Μαρσύας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την μικρασιατική καταγωγή του Μαρσύα αποδεικνύουν πολλοί ομώνυμοι χείμαρροι και τοποθεσίες στη [[Μικρά Ασία]]. Κατά Στέφανο τον Βυζάντιο οι τότε ξεναγοί (εξηγητές) δείκνυαν και τον τάφο του Μαρσύα στη πόλη της Πεσσινούντος όπου λατρευόταν κυρίως η θεά Ρέα - Κυβέλη που κατά την ασιατική παράδοση ο Μαρσύας που ανακάλυψε τον αυλό συνόδευε πάντα αυτή τη θεά. Εξ όλων όμως των ομώνυμων ποταμών σπουδαιότερος είναι ο Μυσίας της Φρυγίας, παραπόταμος του Μαίανδρου, πλησίον της πόλης των Κελαινών. Εδώ όπου και η πηγή του χείμαρρου Μαρσύα λέγεται ότι συνέβη ο περίφημος μουσικός διαγωνισμός όπως αναφέρει ο [[Ηρόδοτος]] και ο [[Ξενοφών]]. Κριτές ήταν ο [[Τμώλος]] (υπέρ του θεού) και ο [[Μίδας]] υπέρ του Μαρσύα. Κατά τινες μυθολόγος παίχτηκε ο αυτός σκοπός με τον αυλό και με τη κιθάρα, με απροκάλυπτη την υπεροχή της κιθάρας. Μετά την ήττα του Μαρσύα ο θεός Απόλλων για να τιμωρήσει τον στόμφο και τη αλαζονεία του ο ίδιος έδεσε αυτόν σε πεύκο και τον έγδαρε όπως διηγείται ο [[Νίκανδρος]], ο [[Φιλόστρατος]], ο [[Λουκιανός]] ή όπως αναφέρει ο [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιος]] ότι αυτό συνέβη στη Σκύθη.