Τριάκοντα Τύραννοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Erud (συζήτηση | συνεισφορές)
+ interwiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Μετά την ταπεινωτική ήττα των Αθηνών στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, οι Σπαρτιάτες συναινούν στη σύναψη ειρήνης με τους Αθηναίους «με τον όρο να εφαρμόσουν το πολίτευμα των προγόνων τους.<ref>[[Αριστοτέλης]], ''«Αθηναίων Πολιτεία»'', XXXIV, 3.</ref> Η πόλη διαιρέθηκε στις εταιρίες των ολιγαρχικών και των δημοκρατικών. Ο Λύσανδρος, ο Λακεδαιμόνιος νικητής του πολέμου, υποστήριξε τη μερίδα των ολιγαρχικών, όπως διέπραξε σε όλες τις κατακτημένες περιοχές.
 
Μετά από την πρόταση κάποιου ανθρώπου με το όνομα Δρακοντίδης, από το δήμο των [[Αφίδνες|Αφιδνών]], και κάτω από την πίεση του Λυσάνδρου, η Εκκλησία δημιουργεί ένα σώμα 30 ανθρώπων, με στόχο τη δημιουργία μιας νεαςνέας ''«πολιτείας»'', δηλαδή [[Πολίτευμα|πολιτεύματος]], όπως είχε συμβεί το [[411 π.Χ.]] Απώτερος σκοπός ήταν η επιστροφή σε αυτό που αποκαλέστηκε ''«πάτριος πολιτεία»'', δηλαδή πολίτευμα των προγόνων, εκκαθαρίζοντας το εκλογικό σώμα και καταργώντας τους ''«μισθούς»'', δηλαδή τις καταβολές χρημάτων προς τους φτωχότερους πολίτες. Τα μέλη του σώματος επιλέχτηκαν από τους φίλους του Θηραμένη, ο οποίος διαπραγματεύτηκε την ειρήνη, και του Κριτία, ενός φιλολάκωνα αριστοκράτη.
 
Οι Τριάκοντα μείωσαν τον αριθμό των ατόμων που κατείχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους 3.000 και διόρισαν οι ίδιοι τα μέλη της [[Βουλή των 500|Βουλής των 500]], η οποία είχε νομοθετικές αρμοδιότητες. Κατάργησαν τους νόμους του [[Εφιάλτης ο Αθηναίος|Εφιάλτη]] και του [[Αρχίστρατος|Αρχίστρατου]], ακόμη και ορισμένους από εκείνους του [[Σόλων|Σόλωνα]]. Επιπλέον, οργάνωσαν τη δίωξη δημαγωγών και συκοφάντων. Ο [[Αριστοτέλης]] ερμηνεύει την κίνηση αυτή σαν μια προσπάθεια να γίνουν αρεστοί στους πολίτες, επειδή δήθεν αγωνίζονταν για το καλό της πόλης. <ref>[[Αριστοτέλης]], ''«Αθηναίων Πολιτεία»'', XXXV, 3.</ref>
Γραμμή 105:
 
== Σημειώσεις ==
{παραπομπές|2}}
{{reflist|2}}
 
== Πηγές & Βιβλιογραφία ==
Γραμμή 114:
*Nicole Loraux, «De l'amnistie et de son contraire», Usages de l'oubli, colloque de Royaumont (1987), diffusion Seuil, coll. «Philosophie générale», 1988 (ASIN 2020100509)
*Nicole Loraux, «La Cité divisée : L'oubli dans la mémoire d'Athènes», Payot, coll. «Petite bibliothèque», 2005 (ISBN 2228899615)
 
{{μεταφρασμένο|fr|Les Trente}}
 
[[Κατηγορία:Ιστορία της αρχαίας Αθήνας]]
Γραμμή 119 ⟶ 122 :
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες τύραννοι]]
[[Κατηγορία:Πελοποννησιακός πόλεμος]]
{{Μετάφραση_FR|Les Trente}}
 
[[bg:Тридесетте тирани]]