Ραπτόπουλο Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
οκ από άδεια
μ μικρή επιμέλεια
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Ραπτοπουλο Μεσσηνιας.jpg|leftright|290px|Άποψη του Ραπτόπουλου]]
To PAΠΤΟΠΟΥΛΟ'''Ραπτόπουλο''' (ή ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟ)'''Ραφτόπουλο''' είναι ένα χωριό της [[Τριφυλία|Τριφυλίας]] του [[Νομός Μεσσηνίας|νομού Μεσσηνίας]]. Έδρα της κοινότητας ΤΡΙΠΥΛΗΣΤριπύλης (τρείςτρεις πύλες- εξόδους μεταξύ των οροσειρών) με 12 χωριά (7 κοινοτικά διαμερίσματα). Είναι στους πρόποδες του ορεινού όγκου της [[Κυπαρισσία|Κυπαρισσίας]] σε υψόμετρο 500 μέτρων, ενώ ο ελαιώνας του χωριού έχει υψόμετρο 150-300 μέτρα. ΕίναιΑπέχει 20 χιλιόμετρα ΒΑ από την Κυπαρισσία και 20 χιλιόμετρα από τον Αριστομένη. Στο ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΡαπτόπουλο κατοικούν σήμερα περίπου 201 άτομα. Έχει πολλά νερά, πολύ πράσινο, έδαφος κατάλληλο για πολλές καλλιέργειες. Μοναδικό προϊόν σήμερα το λάδι, το οποίο είναι πραγματικά παρθένο αφού στην περιοχή δεν χρησιμοποιούνται φάρμακα και λιπάσματα. Άλλα προϊόντα που μπορεί κανείς να βρει είναι: κούμαρα ,ρίγανη, σπαράγγια, χόρτα, μήλα, καρύδια, μέλι, ελιές Καλαμών, κηπευτικά. Έχει τρείςτρεις-τέσσερεις κτηνοτρόφους. Είναι πλούσιο σε θηράματα. Στον ελαιώνα φύονται γλυκόριζα, φυτό με γλυκές ρίζες οι οποίες χρησιμοποιούνται για υποκατάστατο της ζάχαρης. Το έδαφος είναι βατό κατάλληλο για πεζοπορία μέσα στην πλούσια σε βλάστηση φύση. Έχει όμορφα και ήμερα βουνά, κατάλληλα για ορειβασία ή άλλες δραστηριότητες. Το κλίμα είναι ήπιο, έχει πολλές βροχές το χειμώνα όπως όλες οι νοτιοδυτικές περιοχές της Πελοποννήσου. Το καλοκαίρι είναι δροσερό και το προτιμούν πολλοί για τις διακοπές τους.
 
== Ιστορία ==
 
Η περιοχή ανήκε στο Βασίλειο του Νέστορα. Στην Τριπύλη είχε τα κοπάδια του αλλά και τους δρυοκόπους (ξυλοκόποι για τις δρυς) ξύλο κατάλληλο για τα πλοία. Η διαδρομή ήταν ΧΩΡΑΧώρα- ΜΑΝΙΑΚΙ[[Μανιάκι]]- ΒΟΥΤΕΝΑΒούτενα- ΚΛΩΝΙΚλωνί- ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΡαπτόπουλο. Σε μικρή απόσταση είναι οι αρχαιολογικοί χώροι της ΑΜΦΙΓΕΝΕΙΑΣΑμφιγένειας και της ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑΣΠεριστεριάς στη διαδρομή ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΡαπτόπουλοΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΚυπαρισσία. Η κοινότητα Τριπύλης είναι η καρδιά της Τριφυλίας (τρείςτρεις φυλές ).
== ΙΣΤΟΡΙΑ ==
 
Περισσότερο φώςφως στην Ιστορία έριξαν:<br />
Η περιοχή ανήκε στο Βασίλειο του Νέστορα. Στην Τριπύλη είχε τα κοπάδια του αλλά και τους δρυοκόπους (ξυλοκόποι για τις δρυς) ξύλο κατάλληλο για τα πλοία. Η διαδρομή ήταν ΧΩΡΑ- ΜΑΝΙΑΚΙ- ΒΟΥΤΕΝΑ- ΚΛΩΝΙ- ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ. Σε μικρή απόσταση είναι οι αρχαιολογικοί χώροι της ΑΜΦΙΓΕΝΕΙΑΣ και της ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑΣ στη διαδρομή ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ – ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ. Η κοινότητα Τριπύλης είναι η καρδιά της Τριφυλίας (τρείς φυλές ).
α) ο Άγγλος καθηγητής Τζον Τσάντγουϊκ (John Chadwick) λάτρης της Αρχαίας Ελλάδας που το 1952 μαζί με τον συμπατριώτη του Μάικλ Βέντρις (Michael Ventris) κατάφεραν να διαβάσουν την Γραμμική γραφή Β΄ από τις πινακίδες που βρέθηκαν στα παλάτια του Νέστορα στην [[Πύλος|Πύλο]] αλλά και την [[Κνωσός|Κνωσό]].
 
β) Ο αρχαιολόγος [[Σπύρος Μαρινάτος]] που έκανε τη δεκαετία του 60 τις ανασκαφές και αποκάλυψε την ΑΜΦΙΓΕΝΕΙΑ[[Αμφιγένεια]] στην περιοχή Ελληνικό της Μουριατάδας και την ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑΠεριστεριά σε μικρή απόσταση, ποιο χαμηλά προς το χωριό Ράχες. Όμως ο σπουδαίος αυτός αρχαιολόγος δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του αφού πέθανε από ατύχημα στον αρχαιολογικό χώρο Ακρωτήρι της Σαντορίνης. Η Αμφιγένεια είναι αρχαιότατη ομηρική πόλη (Ιλ.Β593 Β 593), τα ερείπια της χρονολογήθηκαν από την κεραμική στην ύστερομυκηναϊκή περίοδο του 13ο π.Χ. αιώνα.
Περισσότερο φώς στην Ιστορία έριξαν:<br />
α) ο Άγγλος καθηγητής John Chadwick λάτρης της Αρχαίας Ελλάδας που το 1952 μαζί με τον συμπατριώτη του Michael Ventris κατάφεραν να διαβάσουν την Γραμμική γραφή Β΄ από τις πινακίδες που βρέθηκαν στα παλάτια του Νέστορα στην Πύλο αλλά και την Κνωσό.
β) Ο αρχαιολόγος Σπύρος Μαρινάτος που έκανε τη δεκαετία του 60 τις ανασκαφές και αποκάλυψε την ΑΜΦΙΓΕΝΕΙΑ στην περιοχή Ελληνικό της Μουριατάδας και την ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ σε μικρή απόσταση, ποιο χαμηλά προς το χωριό Ράχες. Όμως ο σπουδαίος αυτός αρχαιολόγος δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του αφού πέθανε από ατύχημα στον αρχαιολογικό χώρο Ακρωτήρι της Σαντορίνης. Η Αμφιγένεια είναι αρχαιότατη ομηρική πόλη (Ιλ.Β593), τα ερείπια της χρονολογήθηκαν από την κεραμική στην ύστερομυκηναϊκή περίοδο του 13ο π.Χ. αιώνα.
 
Στο έδαφος της Μεσσηνίας που είναι στο κέντρο της Μεσογείου με καλό κλίμα και εύφορα εδάφη διαδραματίζεται ανά τους αιώνες (6 χιλιετίες) το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ανθρώπου. Είναι η περιοχή μας που σίγουρα πρωτοκατοικήθηκε και φιλοξένησε πολλές φυλές. Ιδιαίτερα στην περιοχή που ονομάστηκε Τριφυλία από το 2000 π.Χ. κατοίκησαν 3 φυλές:<br />
1) Των Καυκόνων-Παρωρεατών-Πυλίων, 2) των Μινυών, 3) των Αιτωλοηλείων. Οι Καύκωνες και Παρωρεάται πήραν το όνομα εκ της μορφολογίας του εδάφους της Τριφυλίας,( παρωρεία= περιοχή στους πρόποδες όρους), αφ’ ετέρου κοιλάδα- κοίλο έδαφος- (καβ = κοίλον και λατινικά CAVUScavus) Καύκωνες. Με τους κατοίκους αυτούς αργότερα ήρθαν και συγχωνεύτηκαν από τη Θεσσαλία κάτοικοι Πελασγικής καταγωγής (προερχόμενοι από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη της ομοφυλίας των Αρίων) που θεμελίωσαν το κράτος των Πυλίων εκδιώκοντας τον Πύλο και του Λέλεγες. Οι Πύλιοι με βασιλείς από τον οίκο των Νηλειδών αναδεικνύουν πολιτισμό. Στα Ομηρικά έπη(Ιλ.Β593) αναφέρεται η έντονη πολιτική ζωή των Πυλίων στους οποίους ανήκει και η Αμφιγένεια και η Περιστεριά. Το 1150 π.Χ. οι Μινύες, απόγονοι των Αργοναυτών, λαός τολμηρός και ναυτικός ,έδιωξαν το βασίλειο των Νηλειδών. Έκτισαν πόλεις με φρούρια οι οποίες είχαν συνεκτικό δεσμό το θρησκευτικό κέντρο στην Τριφυλία εκεί όπου λάτρευαν τον Ποσειδώνα. Τον 8ο αιώνα π.Χ. ενώθηκαν και με τα Ελληνικά φύλα Αιτωλούς και Ηλείους οι οποίοι πέρασαν τον Αλφειό.
 
Το 1700 π.Χ. εκ των Πελασγών εμφανίστηκαν οι Αχαιοί, λαός ευφυής και πολεμικός. Οι Αχαιοί κατοίκησαν από την Θεσσαλία μέχρι την Κρήτη το 1400 π.Χ. ενώ στις Μυκήνες αναπτύσσουν τον Κρητομυκηναϊκό πολιτισμό. Το 1500 π.Χ. έγινε και η έκρηξη του Ηφαιστείου της Σαντορίνης που άλλαξε το χάρτη της περιοχής.
 
Συγχρόνως με τους Αχαιούς εμφανίστηκε μια μικρή φυλή στη Φθία με το όνομα Έλληνες – Σελλοί καταγόμενοι από τη Δωδώνη του Πελασγικού Διός Σελλών ή Ελλών, άνθρωποι επιφανείς (σέλας = λάμψη, σελήνη, κ.λ.π.) έχουν θέση σπουδαία στον κόσμο των Αχαιών και εκπροσωπούνται υπό του ιδεώδους του ήρωα Αχιλλέα. Το όνομά τους κατά τους πρώτους ιστορικούς χρόνους δόθηκε σε όλο εκείνο το συγχώνευμα των φυλών που ονομάστηκαν πλέον Έλληνες. Από τον 7ο αιώνα μέχρι τον 11ο αιώνα μεταξύ των 40 σημαντικότερων πόλεων της Πελοποννήσου ήταν και η Κυπαρισσία που τότε λεγόταν Αρκαδιά ( ονομάστηκε έτσι τα χρόνια του βυζαντίουΒυζαντίου επειδή είχε πολλούς Αρκάδες). Στο λιμάνι της Κυπαρισσίας είχε αναπτυχθεί το εμπόριο, αφού η περιοχή είχε πολλά γεωργικά προϊόντα ιδιαίτερα κρασί αλλά και μετάξι. Οι πεδινές περιοχές για το λόγο αυτό, δέχονταν επιδρομές πειρατών και βαρβάρων υποχρεώνοντάς τους κατοίκους να απομακρύνονται από τα παράλια και να μετακινούνται προς το Ραφτόπουλο και άλλα κέντρα. Τότε εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και Σλάβοι οι οποίοι αφομοιώθηκαν με τον ντόπιο πληθυσμό ο οποίος πύκνωσε ξανά γιατί είχε μειωθεί από λοιμό.