Αμίαντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μικροβελτιώσεις |
||
Γραμμή 1:
[[Image:Asbestos with muscovite.jpg|thumb|right|250px|Ορυκτός λευκός αμίαντος (σερπεντίνης) πάνω σε πέτρωμα [[μοσχοβίτης|μοσχοβίτη]].]]
'''Αμίαντος''' (αγγλ. asbestos) είναι ομάδα διαφορετικών πυριτικών ορυκτών με κοινό χαρακτηριστικό την ινώδη μορφή τους. Ο αμίαντος έχει χρήσιμες φυσικές και χημικές ιδιότητες και για το λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στο παρελθόν σε ποικιλία εφαρμογών
Από άποψη χημικής σύστασης πρόκειται για ένυδρα πυριτικά άλατα του μαγνησίου, τα οποία περιέχουν και ασβέστιο, σίδηρο, νάτριο σε διαφορετικούς χημικούς τύπους, καθώς και ελεύθερο πυρίτιο. Κοινές μορφές αμίαντου είναι: ο ''λευκός αμίαντος'' που αποτελεί παραλλαγή του ορυκτού [[σερπεντίνης]], ο ''κυανός αμίαντος'' και ο ''καφέ αμίαντος'', που ανήκουν στην ομάδα ορυκτών που ονομάζονται [[αμφίβολοι]]. Σε κάποιες μορφές του είναι [[τοξικός]], καθώς η εισπνοή μικρο-ινών αμίαντου μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παθήσεις (μεσοθηλίωμα, καρκίνο του πνεύμονα, πνευμονοκονίαση). Η χρήση του έχει πλέον απαγορευτεί πλήρως στην Ελλάδα (Οδηγία 1999/77/ΕΚ και Οδηγία 2003/18/ΕΚ) και σε πολλές άλλες χώρες.
Γραμμή 9:
Αυτές οι πολύ καλές ιδιότητες του αμίαντου οδήγησαν στην ευρύτατη χρήση του σε χιλιάδες προϊόντα και εφαρμογές.
Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες χρησιμοποιήθηκε στις δεκαετίες 1960-1970 εκτεταμένα, ιδιαίτερα σε μορφοποιημένα υλικά, όπως π.χ. το ''Ελλενίτ'', ιδιαίτερα γιατί υπήρχε εγχώρια παραγωγή αμιάντου, από την εταιρεία [[Μεταλλεία Αμιάντου Βορείου Ελλάδος]] (ΜΑΒΕ).
==τοξικότητα==
| |||