Χρήστος Λαδάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Βιογραφικό==

 

Ο Χρήστος Λαδάς, στη δίκη της ηγεσίας του [[ΚΚΕ]] για εσχάτη προδοσία για τη θέση του στο Μακεδονικό, ήταν βασικός συνήγορος υπεράσπισης. 22 χρόνια αργότερα, ως υπουργός δικαιοσύνης πλέον, έγινε βασικός διώκτης του ΚΚΕ. Συνυπέγραψε το ΛΖ' Ψήφισμα που προέβλεπε μαζική στέρηση της ελληνικής ιθαγένειας και εισηγήθηκε τον νόμο 509/27. 12 «περί μέτρων ασφαλείας του κράτους, του πολιτεύματος, του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών». Και κυρίως υπέγραψε ως υπουργός Δικαιοσύνης τις εκτελέσεις χιλιάδων κομμουνιστών. Γι' αυτούς τους λόγους φαίνεται ότι αποφασίστηκε η εκτέλεση του Χρήστου Λαδά η οποία έγινε την πρώτη Μαΐου του 1948 από τον [[Ευστάθιος Μουτσογιάννης|Ευστάθιο Μουτσογιάννη]] που ήταν μέλος της ΟΠΛΑ.

Την πρώτη Μαΐου του 1948, Μεγάλο Σάββατο, στις εννιά το πρωί, ο Χρήστος Λαδάς πήγε στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου στην [[πλατεία Καρύτση]] στο κέντρο της Αθήνας. Ένα τέταρτο μετά βγήκε από την εκκλησία και μόλις μπήκε στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο τον πλησίασε ο 22χρονος Ευστάθιος Μουτσογιάννης, που φορούσε στολή σμηνία και έριξε μέσα στο αυτοκίνητο μια χειροβομβίδα με αποτέλεσμα ο Λαδάς να τραυματιστεί βαριά στην αριστερή και στη δεξιά νεφρική χώρα και στο τριχωτό της κεφαλής. Μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό με ταξί και παρά τις προσπάθειες των γιατρών εξέπνευσε στις 10.20 το βράδυ.

Ο Μουτσογιάννης συνελήφθη λίγο μετά τη δολοφονία του Λαδά, τραυματισμένος στο θώρακα και στο μηρό, και αφού προηγουμένως είχε ρίξει δύο χειροβομβίδες στους αστυνομικούς που τον καταδίωκαν, προκαλώντας το θάνατο του αστυφύλακα Αθανάσιου Πινακούλια.

==Η δίκη των συλληφθέντων==

Στις 17 Ιουνίου του 1948 ξεκίνησε η δίκη του Μουτσογιάννη και άλλων 8 συλληφθέντων για τη δολοφονία Λαδά. Η διαδικασία ήταν συνοπτική και στις 21 Ιουνίου βγήκε η απόφαση σύμφωνα με την οποία καταδικάστηκαν σε θάνατο 8 από τους κατηγορούμενους μεταξύ των οποίων και ο Μουτσογιάννης. Οι έξι από αυτούς εκτελέστηκαν στο Γουδί στις 25 Ιουνίου, ενώ η ποινή του Μουτσογιάννη και του άμεσου συνεργού του, Διονυσίου Καμπανίδη μετατράπηκε σε ισόβια δεσμά γιατί σύμφωνα με τον αστυνομικό διευθυντή Ν. Αρχιμανδρίτη «και οι δύο προέβησαν εις ομολογίας και κατά τη διάρκεια της δίκης εξέφρασαν την ειλικρινή μεταμέλειά τους για το έγκλημα, κατέκριναν την αντεθνική και εγκληματική πολιτική του ΚΚΕ και γενικώς έδωσαν σαφή δείγματα ότι έπαυσαν να πιστεύουν εις τα κομμουνιστικά κηρύγματα». Ο Μουτσογιάννης αποφυλακίστηκε το 1964

Λίγες ώρες μετά την επίθεση κατά του Χρήστου Λαδά η κυβέρνηση κήρυξε στρατιωτικό νόμο. Το διάταγμα δημοσιεύθηκε σε έκτακτο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στο οποίο μεταξύ άλλων οριζόταν η απαγόρευση «της καθ' οιονδήποτε τρόπον δημοσιεύσεως, ανακοινώσεως ή διαδόσεως πληροφοριών ή ειδήσεων δυναμένων να εμβάλουν εις ανησυχίαν τους πολίτας». Στις 4 Μαΐου του 1948 απαγορεύτηκε η διανυκτέρευση παντός ατόμου εκτός της κατοικίας του και την ίδια μέρα τουφεκίστηκαν 24 άτομα στην Αθήνα και 130 στην επαρχία ως εκδίκηση για τη δολοφονία Λαδά.

==Πηγές==

Το άρθρο βασίστηκε στο ένθετο της εφημερίδας Ελευθεροτυπία Ε/Ιστορικά (Πολιτικές δολοφονίες-μέρος δεύτερο) 15 Ιανουαρίου 2004