Νικόλαος Δούμπας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
== Βιογραφία ==
 
Γεννήθηκε στη Βιέννη και ήταν γιός του Στέργιου Δούμπα ([[1794]] - [[1870]]), εμπόρου και ευεργέτη, και της Μαρίας Κούρτη. Η οικογένεια του Ο παππούς του κατάγονταν από τοτη ΛινοτόπιΜοσχόπολη τουτης [[Γράμμος|Γράμμου]]Βορείου Ηπείρου και πριν εγκατασταθεί στις [[Σέρρες]] είχε περάσει απόεγκατάσταθηκε τοστη [[Βλάστη|Μπλάτσι]] της Μακεδονίας, όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Νικολάου. Η μητέρα του ήταν κόρη του έμπορου Μιχαήλ Κούρτη, απο την Λάρισα, μοσχοπολίτικης καταγωγής. Η αδερφή της μητέρας του, Σοφία, είχε παντρευτεί τον Μετσοβίτη βαρώνο Τοσίτσα, κάτοικο Λιβόρνου. Επίσης είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Μιχαήλ Δούμπα, γεννημένο το [[1828]]. Σε νηπιακή ηλικία, αυτός και ο αδερφός του, Μιχαήλ (γενν. 1828), έμειναν ορφανοί καθώς η μητέρα τους πέθανε σε έναν ταξίδι της στο Λιβόρνο. Την περίοδο [[1848]] - [[1850]] έζησαν στην [[Αθήνα]], όπου είχαν σταλθεί από τον πατέρα τους για να κρατηθούν μακριά από την επαναστατική κίνηση της εποχής στη Βιέννη. Εκεί κατοικούσαν στην [[Μέγαρο Πρόκες - Όστεν|οικία]] του αυστριακού πρεσβευτή Πρόκες φον Όστεν. Στη συνέχεια εγγράφηκε στο ακαδημαϊκό γυμνάσιο της Βιέννης, από όπου και αποφοίτησε. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νικόλαος ήταν ένας από τους δύο νεαρούς που συνόδεψαν τον νεαρό αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ κατά τη στέψη του στο Ναό των Αυγουστίνων.
 
Το [[1853]] εγκαταστάθηκε στην πόλη Τάταντορφ και αγόρασε έναν υφαντουργείο βάμβακος. Σταδιακά επεκτάθηκε σε διάφορες βιομηχανικές και χρηματιστηριακές δραστηριότητες αυξάνοντας την ήδη μεγάλη από τον πατέρα του περιουσία. Ασχολήθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος στην Κάτω βουλή, μέλος της Αναλογικής Αυστρο-Ουγγρικής Αντιπροσωπείας ([[1874]]) και αργότερα διορίστηκε ισόβιος γερουσιαστής στην Άνω Βουλή ενώ διετέλεσε και μυστικοσύμβουλος του αυτοκράτορα. Αξιοσημείωτες είναι οι αγαθοεργίες που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Προσέφερε επιχορηγήσεις στα ελληνικά σχολεία στο ΜπάλτσιΜπλάτσι και τις Σέρρες, συνεισέφερε σημαντικά για την ανέγερση του αυστριακού Κοινοβουλίου, του πανεπιστημίου, της Ακαδημίας των τεχνών, του δημαρχείου της Βιέννης, του Καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου της Βιέννης καθώς και του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης ('Musikverein''), με πρωτοβουλία του οποίου ιδρύθηκε και το οποίο οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις δωρεές αυτού και του πατέρα του. Με δωρεά του το 1898 ανακαινίστηκε ο ομώνυμος Ναός και διαμορφώθηκε η σημερινή του νεοκλασσική ανατολική πρόσοψη με την ανάγλυφη σύνθεση του δρακοκτόνου Αγίου Γεωργίου στο τριγωνικό αέτωμα αποκτώντας παράλληλα και το σημερινό κωδωνοστάσιο. Επίσης ήταν μαικήνας των καλών τεχνών. Ήταν προσωπικός φίλος του Ριχάρδου Βάγκνερ και του [[Γιόχαν Στράους (γιος)|Γιόχαν Στράους]]. Στην εξοχική του κατοικία στις όχθες του [[Δούναβης|Δούναβη]] ο Στράους συνέθεσε και πρωτοπαρουσίασε το γνωστό βάλς [[Γαλάζιος Δούναβης]]. Θεωρείται ότι αυτός ήταν που συνέβαλε στο να γίνει γνωστός ο Σούμπερτ. Το [[Παλέ Δούμπα]], το παλάτι της οικογένειας Δούμπα, βρισκόταν στη Ρίνγκστράσσε (Parkring 4) της Βιέννης και ήταν διακοσμημένο με έργα σπουδαίων καλλιτεχνών όπως ο Μάκκαρτ. Το σαλόνι του Νικολάου Δούμπα ήταν τόπος συνάντησης του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας της Αυστροουγγαρίας. Να σημειωθεί επίσης ότι ήταν προσωπικός φίλος του [[Γεώργιος Αβέρωφ|Γεώργιου Αβέρωφ]], τον οποίο και φιλοξένησε την περίοδο [[1880]] - [[1881]], τη μοναδική δηλαδή φορά που ο Αβέρωφ ταξίδεψε εκτός [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]].
 
Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Νικόλαος Δούμπας τιμήθηκε πολλάκις. Διετέλεσε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης, πρόεδρος της ελληνικής αδελφότητας του Αγίου Γεωργίου Βιέννης, μέλος της επιτροπής του προγράμματος επέκτασης της Βιέννης, αντιπρόεδρος και διευθυντής της Εταιρείας Φίλων της Μουσικής κ.α. Τιμήθηκε με τον σταυρό των Ιπποτών (Rittercreuz) από τον Αυτοκράτορα ενώ όπως και ο πατέρας του και ο αδερφός του, απέρριψε την πρόταση απονομής τίτλου ευγενείας από τον αυτοκράτορα διακρινόμενος έτσι για τις φιλελεύθερες πεποιθήσεις του. Προς τιμήν του συνέθεσε ο [[Άντον Κραλ]] το έργο ''Dumba Marsch''. Δίπλα απο το Μέγαρο Μουσικής υπάρχει οδός με το όνομά του.