Ναυτιλιακοί πλανήτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ + |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
Ναυτιλιακοί πλανήτες θεωρούνται η [[Αφροδίτη (πλανήτης)|Αφροδίτη]] (Venus), ο [[Άρης (πλανήτης)|Άρης]] (Mars), ο [[Δίας (πλανήτης)|Δίας]] (Jupiter) και ο [[Κρόνος (πλανήτης)|Κρόνος]] (Saturn) που κρίνονται κατάλληλοι για παρατήρηση, λόγω του μεγάλου μεγέθους τους.
Επειδή οι [[εξωτερικός πλανήτης|εξωτερικοί πλανήτες]] μπορούν να λάβουν [[αποχή πλανητών|αποχή]] μέχρι και 180° είναι προφανές ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για τον υπολογισμό του [[γεωγραφικό μήκος|μήκους]] αλλά και του [[γεωγραφικό πλάτος|πλάτους]] κατά την [[μεσημβρινή διάβαση|
Από τους παραπάνω πλανήτες η Αφροδίτη ως [[κατώτερος πλανήτης]] βρίσκεται πάντα κοντά στον Ήλιο μη απομακρυνόμενη πέραν των 47°, οπότε μόνο κατά την εποχή που αυτή παρουσιάζει την μέγιστη ''αποχή'' της είναι κατάλληλη για παρατήρηση. Όταν αυτή παρατηρείται, (βρίσκεται), στο δυτικό τμήμα του ορίζοντα ονομάζεται ''Έσπερος'' ή ''Αποσπερίτης'', αντίθετα όταν είναι στο ανατολικό τμήμα ''Αυγερινός'' ή ''Εύφορος'' ή και ''Εωσφόρος''.
|