Δημάρατος της Σπάρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Δημάρατος''' ήταν ο 15<sup>ος</sup> βασιλιάς της [[Αρχαία Σπάρτη|αρχαίας Σπάρτης]] από τη γενιά των [[Δυναστεία Ευρυποντιδών |Ευρυποντιδών]], που κυβέρνησε προσεγγιστικά από το [[510 π.Χ.|510]] μέχρι το [[491 π.Χ.]] Πατέρας και προκάτοχός του στο θρόνο υπήρξε ο βασιλιάς [[Αρίστων ο ΑγησικλήΑγησικλής|Αρίστων]].
 
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
ΣύμφωναΟ με τον περιηγητήπεριηγητής [[Παυσανίας|Παυσανία]] αναφέρει ότι μοιράστηκε με τον [[Κλεομένης Α' της Σπάρτης|Κλεομένη Α']] την τιμή να διώξει τον τύραννο των [[Αθήνα|Αθηνών]] [[Ιππίας ο τύραννος|Ιππία]]. Από την πλευρά του ο [[Πλούταρχος]] συνδέει τα ονόματά τους στον πόλεμο κατά του [[Άργος|Άργους]]. Ο [[Ηρόδοτος]] αναφέρει πως ο Δημάρατος είχε διακριθεί σε διάφορες περιστάσεις για τις πράξεις του και μάλιστα αποτέλεσε το μοναδικό βασιλιά της χώρας του που στέφθηκε νικητής στους [[Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα|Ολυμπιακούς Αγώνες]], στην [[αρματοδρομία]] με τέσσερα [[Άλογο|άλογα]]. Εντούτοις, κατέληξε σύμβουλος στην αυλή των Περσών.
 
==== Ρήξη με τον Κλεομένη ====
Η θητεία του Δημάρατου σημαδεύτηκε από τις έντονες διαφωνίες του με τον συμβασιλέα του [[Κλεομένης Α΄|Κλεομένη]], ο οποίος ήταν ιδιόρρυθμη προσωπικότητα, αλλά δεν είναι γνωστό αν αυτό ήταν και το καθοριστικό στοιχείο στην μεταξύ τους αντιπαράθεση. Πιθανολογείται ότι η αντιπαράθεση οφειλόταν είτε σε φθόνο και προσωπικά κίνητρα του Δημάρατου ο οποίος θεωρούσε ότι έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο, είτε σε απόλυτα διαφορετική πολιτική προσέγγιση των ζητημάτων της εποχής τους -σε ζητήματα εξουσίας των [[αρχαία Σπάρτη|Εφόρων]], στο θέμα της επέμβασης στην [[αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] και στην [[Αίγινα]] ή στο μεγάλο ζήτημα της στάσης της [[αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] έναντι των [[Περσία|Περσών]].
Η θητεία του ωστόσο έλαβε πρώιμο τέλος όταν ήρθε σε ρήξη με το συμβασιλιά του, τον Κλεομένη Α'. Κατά τη διάρκεια εκστρατείας στην περιοχή των Αθηνών με την οποία ο Κλεομένης επιθυμούσε να πετύχει προσωπική εκδίκηση, όταν ο στρατός είχε φτάσει πλέον στην [[Ελευσίνα]], ο Δημάρατος αρνήθηκε να συνεχίσει παρακάτω ακολουθώντας το παράδειγμα των [[Αρχαία Κόρινθος|Κορινθίων]]. Ένας ένας οι σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων άρχισαν να υποχωρούν, με αποτέλεσμα ο Κλεομένης να αναγκαστεί να ακυρώσει την εκστρατεία των ανδρών του. Μετά από το φιάσκο αυτό η Σπάρτη αποφάσισε να μην στείλει ποτέ ξανά σε εκστρατεία ταυτόχρονα και τους δύο βασιλείς της.
 
Η θητεία του πάντως έλαβε πρώιμο τέλος όταν η ρήξη αυτή έγινε οριακή με αφορμή δύο σοβαρά περιστατικά κατά τα οποία ο Δημάρατος εξέθεσε πολύ τον [[Κλεομένης Α΄|Κλεομένη]]. Αυτά αφορούσαν στην Αθήνα και την Αίγινα.
Το [[501 π.Χ.]], η [[Αίγινα]] ήταν ένα από τα κράτη που δήλωσαν την υποταγή τους στους [[Περσική Αυτοκρατορία|Πέρσες]] παραδίδοντας γη και ύδωρ. Η Αθήνα στράφηκε στη Σπάρτη ζητώντας την τιμωρία αυτής της πράξης [[Μηδισμός|μηδισμού]] και συνεπώς, ο Κλεομένης μετέβη αμέσως στο νησί ώστε να συλλάβει τους υπευθύνους. Η προσπάθειά του απέτυχε εξαιτίας της ανάμειξης του Δημάρατου, ο οποίος παράλληλα προσπαθούσε να δυσφημίσει τον Κλεομένη πίσω στην πατρίδα. Επιστρέφοντας, ο τελευταίος αφιέρωσε όλη του την ενέργεια στην προσπάθεια να ξεφορτωθεί τον πολιτικό του αντίπαλο, παίρνοντας με το μέρος του και το [[Λεωτυχίδας Β' της Σπάρτης|Λεωτυχίδα]], τον επόμενο στη διαδοχή του θρόνου των Ευρυποντιδών, ο οποίος επίσης είχε έρθει σε ρήξη με το Δημάρατο, γιατί του είχε αποσπάσει την κοπέλα που επιθυμούσε για σύζυγο.
 
ΗΣυγκεκριμένα, θητείακατά τουτη ωστόσοδιάρκεια έλαβεεκστρατείας πρώιμοεναντίον τέλοςτων ότανΑθηνών ήρθεμε σετην ρήξηοποία μεο το[[Κλεομένης συμβασιλιάΑ΄|Κλεομένης]] του,επιθυμούσε να επαναφέρει τον ΚλεομένηΙσαγόρα Α'.στην ΚατάΑθήνα τηως διάρκειατύραννο εκστρατείαςή στηνήθελε περιοχήκαι τωννα Αθηνώνπετύχει μεπροσωπική τηνεκδίκηση, οποίαοι οΚορίνθιοι Κλεομένηςαλλά επιθυμούσεκαι ναο πετύχειΔημάρατος προσωπικήδήλωσαν εκδίκησηξαφνικά, όταν πλέον ο συμμαχικός στρατός της Πελοποννήσου είχε φτάσει πλέον στην [[Ελευσίνα]], οότι δεν θα συνέχιζαν. Είπαν ότι δεν γνώριζαν μέχρι τότε τους πραγματικούς σκοπούς του Κλεομένη και ότι τώρα που τους είχαν μάθει, δεν είχαν σκοπό να συμμετάσχουν. Ο Δημάρατος αρνήθηκε να συνεχίσει παρακάτω ακολουθώντας το παράδειγμα των [[Αρχαία Κόρινθος|Κορινθίων]]. Ένας ένας οι σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων άρχισαν να υποχωρούν, με αποτέλεσμα ο Κλεομένης να αναγκαστεί να ακυρώσει την εκστρατεία των ανδρών του. Μετά από το φιάσκο αυτό η Σπάρτη αποφάσισε να μην στείλει ποτέ ξανά σε εκστρατεία ταυτόχρονα και τους δύο βασιλείς της.
 
Το [[501 π.Χ.]], η [[Αίγινα]] ήταν ένα από τα κράτη που δήλωσαν την υποταγή τους στους [[Περσική Αυτοκρατορία|Πέρσες]] παραδίδοντας γη και ύδωρ. Η Αθήνα στράφηκε στη Σπάρτη ζητώντας την τιμωρία αυτής της πράξης [[Μηδισμός|μηδισμού]] και συνεπώς, ο Κλεομένης μετέβη αμέσως στο νησί ώστε να συλλάβει τους υπευθύνους. Η προσπάθειά του απέτυχε εξαιτίας της παρασκηνιακής ανάμειξης του Δημάρατου, ο οποίος παράλληλα προσπαθούσε να δυσφημίσει τον Κλεομένη πίσω στην πατρίδα. Ο Δημάρατος είχε στείλει συγκεκριμένα στους μηδίζοντες Κορινθίους αριστοκρατικούς επιστολή στην οποία τους συνιστούσε να μην παραδώσουν τους συμπολίτες τους με το πρόσχημα ότι ήταν παρών μόνον ο ένας βασιλιάς της Σπάρτης και ότι θα τους παρέδιδαν μόνον εάν εμφανίζονταν και οι δύο. Επιστρέφοντας, ο τελευταίοςΚλεομένης στη Σπάρτη αφιέρωσε όλη του την ενέργεια στην προσπάθεια να ξεφορτωθεί τον πολιτικό του αντίπαλο, παίρνοντας με το μέρος του και το [[Λεωτυχίδας Β' της Σπάρτης|Λεωτυχίδα]], τον επόμενο στη διαδοχή του θρόνου των Ευρυποντιδών, ο οποίος επίσης είχε έρθει σε ρήξη με το Δημάρατο, γιατί του είχε αποσπάσει την κοπέλα που επιθυμούσε για σύζυγο.
 
==== Απώλεια του θρόνου ====
Οι δύο άνδρες, προκειμένου να κατακρημνίσουν τον Δημάρατο από την εξουσία, προσέβαλαν τα δικαιώματά του στο θρόνο, φέρνοντας στο φως την παρακάτω ιστορία αναφορικά με τη γέννηση του Δημάρατου: ο βασιλιάς [[Αρίστων ο ΑγησικλήΑγησικλής|Αρίστων]] είχε παντρευτεί δύο φορές χωρίς να αποκτήσει διάδοχο. Έτσι, παρόλο που η δεύτερη σύζυγός του ήταν εν ζωή, είτε από το άγχος αυτό, είτε από καθαρό πάθος, έλαβε για τρίτη σύζυγο τη γυναίκα του φίλου του Αγήτη, μια κοπέλα εξαιρετικής ομορφιάς. Παγίδευσε τον άνδρα αυτό με την εξής συμφωνία: ο καθένας θα πραγματοποιούσε στον άλλο τη χάρη που επιθυμούσε. Έτσι όταν ικανοποίησε την επιθυμία του Αγήτη, σε αντάλλαγμα ζήτησε το χέρι της συζύγου του. Λίγο αργότερα ήρθε στον κόσμο ένα αρσενικό παιδί. Όταν τα νέα έφτασαν στο βασιλιά, εκείνος καθόταν με τους [[Έφοροιαρχαία Σπάρτη|εφόρους]]. Μετρώντας μπροστά τους τους μήνες με τα δάχτυλά του αναφώνησε «ουκ αν εμός είη» (δε μου φαίνεται πως είναι δικός μου). Ωστόσο το ζήτημα ξεχάστηκε, το παιδί αναγνωρίστηκε και αργότερα ανέβηκε στο θρόνο με το όνομα Δημάρατος.
 
Την ιστορία αυτή επικαλέστηκε ο Λεωτυχίδας, ο οποίος υποστήριξε ότι ο Δημάρατος αδίκωςκακώς βρισκότανανήλθε στο θρόνο αφού η πατρότητά του αμφισβητείτο. Παρουσίασε δε στη δίκη τους παλαιούς εφόρους που βρίσκονταν τότε μαζί με τον πατέρα του Δημάρατου για να παρέχουν αποδείξεις. Η υπόθεση μεταφέρθηκε στο [[μαντείο των Δελφών]], το οποίο πιθανώς με δωροδοκία του Κλεομένη, επικύρωσε την καταδικαστική απόφαση, δίδοντας το θρόνο των Ευρυποντιδών στο Λεωτυχίδα το [[491 π.Χ.]]<ref>Αργότερα οι ΄Εφοροι κατηγόρησαν ευθέως τον Κλεομένη για δωροδοκία του Μαντείου προκειμένου να πάρει το χρησμό που τον εξυπηρετούσε και ο Κλεομένης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Σπάρτη</ref> Μια δεύτερη εκστρατεία κατά της Αίγινας οδήγησε στην κατάληψη του νησιού και στην αποστολή δέκα επιφανών πολιτών στην πόλη των Αθηνών με την ιδιότητα του ομήρου.<ref>ώστε οι Αιγινήτες να μην τολμήσουν να μηδίσουν</ref>
 
==== Αποχώρηση από τη Σπάρτη ====
Λίγο καιρό αργότερα, κι ενώ είχε αναλάβει κάποιο αξίωμα επίβλεψης των [[Γυμνοπαιδιές|Γυμνοπαιδιών]], ο Δημάρατος δέχτηκε την επίσκεψη ενός ακολούθου του Λεωτυχίδα ο οποίος των περιέπαιξε ρωτώντας τον πώς αισθάνεται ως απλός αξιωματούχος, ενώ στο παρελθόν είχε υπάρξει βασιλιάς. Πικραμένος ο Δημάρατος απάντησε με απειλές και κατόπιν αποχώρησε με καλυμμένο το πρόσωπο. Πίσω στο σπίτι, αφού θυσίασε στους θεούς, απείλησε τη μητέρα του να του πει όλη την αλήθεια. Εκείνη απάντησε διφορούμενα πως ήταν γιος είτε του βασιλιά Αρίστονα είτε του ήρωα [[Αστάβακος|Αστάβακου]], πάντως όχι του Αγήτη, του πρώτου της συζύγου -έδωσε δηλαδή μια μεταφυσική ερμηνεία στην αμφισβητούμενη πατρότητά του. Ο Δημάρατος πάντως θεώρησε ότι ήτανπως έτσι κι αλλιώς απόανήκε σε "ευγενικη γενιά" οπότε αποφάσισε να πάρει πίσω ό,τι θεωρούσε πως του άνηκε. Μετέβη στην [[Ηλεία]] με πρόσχημα ένα ταξίδι προσκυνήματος κι εκεί άρχισε να στρατολογεί συμμάχους. Ωστόσο η δράση του έγινε αντιληπτείαντιληπτή και η Σπάρτη έστειλε απεσταλμένους να τον φέρουν πίσω. Αφού διέφυγε για λίγο στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]], ο Δημάρατος κατόπιν ταξίδεψε στην [[Ασία]], στην αυλή του Βασιλιά [[Δαρείος Α' της Περσίας|Δαρείου Α']]. Στην Περσία ο Δημάρατος έλαβε φιλόξενη υποδοχή και αναφέρεται από τον Ηρόδοτο ότι βοήθησε τον [[Ξέρξης Α' της Περσίας|Ξέρξη Α']] να διαδεχτεί τον πατέρα του ενάντια στα υπόλοιπα αδέρφια του.
 
==== Συμμετοχή στην περσική εκστρατεία ====
Γραμμή 39 ⟶ 43 :
== Πηγές ==
{{παραπομπές|2}}
{{reflist}}
==== Αρχαίες ====
* [[Ξενοφών]], «Ανάβασις», ii. j. 3, vii. 8. 17
* [[Ξενοφών]], «Ελληνικά», iii. I. 6
* [[ΑθηναίοςΑθήναιος]], «Δειπνοσοφισταί», i. 29 f
* [[Ηρόδοτος]], «Ιστορίαι», v. 75, vi. 50-70, vii
* [[Παυσανίας]], «Ελλάδος Περιήγησις», iii. 4, 3-5, 7, 7-8