Θεόφραστος Σακελλαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 19:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις [[7 Σεπτεμβρίου]] του [[1883]] (άλλες πηγές αναφέρουν το 1882). Τα πρώτα μαθήματα μουσικής τα πήρε από τον πατέρα του [[Ιωάννης Σακελλαρίδης|Ιωάννη Σακελλαρίδη]] (1854-1938), διαπρεπή μουσικοδιδάσκαλο, μεταρρυθμιστή της βυζαντινής μουσικής, [[ιεροψάλτης|ιεροψάλτη]], [[Φιλολογία|φιλόλογο]], συνθέτη της βυζαντινής αλλά και της ευρωπαϊκής μουσικής. Η μητέρα του καταγόταν από την [[Ύδρα]].
Σπούδασε στην [[Αθήνα]], τη [[Γερμανία]] και την [[Ιταλία]]. Στα τέλη του [[1902]] έδωσε μαζί με τον πατέρα και τον αδελφό του Άρη, που ήταν βαρύτονος, επιτυχημένες συναυλίες με δικές του συνθέσεις και εναρμονισμένα ελληνικά δημοτικά τραγούδια στo στο Βασιλικό Ωδείο του [[Μόναχο|Μονάχου]] και στο μέγαρο της βαρώνης Αμελίας φον Πέρφαλλ (κόρης του [[Γουσταύος Κλάους|Γουσταύου Κλάους]]), ενώπιον πληθώρας πριγκίπων και αριστοκρατών (εφημερίδα "Σκριπ" 1/12/1902). Στην εφημερίδα Σκριπ διαβάζουμε:''«Εκείνο το οποίον δέον να τονισθή ενταύθα, είναι η εμφάνισις του νεαρού, μόλις εικοσαετούς και συμπαθούς υιού του κ. Σακελλαρίδου, Θεοφράστου Σακελλαρίδου, όστις τους πάντας εξέπληξε παρασχών δείγματα συνθετικής ιδιοφυΐας, ουχί της τυχούσης, και διευθύνας ορχήστραν εξ 60 οργάνων με ικανότητα και ακρίβειαν ήτις ενεποίησεν εις τους φίλους μας Γερμανούς ευχάριστον εντύπωσιν»''
Λέγεται ότι η οικογένεια Σακελλαρίδη πριν επιστρέψει έδωσε συναυλίες και σε [[Ιταλία]] και [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]].
Στα 1903, έγραψε την πρώτη του όπερα «Ο Υμέναιος» σε κείμενο του [[Ιωάννης Φραγκιάς|Ιωάννη Φραγκιά]]. Η εφημερίδα "Σκριπ" (10/12/1903) αναφέρει πως ''«η σκηνή του μελοδραματικού ειδυλλίου συμβαίνει εις την Ελευσίναν κατά την μυθολογικήν εποχήν της Ελλάδος».''
Γύρω στο 1904 φαίνεται πως είχε ήδη συνθέσει τη σκηνική όρχηση (μπαλλέτο) «Υπό τον ουρανόν της Ελλάδος».
Μεγάλη επιτυχία γνώρισε η όπερα «[[Περουζέ]]» (σε λιμπρέτο του Γ. Τσοκόπουλου), που πρωτοπαίχτηκε στις [[9 Αυγούστου]] [[1911]] στο [[θέατρο Ολύμπια]] (Εθνική Λυρική Σκηνή) με μαέστρο τον [[Στέφανος Βαλτετσιώτης|Στέφανο Βαλτετσιώτη]] και πρωταγωνιστές τη μεσόφωνο [[Ρεβέκα, μεσόφωνος|Ρεβέκα]] στο ρόλο της τσιγγάνας Περουζέ, τον τενόρο Νίκο Μωραΐτη, και τον μπάσο Μιχάλη Βλαχόπουλο.Οι παραστάσεις συνεχίστηκαν για δύο χρόνια. Από το συγκεκριμένο έργο προέρχεται η γνωστή άρια «Νεράιδα του γιαλού» και το ντουέτο «Πιο θερμά». Τον «Υμέναιο» (1903), ακολούθησαν οι όπερες ο «Πειρατής» (1907), βασισμένη στο βραβευμένο στο Βουτσιναίο Διαγωνισμό έμμετρο θεατρικό έργο του [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Πολύβιου Δημητρακόπουλου]] «Ο Κουρσάρος», το «Στοιχειωμένο Γεφύρι» (1912) και το «Καστρο της Ωρηάς» (1917) σε λιμπρέτα [[Γεώργιος Τσοκόπουλος|Γεωργίου Τσοκόπουλου]].
Γραμμή 160:
*Περιοδικό «Νέα Εστία», (αφιερώματα με αφορμή το θάνατό του): τόμος 47, σελ 541 & 48, σελ. 164.
*Περιοδικό «Νέα Εστία», (αφιέρωμα στα 50 χρόνια της ελληνικής μουσικής, άρθρο της Σοφίας Σπανούδη): Ιούλιος-Δεκέμβριος 1950, τόμος 48, σελ. 164.
*Εφημερίδα "Σκριπ", 1/12/1902 και 10/12/1903,
*Εφημερίδα "Ελευθερία", 3/1/1950 (νεκρολογία Σακελλαρίδη)
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
| |||