Ιερώνυμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ca:Jeroni d'Estridó |
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: it:San Girolamo; διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 1:
[[
:''Για τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, δείτε: [[Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β´]]''
Ο '''Ιερώνυμος''' είναι [[Χριστιανισμός|χριστιανός]] άγιος.
== Βίος ==
Τα παλαιότερα γραμματολογικά εγχειρίδια προσέδιδαν στον Ιερώνυμο και τη διπλή ονομασία Σωφρόνιος Ευσέβιος. Οι νεότερες έρευνες απέδειξαν ότι η προσθήκη της διπλής αυτής ονομασίας οφειλόταν σε παρανοήσεις και αυθαίρετες προσθήκες των αρχαίων αντιγραφέων και δεν ανταποκρινόταν στην αλήθεια.
Ο '''Ιερώνυμος''' (''Hieronymus'') ήταν [[Ιλλυρία|ιλλυρικής]] καταγωγής. Γεννήθηκε το έτος [[347]] στη [[Στριδώνα]] της [[Δαλματία|Δαλματίας]]. Οι γονείς του ήταν [[Χριστιανός|Χριστιανοί]] και αρκετά εύποροι. Σε ηλικία επτά ετών τον έστειλαν για σπουδές στη [[Ρώμη]], όπου παρέμεινε για 15 περίπου χρόνια. Εκεί, σπούδασε [[φιλολογία]] και [[ρητορική]] κοντά σε επιφανείς διδασκάλους. Μελέτησε τη φιλοσοφία και συνδέθηκε φιλικά με τον [[Ρουφίνος|Ρουφίνο]]. Ύστερα, όμως, από αρκετά χρόνια, θα ερίσει με το επιστήθιο φίλο του, επειδή ο Ιερώνυμος αποκήρυξε την [[ωριγένεια θεολογία]], ενώ ο Ρουφίνος τη θαύμαζε. Βαπτίστηκε Χριστιανός σε ηλικία δεκαεννέα ετών από τον [[Λιβέριο]] Ρώμης.
Γραμμή 16:
Η παραμονή του στην Ανατολή υπήρξε καθοριστική τόσο για την πνευματική του ανάνηψη όσο και για την εκμάθηση της [[Ελληνική Γλώσσα|ελληνικής]] και [[Εβραϊκά|εβραϊκής]] [[Γλώσσα|γλώσσας]].
Από το έτος [[382]] μέχρι και το [[384]] εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου έγινε γραμματέας του πάπα [[Πάπας Δάμασος Α΄|Δάμασου]] και δίδαξε την ασκητική ζωή σε
Το έτος [[385]] εγκαταστάθηκαν στη [[Βηθλεέμ]], όπου με τη χρηματική προσφορά της Παύλας ίδρυσαν δύο μοναστήρια. Ένα ανδρικό υπό τον Ιερώνυμο και ένα γυναικείο με ηγουμένη την Παύλα. Μέχρι το τέλος της ζωής του, [[30 Σεπτεμβρίου]] του έτους [[420]], παρέμεινε στη μονή ως ηγούμενος και επιδόθηκε στη μελέτη, τη συγγραφή και τη διδασκαλία.
Γραμμή 26:
Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] τιμά τη μνήμη του στις [[15 Ιουνίου]] και η Ρωμαιοκαθολική την ημέρα της κοίμησής του.
== Έργα ==
Η συγγραφική παραγωγή του Ιερώνυμου υπήρξε πολύ πλούσια. Η χρήση της [[Λατινικά|λατινικής γλώσσας]] ήταν υποδειγματική και συνέβαλε καθοριστικά στη μεταγενέστερη εξέλιξή της. Ασχολήθηκε κυρίως με το μεταφραστικό έργο, αλλά και με συγγραφές ιστορικές, αγιολογικές, ερμηνευτικές, δογματικές, αντιαιρετικές, καθώς και με την επιστολογραφία. Διασώζεται ικανός αριθμός Επιστολών του, μερικές από τις οποίες αποτελούν είδος πραγματείας.
Ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης [[Μελέτιος]] μετέφρασε στα ελληνικά τις Επιστολές 14, 22, 52 και 125. Χρησιμοποίησε όμως άλλους τίτλους από αυτούς που φέρει το πρωτότυπο λατινικό κείμενο. Βλ.
* ''Κοντά στον Χριστό'', Πρέβεζα 1996,
* ''Περί Παρθενίας'', Πρέβεζα 1997,
* ''Βάλε γερό θεμέλιο'', Πρέβεζα 1997 και
* ''Ζήσε για τον Χριστό'', Πρέβεζα 1998.
Ο Ιερώνυμος αναθεώρησε αρχικά τις αρχαίες λατινικές μεταφράσεις της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] (Vetus Latina), στηριζόμενος στα ''[[Εξαπλά]]'' του [[Ωριγένης|Ωριγένη]]. Αργότερα, προχώρησε σε νέα μετάφραση, ολόκληρης της Αγίας Γραφής, βασιζόμενος στις πρωτότυπες γλώσσες, την εβραϊκή και ελληνική. Η μετάφραση αυτή ονομάστηκε [[Βουλγάτα]] (''Vulgata'' δηλαδή "κοινή, δημώδης").
Γραμμή 43:
Άλλα σημαντικά συγγράμματά του ήταν:
* ''De viris illustribus (Περί ανδρών επιφανών)'': με τη συγγραφή αυτού του έργου, το οποίο διασώθηκε ακέραιο, ο Ιερώνυμος καθιερώθηκε ως ο πρώτος συστηματικός γραμματολόγος της δυτικής Εκκλησίας. Το σύγγραμμα συντάχθηκε στη Βηθλεέμ, το έτος [[392]]. Σε αυτό περιέλαβε τους βίους και την εργογραφία 135 ανατολικών και δυτικών Πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων. Αποτέλεσε, μάλιστα, σπουδαία γραμματολογική πηγή τόσο κατά την Αρχαιότητα όσο και στα σύγχρονα χρόνια, παρά το μεροληπτικό τρόπο συγγραφής του. Τα πρότυπά του υπήρξαν οι συγγραφές του Σουητώνιου και του Ευσέβιου Καισαρείας. Έκδοση και ελληνική μετάφραση του κειμένου βλ. στον Κων. Σιαμάκη, Ιερωνύμου, De Viris Illustribus. Πηγές και
* ''Altercatio Luciferiani et Orthodoxi (Διαμάχη Λουκιφεριανού και Ορθόδοξου)'', PL 23, 155-182.
* ''Adversus Helvidium de Mariae virginitate perpetua (Κατά Ελβιδίου περί αειπαρθενίας της Μαρίας)'', PL 23, 183-206.
* ''Adversus Jovinianum (Κατά Ιοβινιανού)'', PL 23, 211-338.
* ''Contra Vigilantium (Εναντίον του Βιγιλαντίου)'', PL 23, 339-352.
* ''Contra Johannem Hierosolymitanum (Εναντίον του Ιωάννη Ιεροσολύμων)'', PL 23, 355-396. Βλ. την ελληνική μετάφραση που εκπόνησε ο Τ. Θέμελης, ''Η πραγματεία του Ιερωνύμου κατά Ιωάννου επισκόπου Ιεροσολύμων, μετάφρασις εκ του λατινικού'', Ιεροσόλυμα 1923.
* ''Dialogus Adversus Pelagianos (Διάλογος Κατά Πελαγιανών)'', PL 23, 517-618.
* ''Apologia adversus libros Rufini (Απολογία κατά των βιβλίων του Ρουφίνου)'', PL 23, 397-456.
* ''Liber tertius seu ultima rensponsio adversus scripta Rufini (Βιβλίο τρίτο ή τελευταία απάντηση κατά των γραπτών του Ρουφίνου)'', PL 23, 457-492.
* ''Vita S. Pauli primi eremitae (Βίος Αγίου Παύλου του πρώτου ερημίτη)'', PL 23, 17-30.
* ''Vita S. Hilarionis (Βίος Αγίου Ιλαρίωνος)'', PL 23, 29-54.
* ''Vita Malchi monachi (Βίος Μάλχου μοναχού)'', PL 23, 55-62.
Το έργο ''Martyrologium ή Kalendarium (Μαρτυρολόγιο ή Ημερολόγιο)'', PL 30, 435-486, το οποίο προσγράφεται στον άγιο, πιθανώς δεν είναι δικό του, αλλά διασώζει τμήματα ανάλογου ιερωνυμικού συγγράμματος που χάθηκε.
== Διδασκαλία ==
Ο Ιερώνυμος δεν παρουσίασε κάποια θεολογική πρωτοτυπία στη διδασκαλία του, ώστε να θεωρηθεί συμβολή στην προαγωγή της δογματικής διατύπωσης της πίστης. Κινήθηκε αποκλειστικά στη βιβλική θεμελίωση των απόψεών του και στην παράδοση της Εκκλησίας.
Γραμμή 71:
Ο Ιερώνυμος διακρίθηκε ως ερμηνευτής της Αγίας Γραφής. Στην ερμηνευτική του μέθοδο υιοθέτησε την αλεξανδρινή αλληγορία, αλλά και την ιστορικοφιλολογική προσέγγιση των ιερών κειμένων.
Ήταν άνθρωπος της ολόθερμης [[Προσευχή|προσευχής]] και της αυστηρής άσκησης. Εκτίμησε υπέρμετρα την παρθενία και έφτασε στο σημείο της περιφρόνησης του γάμου, χωρίς όμως ιδιαίτερες ακρότητες.
== Βιβλιογραφία ==
{{commonscat|Saint Jerome}}
* F. Cavallera, ''Saint Jérôme, sa vie et son oeuvre'', 1-2, Paris 1922
* A. Penna, ''Principi e carattere dell' esegesi di S. Girolamo'', Roma 1950
* Yv. Chauffin, ''Saint Jérôme'', Paris 1961
* P. Antin, ''Solitude et silence chez saint Jérôme'', Revue d' Ascétique et de Mystique 40(1964), 265-276
* J. N. D. Kelly, ''Jerome, His Life, Writtings, and Controversies'', London 1975
* ''Jérôme entre l’ Occident et l’ Orient, Actes du Colloque de Chantilly'', επιμ. Y. - M. Duval, Études Augustiniennes, Paris 1988
* B. Jeanjean, ''Saint Jérôme et l’ hérésie, Études Augustiniennes, Série Antiquité'' - 161, Paris 1999
* L. Mirri, ''Rapporto tra continenza e matrimonio in S. Girolamo'', Vox Patrum 19(1999), 303-322
* M. Starowieyski, ''Les commentaires bibliques patristiques dans le De viris illustribus de S. Jérôme'', Studia Patristica 34(2001), 459-469
* B. Jeanjean, ''L’ utilisation antihérétique de Ps. 72, 9 par saint Jérôme'', Studia Patristica 34(2001), 376-387
* Φ. Σ. Ιωαννίδης, ''Εκκλησιαστική Γραμματολογία. Συγγραφείς και Πατέρες της Δύσης (Β΄– ΣΤ΄ αι.),'' Τόμος Α΄, έκδ. Βάνιας, Θεσσαλονίκη 2004
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστικοί Πατέρες]]
Γραμμή 112:
[[ia:Jeronimo]]
[[id:Hieronimus]]
[[it:
[[ja:ヒエロニムス]]
[[ko:히에로니무스]]
| |||