Κώδικας (παλαιογραφία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επιμέλεια. Αναφέρετε λάθη στο en:User talk:Magioladitis με τη χρήση AWB
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Κώδικας''' αποτελεί τύπο συλλογής χειρογράφων από [[Πάπυρος|πάπυρο]], [[περγαμηνή]] ή [[χαρτί]], στερεωμένων σε ένα σώμα με τη μορφή βιβλίου, που ήταν σε χρήση, κυρίως πριν από την εφεύρεση της [[τυπογραφία]]ς.
 
Ο παλαιότερος ελληνικός κώδικας που σώζεται και ο οποίος προέρχεται από τον 4ο μ.Χ. αιώνα είναι ο [[Σιναϊτικός Κώδικας]] (''Codex Sinaiticus''), ένα χειρόγραφο της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] σε [[ελληνική γλώσσα]]. Οι άλλοι δύο από τους τρεις παλαιότερους που σώζονται, επίσης περιέχουν βιβλία της Αγίας Γραφής και είναι ο [[Αλεξανδρινός Κώδικας|Αλεξανδρινός]] και ο [[Βατικανός Κώδικας|Βατικανός]].
Γραμμή 46:
|}
 
Σε αντίθεση με την κλασική (μη [[Χριστιανισμός|χριστιανική]]) φιλολογία, που έφτασε στον κώδικα μέσα από μια μεταβατική διαδικασία, τα περισσότερα χριστιανικά κείμενα που χρονολογούνται πριν από τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν γραμμένα σε κώδικες με φύλλα, κυρίως, από [[Πάπυρος|πάπυρο]]. Ενώ οι μη χριστιανικοί κώδικες σπάνιζαν τον 2ο αιώνα, το σχήμα του κώδικα ήταν ήδη εκείνη την εποχή σε γενική χρήση για την αντιγραφή [[Βίβλος|βιβλικών]] κειμένων.
 
Μία από τις επιστημονικές ερμηνείες που δόθηκαν για την εξήγηση του φαινομένου αυτού ήταν η υπόθεση πως εξαρχής οι ευαγγελικές διδασκαλίες του [[Χριστός|Ιησού]] καταγράφηκαν σε [[Περγαμηνή|περγαμηνά]] σημειωματάρια και έτσι, από τη στιγμή που κυκλοφόρησε σε τέτοιο σχήμα το πρώτο [[ευαγγέλιο]], το κύρος του άλλα και καθαρά συναισθηματικοί και συμβολικοί λόγοι καθόρισαν ότι το σχήμα στο οποίο πρέπει να γράφονται τα χριστιανικά κείμενα είναι ο κώδικας και όχι ο [[Κύλινδρος (παλαιογραφία)|κύλινδρος]].
Γραμμή 52:
==Ιστορία: Από τον Κύλινδρο στον Κώδικα==
 
Όσο και αν οι ειδικοί έχουν δώσει διάφορες ερμηνείες για τους λόγους που ο περγαμηνός κώδικας επικράτησε εις βάρος του παπύρινου κυλίνδρου, η πραγματικότητα είναι πως αυτό συνέβη την ίδια εποχή που ο [[πάπυρος]] αντικαταστάθηκε από την [[περγαμηνή]]. Είναι γεγονός ότι η διάδοση της παιδείας και ο πολλαπλασιασμός των σχολείων στα πλαίσια της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], ακόμη και στις επαρχίες, οδήγησε σε σοβαρά πρακτικά πρόβλήματαπροβλήματα: ο πάπυρος άρχισε να μην επαρκεί στη μεγάλη ζήτηση, ενώ οι αρχαίες μαρτυρίες μάς μιλούν για μια μεγάλη ξηρασία στα χρόνια του [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβερίου]] που έκανε πιο αισθητή την έλλειψη. Αυτό ήταν ένα πρώτο βήμα για τη σταδιακή επικράτηση της περγαμηνής, η οποία στην αρχή είχε χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο του παπύρου.
[[Εικόνα:Codex Vaticanus B, 2Thess. 3,11-18, Hebr. 1,1-2,2.jpg|thumb|300px|left|Βατικανός Κώδικας]]
Αν και ο κύλινδρος από [[Πάπυρος|πάπυρο]] υπήρξε ως τα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. το κυρίαρχο μέσο για τη διάδοση των κειμένων της κλασικής [[φιλολογία]]ς, από την εποχή αυτή και ύστερα, τα φύλλα από πάπυρο ή και [[περγαμηνή]], αντί να τα συγκολλούν και να σχηματίζουν μεγάλους ρόλους, άρχισαν σταδιακά να τα διπλώνουν και να συγκροτούν τεύχη, όπως στα σύγχρονα [[Βιβλίο|βιβλία]]. Η περγαμηνή μάλιστα ήταν υλικό πιο εύκολο στο δίπλωμα για τον σχηματισμό των φύλλων του κώδικα.