|
==Χρήση του όρου στον Μαρξ==
Σύμφωνα με τον ορισμό του [[Μαρξ]] και των μαρξιστών, το προλεταριάτο αποτελείται από το σύνολο των μισθωτών και των ανέργων (που θεωρούνται μισθωτοί χωρίς απασχόληση), ορίζοντας το προλεταριάτο ως μια κοινωνική τάξη που, για να μπορέσει να επιβιώσει, είναι υποχρεωμένη να πουλά την εργατική της δύναμη στην ανταγωνιστική της τάξη που διαθέτει το [[κεφάλαιο]] και τα υλικά μέσα παραγωγής. <ref>Voir par exemple [1[Maximilien Rubel]],2 « La conception du prolétariat chez Marx », communication au cinquième Congrès mondial de sociologie, Washington, 1962. Egalement Jacques Wajnsztejn, ''Après la révolution du capital'', L'Harmattan, 2007, p. 138. De même Yvon Quiniou, ''Karl Marx'', Le Cavalier bleu, 2007, p. 70.</ref><ref>« L'essence du système [capitaliste] réside, selon Marx, dans la relation entre le capital et la force de travail, la relation salariale. Le mode de production capitaliste se caractérise par la division de la société en deux classes antagonistes : propriétaires des moyens de production, qui achètent la force de travail en vue de réaliser un profit par la vente des marchandises produites, et prolétaires, contraints pour vivre de vendre leur force de travail. » [[Jean-Charles Asselain]], dans « Le capitalisme : mutations et diversités », n° 349 de [[La Documentation française]], mars-avril 2009, p. 3.</ref> Ο Κάρολος Μάρξ και ο [[Φρίντριχ Ένγκελς]] πρότειναν πλήθος ορισμών του προλεταριάτου: « θα πρέπει να ορίσουμε ως προλετάριο τον μισθωτό που παράγει το κεφάλαιο και το κάνει να καρποφορήσει, και τον οποίο ο Κος Κεφάλαιο [...] βγάζει στον δρόμο όταν πια δεν τον έχει ανάγκη» (Το κεφάλαιο)<ref>Κάρολος Μαρξ, ''Το Κεφάλαιο'', 1867, εκδ. Garnier-Flammarion, 1969, p. 675.</ref>. Στο Κομμουνιστικό Μανισφέστο (1848), ο Μάρξ μιλά για το προλεταριάτο σαν « την τάξη των σύγχρονων εργατών ». Σύμφωνα με τον Ένγκελς : « Με τον όρο μπουρζουαζία, ορίζουμε την τάξη των σύγχρονων καπιταλιστών, που κατέχουν τα μέσα της κοιωνικής παραγωγής και απασχολούν την μισθωτή εργασία. Ενώ προλεταριάτο ονομάζουμε την τάξη των σύγχρονων μισθωτών εργατών που, μη κατέχοντας καθόλου ίδια μέσα παραγωγής, είναι αναγκασμένοι να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη για να επιβιώσουν»[4].
{{πολιτική-επέκταση}}
|
