Χρήστος Λαδάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Η δίκη των συλληφθέντων==

Στις 17 Ιουνίου του 1948 ξεκίνησε η δίκη του Μουτσογιάννη και άλλων 8 συλληφθέντων για τη δολοφονία Λαδά. Η διαδικασία ήταν συνοπτική και στις 21 Ιουνίου βγήκε η απόφαση σύμφωνα με την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο 8 από τους κατηγορούμενους μεταξύ των οποίων και ο Μουτσογιάννης. Οι έξι από αυτούς εκτελέστηκαν στο Γουδί στις 25 Ιουνίου, ενώ η ποινή του Μουτσογιάννη και του άμεσου συνεργού του, Διονυσίου Καμπανίδη μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά γιατί σύμφωνα με τον αστυνομικό διευθυντή Ν. Αρχιμανδρίτη «και οι δύο προέβησαν εις ομολογίας και κατά τη διάρκεια της δίκης εξέφρασαν την ειλικρινή μεταμέλειά τους για το έγκλημα, κατέκριναν την αντεθνική και εγκληματική πολιτική του ΚΚΕ και γενικώς έδωσαν σαφή δείγματα ότι έπαυσαν να πιστεύουν εις τα κομμουνιστικά κηρύγματα». Ο Μουτσογιάννης αποφυλακίστηκε το 1964

Λίγες ώρες μετά την επίθεση κατά του Χρήστου Λαδά η κυβέρνηση κήρυξε στρατιωτικό νόμο. Το διάταγμα δημοσιεύθηκε σε έκτακτο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στο οποίο μεταξύ άλλων οριζόταν η απαγόρευση «της καθ' οιονδήποτε τρόπον δημοσιεύσεως, ανακοινώσεως ή διαδόσεως πληροφοριών ή ειδήσεων δυναμένων να εμβάλουν εις ανησυχίαν τους πολίτας». Στις 4 Μαΐου του 1948 απαγορεύτηκε η διανυκτέρευση παντός ατόμου εκτός της κατοικίας του και την ίδια μέρα τουφεκίστηκαν 24 άτομα στην Αθήνα και 130 στην επαρχία ως εκδίκηση για τη δολοφονία Λαδά.

==Πηγές==

Το άρθρο βασίστηκε στο ένθετο της εφημερίδας Ελευθεροτυπία Ε/Ιστορικά (Πολιτικές δολοφονίες-μέρος δεύτερο) 15 Ιανουαρίου 2004