Αντικύθηρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
==Νεότερα χρόνια==
 
Κατά το δεύτερο [[ΒΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Παγκόσμιο Πόλεμο]] το νησί βρέθηκε αρχικά υπό ιταλική και στη συνέχεια υπό γερμανική κατοχή. Το 1943 οι [[γερμανική κατοχή|Γερμανοί]] εκτόπισαν όλους τους κατοίκους του νησιού στην [[Κρήτη]] –ήθελαν τον απόλυτο έλεγχο της θάλασσας στην περιοχή ώστε να αποκόψουν Αγγλους και Έλληνες [[εθνική αντίσταση|αντιστασιακούς]]. Μετά τον [[Εμφύλιος πόλεμος|Εμφύλιο Πόλεμο]] και έως το 1964 το νησί έγινε πάλι τόπος τόπος εξορίας -αυτή τη φορά, αριστερών.
 
Διοικητικά στις αρχές του 20ου αιώνα υπαγόταν στην επαρχία [[Κύθηρα|Κυθήρων]] η οπία τότε με τη σειρά της υπαγόταν στον νομό Αργολίδας και Κορινθίας<ref>Μεγάλη Ελληνικη Εγκυκλοπαίδεια Παύλου Δρανδάκη</ref>. Τότε τα Αντικύθηρα ήταν κοινότητα με 334 κατοίκους και είχε τους συνοικισμούς Ποταμό, Άγιο Γεώργιο, Αλληζιζγιαννά, Άσπρο Λάκκο, Βλυχάδια, Γαλανιανά, Ζαμπετιανά, Καμαρέλλαις (όπως τις ονόμαζαν τότε), Καντιλιανά, Κάστρον, Μπατουδιανά, Παπαδιανά, Πετεριανά, Πηλιανά, Σκαριανά, Τσικαλαργιανά και Χαρκαλιανά.
[[αρχείο:Antikythera Potamos.jpg|thumb|left|Το λιμάνι του Ποταμού]]
 
==Σήμερα==
Οι περισσότεροι ντόπιοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Στο νησί ως μόνιμοι κάτοικοι αναφέρονται μόλις 44 άτομα τα οποία αυξάνονται σημαντικά το καλοκαίρι με τον τουρισμό (απογραφή του 2001). Διοικητικά ανήκει, όπως και τα Κύθηρα, στην [[Αττική|περιφέρεια Αττικής]] και συγκεκριμένα στη [[Νομαρχία Πειραιά]]. .