Επιστημονική επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Το ζήτημα της συνέχειας της επιστήμης |
|||
Γραμμή 31:
Καινοτομία του Γαλιλαίου ήταν να ερμηνεύσει την ανάλυση και την σύνθεση όχι μόνο ως [[λογική|λογικές]], αλλά και ως [[εμπειρισμός|εμπειρικές]] διαδικασίες. Δημιούργησε έτσι μια νέα προσέγγιση των προβλημάτων, υπάγοντας τον μαθηματικό λόγο στην αισθητή εμπειρία.<ref>Βαλλιάνος (2008), σ. 56.</ref> Στην διατύπωση της μεθοδολογίας του, αξίωσε επίσης ότι η φύση είναι ένα σύστημα μαθηματικής αρμονίας. Για την κατασκευή νοητικών μοντέλων για την δομή της φύσης, ανέλυε μαθηματικά την εμπειρία, έχοντας απορρίψει τα ενδεχομενικά στοιχεία που δεν συμμετέχουν στην μαθηματική νομοτέλεια. Επίσης εξέταζε από τις ιδιότητες των σωμάτων, αυτές μόνο που μπορούν να εκφραστούν ποσοτικά.<ref>Βαλλιάνος (2008), σ. 45 και Μετζενιώτης (2008), σελ. 84.</ref>
Ο [[Καρτέσιος]], αναπτύσσοντας μια εναλλακτική μεθοδολογία υποστήριξε, απορρίπτοντας την εμπειρία, ότι μόνο κριτήριο για την γνώση είναι η απόλυτη βεβαιότητα για την αλήθεια των προτάσεών μας.<ref>Βαλλιάνος (2008), σ. 81.</ref> Βάση της μεθοδολογίας του είναι η λογική παραγωγή και η αξιωματική μέθοδος των μαθηματικών που βασίζεται στην διανοητική ενόραση.<ref>Βαλλιάνος (2008), σ. 84.</ref> Η εφαρμογή της καρτεσιανής μεθόδου κατακύρωσε το [[μηχανιστικός υλισμός|μηχανιστικό]] κοσμοείδωλο και ορισμένες θεωρίες: το ότι κάθε σώμα έχει έκταση, το ότι δεν υπάρχει κενό, και το ότι η κίνηση επιτελείται μόνο μέσα από την άμεση σύγκρουση ή επαφή ενός σώματος με ένα άλλο.<ref>Βαλλιάνος (2008), σ. 86.</ref> Το καρτεσιανό σύστημα ικανοποιούσε την μηχανιστική αντίληψη για το σύμπαν και αρκετές επιστημονικές αρχές, και κατέστη κυρίαρχο μέχρι την κατάρριψή του από τον Νεύτωνα.
=== Νευτώνεια σύνθεση ===
| |||