Μεσιέ 108: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μεσιέ 108 ανακαλύφθηκε από τον [[Πιέρ Μεσαίν]], σύμφωνα με τον [[Σαρλ Μεσιέ]], τιςστις [[19 Φεβρουαρίου]] [[1781]],<ref name="NSOG">{{cite book

Καθώς η ανακάλυψή του δεν είχε ανακοινωθεί, ο [[Ουίλιαμ Χέρσελ]] ανεξάρτητα ανακάλυψε ξανά το Μεσιέ 108 και τον συμπεριέλβεσυμπεριέλαβε στον κατάλογό του σανως Η V.46.

Στον Μεσιέ 108 έχει παρατηρηθεί ένας [[υπερκαινοφανής αστέρας]], ο SN 1969B, ο οποίος έφτασε σε [[φαινόμενο μέγεθος|μέγεθος]] 13,9.

| pages=1403–1418 | doi=10.1086/521397 }}</ref> Εξέταση της κατανομής ουδετέρουουδέτερου υγρογόνουυδρογόνου σε αυτόναυτό το γαλαξία, δείχνειδιακρίνονται κελύφη επεκτεινόμενου αερίου που εκτείνεται σε απόσταση πολλών κιλοπαρσέκ, γνωστά και ως υπερκελύφη Η1. Αυτά μπορεί να είναι αποτελέσματα αστρογόνων διαδικασιών, που έχουν ως αποτέλεσμα εκρήξεις υπερκαινογ=φανώνυπερκαινοφανών αστέρων. Εναλλακτικά, μπορεί να είναι αποτέλεσμα πτώσης αερίου έξω από τον γαλαξία ή από [[ραδιογαλαξίας|ραδιολοβούς]].<ref>{{cite web

Παρατηρήσεις από το παρατηρητήριο ακτίνων Χ «Τσάντρα» έχουν αναγνωρίσει 83 πηγές [[ακτίνες Χ|ακτίνων Χ]], συμπεριλαμβανομένουσυμπεριλαμβανόμενης μίαςμιας πηγής που βρίσκεται στον πυρήνα. Η λαμπρότερη από αυτές τις πηγές μπορεί να είναι μία ενδιάμεσης μάζας [[μαύρη τρύπα]]. Το [[φάσμα]] από την πηγή ακτίνων Χ που βρίσκεται στον πυρήνα μοιάζει με αυτό ενός [[ενεργός γαλαξίας|ενεργού γαλαξία]], αλλά διερεύνηση στις υπέρυθρες ακτίνες από το [[Διαστημικό Τηλεσκόπιο Σπίτζερ]] δεν έδιξε κάποια δραστηριότητα. Η υπέρμαζη μαύρη τρύπα στον πυρήνα έχει μάζα περίπου 2,5 x 10⁷ ηλιακές μάζες.<ref>{{cite web

* [http://www.seds.org/messier/m/m108.html SEDS: SpiralΟ Galaxyσπειροειδής γαλαξίας M108]