Πανούτσος Νοταράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
Πρόσωπο καθολικής αποδοχής, ο Πανούτσος Νοταράς είχε διακριθεί για τη μεγάλη του προσφορά στα κοινά. Γόνος μεγάλης οικογένειας με ρίζες στο Βυζάντιο, γεννήθηκε το [[1740]] στα [[Τρίκαλα Κορινθίας|Τρίκαλα της Κορινθίας]] και έλαβε κλασική παιδεία. Πατέρας του ήταν ο Σπυρίδων Νοταράς.
Ο Νοταράς ανέπτυξε έντονη δράση για την απελευθέρωση του έθνους και την ανάπτυξη των δημοκρατικών θεσμών. Πήρε μέρος στην εξέγερση του 1770 (τα λεγόμενα «[[ορλωφικά]]»). Μυήθηκε στη [[Φιλική Εταιρεία]] το 1818 και, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του, πήρε ενεργό μέρος στην [[Ελληνική επανάσταση του 1821|Επανάσταση του 1821]]. Εξελέγη πληρεξούσιος στην [[Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου]] και υπηρέτησε ως μέλος της 12μελούς Επιτροπής που ψήφισε, την 1η Ιανουαρίου 1822, το πρώτο [[προσωρινό πολίτευμα της Επιδαύρου]], το οποίο χαρακτηριζόταν από φιλελεύθερες ιδέες. Αφού υπηρέτησε ως μινίστρος (υπουργός) της Οικονομίας, το 1822, μετείχε στη Β΄ Εθνοσυνέλευση του 1823. Διετέλεσε πρόεδρος της [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|Γ΄ Εθνοσυνέλευσης]] το 1826, ενώ υπηρέτησε ως πρόεδρος και της [[Εθνική Συνέλευση της Πρόνοια του Ναυπλίου|Εθνικής Συνέλευσης της Πρόνοιας του Ναυπλίου]], το 1832, η οποία επικύρωσε την εκλογή του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] ως βασιλιά της Ελλάδας.
Η ανάδειξή του στην προεδρία της Εθνικής Συνέλευσης του 1843-1844 αντανακλούσε το αυξημένο κύρος του και την ευρύτερη αποδοχή που απολάμβανε μετά από μία μακρά θητεία στα κοινά και ιδιαίτερα στις Εθνοσυνελεύσεις της Επανάστασης. Η Εθνική Συνέλευση κατήρτισε το πρώτο μετεπαναστατικό Σύνταγμα του 1844, το οποίο καθιέρωσε τη [[κοινοβουλευτική μοναρχία|Συνταγματική μοναρχία]]. Στις 18 Μαρτίου 1844, αφού ολοκληρώθηκε η ψήφιση του Συντάγματος, κλήθηκε ο Όθων και ορκίσθηκε ότι θα το τηρεί. Ήταν τα πρώτα βήματα της χώρας στον κοινοβουλευτισμό και τη συνταγματική τάξη.
| |||