Κάστρο της Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot-assisted disambiguation: Ακρόπολη - Changed link(s) to Ακρόπολις
σύνδεσμοι
Γραμμή 7:
[[Image:Patrasfortress.JPG|left|thumb|250px|Άποψη της πόλης από το φρούριο, από επιστολικό δελτάριο του περασμένου αιώνα]]
 
Οι [[Γαλλία|Φράγκοι]] [[Σταυροφορίες|σταυροφόροι]], το μεγάλωσαν, το ενίσχυσαν και άνοιξαν τάφρο στις τρεις πλευρές του. Το [[1278]] υποθηκεύτηκε στο Λατίνο Αρχιεπίσκοπο ενώ το [[1408]] παραχωρήθηκε από τον [[πάπας|Πάπα]] για πέντε χρόνια και έναντι μισθώματος, στους Ενετούς. Στα χέρια του [[Κατάλογος Λατίνων Αρχιεπισκόπων Πάτρας|Λατίνου Αρχιεπισκόπου]] έμεινε έως το [[1430]] που απελευθερώθηκε από τον [[Κωνσταντίνος ΙΑ'|Κωνσταντίνο Παλαιολόγο]]. Ο Κωνσταντίνος προχώρησε σε προσθήκες και επισκευές των τειχών. Oι [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Τούρκοι]] το κατέλαβαν το [[1458]] και παρέμειναν εκεί όλη σχεδόν την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην [[Ελλάδα]]. Το κάστρο πέρασε στα χέρια των [[Έλληνες|Ελλήνων]] μόλις το [[1828]] μετά την παράδοσή του από την τουρκική φρουρά στο Γάλλο στρατηγό [[Νικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών|Μαιζόν]] κατά τη γαλλική [[Εκστρατεία του Μωριά]]. Στα χρόνια [[1941]]-[[1944]] ήταν στη γερμανική κατοχή από την οποία ελευθερώθηκε μαζί με την [[Πάτρα]] στις [[4 Οκτωβρίου]] [[1944]]. Από το [[1973]] το [[Κάστρο]] είναι στην εποπτεία της 6ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Στο λυόμενο [[Θέατρο|θεατράκι]] (640 θέσεων) που βρίσκεται στο εσωτερικό περίβολο, φιλοξενούνται κάθε καλοκαίρι πολιτιστικές εκδηλώσεις.
{{Commonscat|Patras Fortress}}
Οι οικοδομικές φάσεις που διακρίνονται σήμερα στο κάστρο αποτελούν μαρτυρία των εργασιών που πραγματοποιήθηκαν από τους εκάστοτε κατακτητές του για την επισκευή του και την προσαρμογή στις εξελίξεις της πολεμικής τεχνολογίας. Σε ειδική εσοχή στην τοιχοποιία, είναι εντοιχισμένος κορμός [[Άγαλμα|αγάλματος]] και κεφάλι ανδρός των ρωμαϊκών χρόνων. Το παραμορφωμένο αυτό άγαλμα πήρε μυθικές διαστάσεις στα μάτια των κατοίκων της Πάτρας. Έγινε το στοιχειό της πόλης, η [[«Πατρινέλα»]]. Η παράδοση λεει ότι ήταν γυναίκα μεταμορφωμένη σε άντρα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας που φυλάει την πόλη από επιδημίες και κλαίει τις [[Νύχτα|νύχτες]], όταν πεθαίνει κάποιος γνωστός Πατρινός.