Ελληνική Οπερέτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
==Τα πρώτα ελληνικά έργα==
 
Γρήγορα ο ηθοποιός και θιασάρχης [[Ιωάννης Παπαϊωάννου|Ιωάννης Παπαϊωάννου]] (1875-1931) με την χρηματική ενίσχυση του Φώτη Σαμαρτζή, Πατρινού δερματεμπόρου, δημιουργεί τον πρώτο αποκλειστικά οπερετικό θίασο, που αφού ανεβάζει επιτυχώς πολλές γαλλικές και αυστριακές οπερέτες, στην πορεία ανεβάζει ελληνικές με πρώτη το "Σία κι αράξαμέ" (1909) του [[Θεόφραστος Σακελλαρίδης|Σακελλαρίδη]] (κείμενο [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Π. Δημητρακόπουλου]]), που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 8 Μαΐου του 1909 στο θέατρο "Συντάγματος" (Εφημερίδα Σκριπ 22/4/1909 σελ. 1 & 9/5/1909 σελ. 3). Η συγκεκριμένη αποδεικνύεται ότι είναι η πρώτη ελληνική οπερέτα, αν και συχνά, εντελώς λανθασμένα, θεωρείται ως πρώτη το "Πόλεμος εν πολέμω" του Σαμάρα. Η οπερέτα κερδίζει αμέσως την αγάπη του κοινού εξ αιτίας του εύθυμου περιεχομένου της, τη ωραίας μουσικής και της χρήσης δημοτικής γλώσσας. Ακολουθούν σε λίγο ο ένας μετά τον άλλον οι θιάσοι "Έλσας Ένκελ", "Κονταράτου", "Αφεντάκη", "Αθηναϊκή Οπερέττα", "Λαγκαδά", "Νίκα" και άλλοι.
 
Το δρόμο που άνοιξε ο [[Θεόφραστος Σακελλαρίδης]] ακολουθούν αμέσως οι:
*[[Διονύσιος Λαυράγκας]], "Λήδα" (1909), σε κείμενο [[Πολύβιος Δημητρακόπουλος|Π. Δημητρακόπουλου]],
*[[Ξενοφών Αστεριάδης]], "Σατανάς" (1909), σε κείμενο Γ. Ασπρέα,
*[[Σπυρίδων Σαμάρας]]: "Πόλεμος εν πολέμω" (1914), "Πριγκήπισσα της Σασσώνος" (1915), "Κρητικοπούλα" (1916),
*[[Νίκος Χατζηαποστόλου]]: "Μοντέρνα καμαριέρα" (η πρώτη του οπερέτα, 1916)
και άλλοι συνθέτες όπως οι:
*[[Διονύσιος Λαυράγκας]] (Άσπρη Τρίχα, 1917),
*[[Ναπολέων Λαμπελέτ]],
*[[Ιωσήφ Ριτσιάρδης]] ("Όνειρο Αποκριάτικης Βραδιάς"),