Ειρήνη (κωμωδία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Rubinbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: fr:La Paix
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η Ειρήνη είναι [[κωμωδία]] του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]]. Παίχτηκε πρώτη φορά το [[421 π.Χ.]], στα [[Μεγάλα Διονύσια]] και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Το θέμα του πολέμου είναι ενάντια στον [[Πελοποννησιακός πόλεμος|Πελοποννησιακό πόλεμο]] που μάστιζε τις ελληνικές πόλεις και θεωρείται ένα από τα πιο αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.
Κορυφαίο αντιπολεμικό έργο του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]]. Εδώ ο ποιητής διακωμωδεί την πολυπραγμοσύνη και τη φιλοπόλεμη τάση των Ελλήνων, υποστηρίζει την Ειρήνη την οποία διαπραγματεύονται οι Αθηναίοι και οι Λακεδαιμόνιοι, μετά από το θάνατο των φιλοπόλεμων στρατηγών, Κλέωνα και Βρασίδα. θεωρείται ενα από τα σημαντικότερα έργα του ποιητή, και αναγνωρίζεται ως απο τα αριστουργήματα της παγκοσμιας αντιπολεμικής λογοτεχνίας.
 
==Ιστορικό υπόβαθρο==
Το [[431 π.Χ.]] ξέσπασε ο πόλεμος ανάμεσα στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] και τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]. Για δέκα χρόνια ο πόλεμος ήταν αμφίρροπος. Οι Σπαρτιάτες λεηλατούσαν την Αττική αναγκάζοντας τους Αθηναίους να μένουν πίσω από τα τείχη τους. Επιπλέον το [[430 π.Χ.]] η Αθήνα χτυπήθηκε από λιμό σκοτώνοντας μεγάλο μέρος του πλυθησμού, συμπεριλαμβανομένου και του Περικλή. Ωστόσο οι Αθηναίοι είχαν την υπεροχή στη θάλασσα και είχαν καταφέρει να πετύχουν σημαντική νίκη στη [[Μάχη της Σφακτηρίας|Σφακτηρία]] και να καταλάβουν την Πύλο. Και στις δύο πόλεις επικρατούσαν οι φιλοπόλεμες μερίδες με τον [[Κλέων|Κλέωνα]] στην Αθήνα και το [[Βρασίδας|Βρασίδα]] στη Σπάρτη. Και οι δύο πολιτικοί σκοτώθηκαν στην Αμφίπολη το [[422 π.Χ.]], δίνοντας έτσι την ευκαιρία να υπογραφεί η [[ειρήνη του Νικία]] λίγο καιρό μετά την παράσταση του Αριστοφάνη.
 
==Υπόθεση==
Ο Τρυγαίος, ένας Αθηναίος που έχει βαρεθεί τον πόλεμο, έχει μεγαλώσει ένα [[σκαθάρι]] για να το καβαλήσει και να ανέβει στο Δία για να τον ρωτήσει γιατί αφήνει τους Έλληνες να πολεμάνε. Φτάνοντας εκεί όμως βλέπει ότι οι θεοί έχουν φύγει γιατί θύμωσαν με τους Έλληνες και έχει μείνει μόνο ο [[Ερμής]] για τις τελευταίες ετοιμασίες. Του εξηγεί ότι εκεί μένει πλέον ο Πόλεμος ο οποίος έχει φυλακίσει την Ειρήνη. Εμφανίζεται τότε ο Πόλεμος που έχει ένα τεράστιο γουδί για να λιώσει μέσα τις ελληνικές πόλεις. Όμως όταν στέλνει το γιο του τον Τάραχο να ζητήσει γουδοχέρι από τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες αυτός επιστρέφει λέγοντας ότι έχουν χάσει το γουδοχέρι τους, εννοώντας τον Κλέωνα και το Βρασίδα που είχαν σκοτωθεί. Καθώς ο Πόλεμος φεύγει, ο Τρυγαίος καλεί το χορό που αποτελείται από Έλληνες από διάφορες πόλεις για να ελευθερώσουν την Ειρήνη. Χάρη στη βοήθεια τους, κυρίως των γεωργών που έχουν τραβήξει τα πιο πολλά στον πόλεμο, καταφέρνουν να ελευθερώσουν την Ειρήνη και την Οπώρα και τη Θεωρία που ήταν μαζί της. Ο Τρυγαίος επιστρέφει στην Αθήνα μαζί με την Οπώρα για να την παντρευτεί και τη Θεωρία για να τη δώσει στη Βουλή. Πριν το γάμο τον επισκέπτονται διάφοροι έμποροι που πουλούσαν όπλα και ο Τρυγαίος τους δίνει συμβουλές για το πως να τα χρησιμοποιήσουν τώρα που δεν είναι πια χρήσιμα.
 
[[Κατηγορία:Αρχαίες κωμωδίες]]
[[Κατηγορία:Πελοποννησιακός πόλεμος]]
[[Κατηγορία:Αντιπολεμικά έργα]]
 
{{Αριστοφάνης}}
[[Κατηγορία:Αρχαία Ελλάδα]]
 
[[de:Der Frieden]]