Επιχείρηση Ράινχαρντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ λινκς |
|||
Γραμμή 1:
{{Ολοκαύτωμα}}
'''Επιχείρηση Ράινχαρντ''' (στα [[Γερμανική γλώσσα|γερμανικά]] ''Aktion Reinhard'' ή ''Einsatz Reinhard'') είναι η κωδική ονομασία ενός σχεδίου που είχε σκοπό την εξόντωση όλων των [[Εβραίοι|Εβραίων]] στις περιοχές που βρίσκονταν κάτω από τον έλεγχο του ναζιστικού [[Γενικό Κυβερνείο|Γενικού Κυβερνείου]] (κατεχόμενη [[Πολωνία]]) και την αρπαγή των περιουσιών τους. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης αυτής περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι θανατώθηκαν στο [[Στρατόπεδο εξόντωσης Μπέλζεκ|Μπέλζεκ]], στο [[Στρατόπεδο εξόντωσης
==Oνομασία==
Γενικότερα πιστεύεται ότι η επιχείρηση έλαβε το όνομά της από τον δολοφονηθέντα στην [[Πράγα]] αξιωματούχο των [[SS]] [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]] (Reinhard Heydrich)<ref>[http://www1.yadvashem.org/odot_pdf/microsoft%20word%20-%205724.pdf Yad Vashem]</ref><ref>Donald Bloxham, ''Genocide on Trial: War Crimes Trials and the Formation of Holocaust History and Memory'', Oxford University Press, 2001 ISBN 0198208723, σελ. 109</ref>, ωστόσο κατά μια άλλη εκδοχή το όνομα οφείλεται στον [[Φριτς Ράινχαρντ]] (Fritz Reinhardt) (-dt στο τέλος). Επικρατέστερη θεωρείται η πρώτη εκδοχή, αν και σε πολλά επίσημα έγγραφα της εποχής το όνομα του Ράινχαρντ Χάιντριχ εμφανίζεται ως Reinhardt<ref>Στο [http://www.deathcamps.org/ Aktion Reinhard Camps] παρατίθεται "
==Έναρξη και αποτελέσματα==
Ο σχεδιασμός της επιχείρησης έγινε στην [[Διάσκεψη της Βάνζεε]]. Ο Χάιντριχ, επιφορτισμένος με το σχέδιο της [[Τελική Λύση|Τελικής λύσης]] έδωσε τις κατευθυντήριες γραμμές για την δημιουργία [[γκέτο]] και [[Ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης|στρατοπέδων εξόντωσης]]. Η δημιουργία αυτών των στρατοπέδων αποφασίστηκε να γίνει εκτός των εδαφικών ορίων της Γερμανίας, ώστε να είναι δυνατή η απόκρυψη των φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν εκεί από τον εγχώριο πληθυσμό. Επίσης δεν θα χρειάζονταν μεγάλης έκτασης μεταφορές, καθώς η πλειονότητα των προς εξάλειψη Εβραίων βρίσκονταν στην [[Πολωνία]]. Επικεφαλής της επιχείρησης ορίστηκε ο Ταξίαρχος (Brigadeführer) των [[SS]] [[Οντίλο Γκλομπότσνικ]] (Odilo Globocnik), τότε επικεφαλής της Αστυνομίας του Γενικού Κυβερνείου (Generalgouvernement) της κατεχόμενης [[Πολωνία|Πολωνίας]], με έδρα το [[Λούμπλιν]].
Για το σκοπό αυτό ο Γκλομπότσνικ δημιούργησε δυο τμήματα στο επιτελείο του: Το ένα, με επικεφαλής τον Ταγματάρχη (Sturmbannführer) των [[SS]] Χέρμαν Χέφλε (Hermann Hoefle), είχε την ευθύνη του συντονισμού των ανδρών και των μέσων που απαιτούνταν για τις μεταγωγές των θυμάτων. To δεύτερο τμήμα, με επικεφαλής τον Λοχαγό της Αστυνομίας [[Κρίστιαν Βιρτ]] (Christian Wirth) ήταν υπεύθυνο για την κατασκευή και συντήρηση των απαιτούμενων εγκαταστάσεων στα τρία κέντρα εξόντωσης (Τρέμπλινκα,
[[Image:KrematoriumMajdanek.JPG|right|thumb|250px|Το κρεματόριο του Μαϊντάνεκ]]
Η διαδικασία εξόντωσης ήταν παρόμοια με αυτή που ακολουθούνταν ήδη στα Στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας και της Αυστρίας. Στα νεοδημιουργημένα στρατόπεδα, ωστόσο, του [[Μαϊντάνεκ]], του [[Στρατόπεδο εξόντωσης
[[Image:Hoefletelegram.jpg|left|thumb|250px|Τηλεγράφημα του Χέφλε προς τον [[Άντολφ Άιχμαν|Άιχμαν]], στο οποίο αναφέρει ότι ο συνολικός αριθμός των μεταχθέντων στα κέντρα εξόντωσης μέχρι το τέλος του 1942 ανέρχεται σε 1.274.166 άτομα]]
|