Καφέ Τσεντράλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Palais Ferstel.jpg|thumb|250px|Το Μέγαρο Φέρστελ και η είσοδοείσοδος του καφέ]]

Στα πρώτα χρόνια, το Ανάκτορο Φέρστελ στέγασε το Χρηματιστήριο της Βιέννης και την Αυστρο-ουγγρική Τράπεζα. ενώ από το 1906 φιλοξενεί διαφοραδιάφορα εμπορικά καταστήματα και το Καφέ Τσεντράλ που βρίσκεται στην πρώην κεντρική αιτούσα τις τράπεζας. Την ίδια εποχή κατασκευάστηκε και η εμπορική στοά μέσα στο ίδιο μέγαρο.

Αναφέρεται ότι το πρώτο "καφενείο" στη Βιέννη άνοιξε από τον 'ΕλληναΈλληνα Johannes Theodat το 1685, μετά την ήττα των Τούρκων κατά την πολιορκία της Βιέννης (1683). Το 1839, η Βιέννη είχε 80 καφενεία, τριάντα στο κέντρο και πενήντα συνοικιακά.

Τα ''καφέ χάους'' (Kaffeehaus) αποτελούσαν για αιώνες και μέχρι σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της Βιέννης. 'ΕφτασανΈφτασαν στη μεγαλύτερη ακμή τους στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν σύχναζαν σ' αυτά πολιτικοί, συγγραφείς, καλλιτέχνες, συνθέτες, δημόσιοι λειτουργοί, ακόμη και ιδεολόγοι επαναστάτες. Και σήμερα τα καφέ της Βιέννης, με την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά τους, εξακολουθούν να συγκεντρώνουν την εκλεκτή πελατεία τους.

Ανάμεσα στα πιο διάσημα και ιστορικά βιεννέζικα καφέ είναι το ''Καφέ Λάντμαν'' (Cafe Landtmann), όπου ο [[Σίγκμουντ Φρόιντ]] περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά φιλοξένησε και άλλες διασημότητες από την [[Μαρλένε Ντήτριχ]] μέχρι το Γερμανό καγκελάριο [[Βίλλυ ΜπραντΜπραν]]τ, το ''Καφέ Σπερλ'' (Cafe Sperl), όπου έπινε καθημερινά τον καφέ του ο συνθέτης [[Γιόχαν Στράους]] και προσφιλές στέκι του [[Χίτλερ]], το ''Καφέ Γκρίνστα'ι'ντλΓκρίνσταϊντλ'' (Cafe Griensteidl), χρονολογούμενο από το 1844, με τακτικό θαμώνα του το συγγραφέα Στέφαν Τσβάιχ, το ''Καφέ Σβάρτσενμπεργκ'' (Cafe Schwarzenberg), με τακτικό πελάτη του τον Αυστριακό αρχιτέκτονα της [[αρ-νουβό]] [[Γιόζεφ Χόφμαν]] (Josef Hoffmann), και το ''Καφέ Μουζέουμ'' (Cafe Museum), φιλοτεχνημένο (1899) από τον αρχιτέκτονα 'ΑντολφΆντολφ Λόος (Adolf Loos, 1870 - 1933), όπου συχνάζουν μέχρι και σήμερα καλλιτέχνες και φοιτητές.

Οι λογοτέχνες αυτοί είχαν κάνει τα καφέ δεύτερο σπίτι τους, κυρίως το Καφέ Γκρίνστα'ι'ντλΓκρίνσταϊντλ και το Καφέ Τσεντράλ. Εκεί έγραφαν και απήγγειλαν ποίηση, διάβαζαν λογοτεχνικά κείμενα, διάβαζαν εφημερίδες, κουβέντιαζαν για πολιτική, σχολίαζαν την κοινωνική ζωή, έπαιζαν μπιλιάρδο και σκάκι και απολάμβαναν τα διάφορα είδη του βιεννέζικου καφέ και τις φημισμένες βιεννέζικες πουτίγκες ή τα στρούντελ. Για το λόγο αυτό, οι "διαφορετικοί" αυτοί λογοτέχνες αποκαλούνταν "λογοτέχνες του βιεννέζικου καφενείου".

[[Αρχείο:Wien Cafe Central 2004.jpg|thumb|250px|Σήμερα το Καφέ Τσεντράλ επισκέπτεταιεπισκέπτονται το πλείστον απόπερισσότερο τουρίστες]]

Το Καφέ Τσεντράλ άνοιξε στο Ανάκτορο Φέρστελ το 1906 και αποτελούσε στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα τόπο συνάντησης της βιεννέζικης διανόησης. Οι αίθουσές του διακοσμημένες στο στυλ του τέλους του 19ου αιώνα και η εσωτερική διακόσμησή του, με τα θολωτά ταβάνια και τα αψιδωτά παράθυρα, τους φερ-φορζέ πολυελαίους, τους απαστράπτοντες μαρμάρινους κίονες κακαι τα πολύχρωμα βιτρώ, αντανακλούν αυτοκρατορικό μεγαλείο. Εδώ σύχναζαν συγγραφείς, αρχιτέκτονες, συνθέτες, κριτικοί τέχνης, γιατροί, αλλά και μαρξιστές εκπρόσωποι της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Ο πιο διάσημος θαμώνας του Καφέ Τσεντράλ ήταν ο Αυστριακός ποιητής Πέτερ 'ΑλτενμπεργκΆλτενμπεργκ (Peter Altenberg, 1859 - 1919), ο "Σωκράτης της Βιέννης', όπως τον αποκαλούσαν. Ο 'ΑλτενμπεργκΆλτενμπεργκ είχε κάνει το Καφέ Τσεντράλ δεύτερη κατοικία του. Είχε μάλιστα δώσει τη διεύθυνση του καφενείου - ΧέρενγκασεΧέρενγκασσε 14 - και παραλάμβανε εκεί το ταχυδρομείο του. Σήμερα, προς τιμήν του, ένα ολόσωμο ομοίωμα του ποιητή υποδέχεται τους επισκέπτες του Καφέ Τσεντράλ.

Το Καφέ Τσεντράλ ήταν ακόμη το αγαπημένο στέκι του Αυστριακού θεατρικού συγγραφέα 'ΑρτουρΆρτουρ Σνίτσλερ (Arthur Schnitzler, 1862 - 1931), ο οποίος τα πιο πολλά θεατρικά έργα του, όπως το "''Ανατόλ''" και το "''Ερωτικό γα'ι'τανάκιγαϊτανάκι''", τα έγραψε στα τραπέζια του.

Ανάμεσα σ' άλλους διάσημους θαμώνες του Καφέ Τσεντράλ περιλαμβάνονταν οι Αυστριακοί θεατρικοί συγγραφείς Ούγκο φον Χόφμανσταλ (Hugo von Hofmannsthal) και [[Φρανκ Βέντεκιντ]] (Frank Wedekind), οι συγγραφείς [[Ρόμπερτ Μούζιλ]] (Robert Musil) και [[Στέφαν Τσβάιχ]] (Stefan Zweig), ο ποιητής 'Αλφρεντ Πολγκάρ (Alfred Polgar), ο αρχιτέκτονας 'Αντολφ[[Άντολφ Λόος]] (Adolf Loos) και ο ζωγράφος 'Οσκαρ[[Όσκαρ ΚοκόσκαΚοκότσκα]] (Oskar Kokoschka) και ο σατιρικός συγγραφέας [[Καρλ Κράους]] (Karl Kraus), ιδρυτής του "Θεάτρου Ποίησης", από τη σκηνή του οποίου διαβάζονταν ποιητικά έργα.

Στο Καφέ Τσεντράλ σύχναζε και ο Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud), όπου ερχόταν να συναντήσει συναδέλφους του και να παίξει σκάκι, ο ψυχίατρος 'Αλφρεντ[[Άλφρεντ 'ΑντλερΆντλερ]] (Alfred Adler), αλλά και οι Ρώσοι επαναστάτες [[Λέων Τρότσκι]] (Leon Trotsky), που έπαιζε κι αυτός εδώ σκάκι, και [[Βλαντιμίρ Λένιν]] (Vladimir Lenin). Και ο Αδόλφος Χίτλερ (Adolf Hitler) επισκεπτόταν κατά καιρούς το Καφέ Τσεντράλ.

Το Καφέ Τσεντράλ, με πολλές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έκλεισε το 1943. 'ΕμεινεΈμεινε κλειστό για 43 χρόνια. Το Ανάκτορο Φέρστελ ανακαινίστηκε μετά το 1978 και το Καφέ Τσεντράλ επαναλειτούργησε το 1986.