έναν προς έναν τους πύργους και τις επάλξεις. Την ίδια στιγμή το ναυτικό του Αλεξάνδρου διασπώντας τα προστατευτικά φράγματα πέρασε στους δύο λιμένες της πόλης, συντρίβοντας τα ακινητοποιημένα πλοία. Οι Τύριοι μαχητές υποχωρώντας συγκεντρώθηκαν στο Αγηνόριο, για την τελευταία τους άμυνα, στο τέλος όμως σφαγιάσθηκαν όλοι. Συμφωνα με τον Αρριανό 8.000 Τύριοι σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι 30.000 κάτοικοι της πόλης πουλήθηκαν ως δούλοι<ref>Αρριανός 2 24.4-5. Κατά τον Διόδωρο (17. 46.3-4) σκοτώθηκαν 7.000 και κατά τον Κούρτιο (IV, 4.16) 6.000 μαζί με 2.000 μάχιμους που σταυρώθηκαν και 13.000 πολίτες που πουλήθηκαν ως δούλοι.</ref>. Μόνο ο βασιλιάς Αζέμιλκος και ορισμένοι άλλοι αξιωματούχοι, που είχαν καταφύγει ικέτες στο ιερό του Ηρακλή, διασώθηκαν και αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι.
==Συνέπειες==
| |||