Θεόφραστος Σακελλαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 23:
Λέγεται ότι η οικογένεια Σακελλαρίδη πριν επιστρέψει έδωσε συναυλίες και σε [[Ιταλία]] και [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]].
Γύρω στο 1903, έγραψε την πρώτη του όπερα «Ο Υμέναιος» σε κείμενο του [[Ιωάννης Φραγκιάς|Ιωάννη Φραγκιά]]. Η εφημερίδα Σκριπ (10/12/1903) αναφέρει πως ''«η σκηνή του μελοδράματικού ειδυλλίου συμβαίνει εις την Ελευσίναν κατά την μυθολογικήν εποχήν της Ελλάδος».'' Γύρω στο 1904 φαίνεται πως είχε ήδη συνθέσει τη σκηνική όρχηση (μπαλλέτο) «Υπό τον ουρανόν της Ελλάδος». Το [[1904]], συνέθεσε τη μουσική για τις «[[Εκκλησιάζουσες]]» του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]] (σε μετάφραση του Πολύβιου Δημητρακόπουλου) που παρουσιάστηκαν στη [[Νέα Σκηνή]] του [[Κωνσταντίνος Χρηστομάνος|Κ. Χρηστομάνου]]. Επίσης, από το [[1907]] έως [[1913]], διασκεύαζε ξένη μουσική για τις επιθεωρήσεις «Τα Παναθήναια».
Μεγάλη επιτυχία γνώρισε η όπερα «[[Περουζέ]]» (σε λιμπρέτο του Γ. Τσοκόπουλου), που πρωτοπαίχτηκε στις [[9 Αυγούστου]] [[1911]] στο [[θέατρο Ολύμπια]] (Εθνική Λυρική Σκηνή) με μαέστρο τον [[Στέφανος Βαλτετσιώτης|Στέφανο Βαλτετσιώτη]] και πρωταγωνιστές τη μεσόφωνο [[Ρεβέκα, μεσόφωνος|Ρεβέκα]] στο ρόλο της τσιγγάνας Περουζέ, τον τενόρο Νίκο Μωραΐτη, και τον μπάσο Μιχάλη Βλαχόπουλο.Οι παραστάσεις συνεχίστηκαν για δύο χρόνια. Από το συγκεκριμένο έργο προέρχεται η γνωστή άρια «Νεράιδα του γιαλού» και το ντουέτο «Πιο θερμά». Τον «Υμέναιο» (1903), ακολούθησαν οι όπερες ο «Πειρατής» (1907), βασισμένη στο βραβευμένο στο Βουτσιναίο Διαγωνισμό έμμετρο θεατρικό έργο του [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Πολύβιου Δημητρακόπουλου]] «Ο Κουρσάρος», το «Στοιχειωμένο Γεφύρι» (1912) και το «Καστρο της Ωρηάς» (1917) σε λιμπρέτα [[Γεώργιος Τσοκόπουλος|Γεωργίου Τσοκόπουλου]].
| |||