'''Νομικό πρόσωπο''' είναι μια ένωση προσώπων ή ομάδα περιουσίας που έχει αυτοτελώς ικανότητα Δικαίου, είναι δηλαδή υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Η αναγνώριση σε ένωση προσώπων νομικής προσωπικότητας ανεξάρτητης από τα [[φυσικόΦυσικό πρόσωπο|φυσικά πρόσωπα]] - μέλη της είναι δημιούργημα των τελευταίων αιώνων και αποσκοπεί κυρίως στη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Έτσι ένα νομικό πρόσωπο μπορεί να αποκτά δικαιώματα και υποχρεώσεις χωρίς να δεσμεύονται από αυτά τα μέλη του, να πράττει δηλαδή "ιδίω ονόματι". Το νομικό πρόσωπο δεσμεύεται από τις πράξεις των οργάνων του και αποκτά δικαιώματα και υποχρεώσεις με απόφασή τους. Στα νομικά πρόσωπα κρίσιμες είναι η εξουσίες διαχείρισης (εσωτερικές σχέσεις) και εκπροσώπησης (σχέσεις με τρίτους). Ποιο όργανο τις έχει καθορίζεται από το νόμο και από το [[καταστατικό]] του νομικού προσώπου. Το καταστατικό εξειδικεύει στο πλαίσιο του νόμου ποιο όργανο και με ποιο τρόπο χρειάζεται να αποφασίσει, προκειμένου το νομικό πρόσωπο να αναλάβει ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση.
Τα νομικά πρόσωπα που ιδρύουν ιδιώτες και ρυθμίζονται από το ιδιωτικό Δίκαιο ονομάζονται '''νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου''', ενώ τα νομικά πρόσωπα που ιδρύονται από το κράτος με ιδιαίτερους κανόνες ονομάζονται '''νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου'''. Τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ανήκουν στο κρατος αλλά αναλαμβάνουν δικαιώματα και υποχρεώσεις ανεξάρτητα από αυτό με βάση τους όρους του νόμου. Χαρακτηριστικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου είναι οι [[Οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης|Οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης]] ([[δήμοςΔήμος|δήμοι]] και [[νομαρχίαΝομαρχία|νομαρχίες]]). Αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα νομικά πρόσωπα που ανήκουν στο κράτος είναι απαραίτητα και δημοσίου δικαίου. Κύρια νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στο ελληνικό Δίκαιο είναι τα εξής:
