Λιβαδοχώρι Λήμνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{coord|39|54|35|N|25|11|57|E|type:city_region:GR|display=title}}

 

Το '''Λιβαδοχώρι''' είναι χωριό της [[Λήμνος|Λήμνου]], έδρα του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος του [[Δήμος Νέας Κούταλης|Δήμου Ν. Κούταλης]].

 

 

Το Λιβαδοχώρι βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο του νησιού, ακριβώς στη θέση όπου διασταυρώνονται οι δρόμοι που έρχονται από τη [[Μύρινα]] και από τον [[Κοντιάς Λήμνου|Κοντιά]] κι οδηγούν προς την ανατολική Λήμνο.

Με το όνομα '''Λιβαδοχώριον''' ή '''Λιβατοχώριον''' αναφέρεται από το 1355 σε έγγραφα της [[Μονή Φιλοθέου|Mονής Φιλοθέου]] του [[Άθως|Άθω]]. Έκτοτε, η παρουσία του χωριού είναι τακτική σε χάρτες ή κείμενα περιηγητών, με την ονομασία ''Livadochorio'', γεγονός που υποδηλώνει ότι στη διάρκεια των αιώνων που μεσολάβησαν συνέχισε να υπάρχει με το ίδιο όνομα. Αναφέρεται: το 1418 σε χάρτη του Buondelmonti, το 1548 σε κείμενο του Belon, το 1554 σε ξυλογραφία του Thevet, το 1695 από τον Coronelli, το 1785 στο χάρτη του Choiseul-Gouffier και το 1858 από τον Conze.

 

 

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι κι εθεωρείτο ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Λήμνου. Εκτός από [[Έλληνες]] στο χωριό ζούσαν και [[Οθωμανοί]] [[Αγάς|αγάδες]] που επόπτευαν τις αγροτικές περιουσίες τους. Το 1548, που το επισκέφθηκε ο Belon ήταν οχυρωμένο κι αποτελούσε την έδρα του [[βοεβόδας|βοεβόδα]] του νησιού, ο οποίος τον προσκάλεσε σε γεύμα μαζί με Οθωμανούς κι Έλληνες κατοίκους της περιοχής, με τους οποίους είχε αρμονικές σχέσεις.

Από τα κοινοτικά αρχεία γνωρίζουμε πως το 1854 ήταν συγκροτημένος οικισμός με ιερέα ονόματι Αντώνιο. Το 1856 είχε 63 στρατεύσιμους άνδρες, οι οποίοι πλήρωσαν 989 γρόσια για να αποφύγουν τη στράτευση. Στο χωριό κατοικούσαν 45 οικογένειες χριστιανών το 1863 και 55 το 1874. Το ίδιο έτος υπήρχαν 59 σπίτια. Το χωριό υπαγόταν στη δημαρχία (κόλι) Κοντιά κι οι κάτοικοι έστελναν έναν αντιπρόσωπο στην παλλημνιακή επαρχιακή συνέλευση.

 

Ο ναός της '''Αγίας Μαρίνας''' κτίστηκε εκ βάθρων το 1894 στη θέση παλαιότερου. Αποπερατώθηκε το 1905 «συνδρομής των κατοίκων», όπως αναφέρει σχετική επιγραφή. Έχει απλή κατασκευή, ρυθμού βασιλικής με δίρριχτη στέγη και ξεχωριστό καμπαναριό. Το 1912 αγιογραφήθηκε από το [[Γρηγόριος Παπαμαλής|Γρηγόριο Παπαμαλή]].

 

 

Σχολείο στο χωριό άργησε να ιδρυθεί αφού τους μαθητές εξυπηρετούσε το σχολείο που είχε ιδρύσει ο ''Δούκας Παλαιολόγος'' στο κοντινό [[Σαρπί Λήμνου|Σαρπί]] από το 1868.

Στο σχολείο του χωριού δίδαξαν μεταξύ άλλων οι δάσκαλοι: Κομνηνός Αχιλαδέλλης (1914-22), Γεώργιος Καραγιάννης (1932-39), Μαρία Αντωνάκη (1933-45), Χαράλαμπος Βαφέας (1939-63), [[Σπύρος Μουστάκας]] (ντόπιος, 1941, 1950-63), Στέλλα Κωνσταντίνου (1947-70), Φάνη Μουστάκα κ.ά.

 

 

Το 1918 το Λιβαδοχώρι αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα, στην οποία εντάχθηκαν για λίγα χρόνια και οι οικισμοί [[Στρατί Λήμνου|Στρατί]] (ως το 1928 που καταργήθηκε) και [[Κουρούνι Λήμνου|Κουρούνι]] (ως το 1940 που εντάχθηκε στην κοινότητα [[Λέρα Λήμνου|Λέρων]]).

Επίσης, το καλοκαίρι του 1931 αναφέρεται η ισχυρή ποδοσφαιρική ομάδα «Ολύμπια Λιβαδοχωρίου», η οποία πέτυχε δυο σημαντικές νίκες εκτός έδρας επί του «Θριάμβου [[Πορτιανού Λήμνου|Πορτιανού]]» με 3-0 και του «Κεραυνού [[Ατσική|Ατσικής]]» με 3-2 με επικεφαλής τους Λαμπαδάριο, Σταυρινό και Νταντούδη.

 

 

Μεταπολεμικά το χωριό συρρικνώθηκε δραματικά λόγω της μετανάστευσης. Ενώ είχε 604 κατοίκους το 1951, το 1981 είχαν απομείνει μόλις 266, από τους οποίους οι 63 ήταν κάτοικοι του γειτονικού οικισμού [[Πολιόχνη Λήμνου (οικισμός)|Πολιόχνη]], ο οποίος έκτοτε καταγράφεται ως ξεχωριστός οικισμός. Το 2001, μαζί με την Πολιόχνη, στο Λιβαδοχώρι απογράφηκαν 474 άτομα ένδειξη κάποιας πληθυσμιακής ανάκαμψης.

Παρά τη λειψανδρία, το χωριό εξακολουθεί να αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο, έχει βενζινάδικο, κέντρα διασκέδασης και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Παράλληλα, διατηρεί τη γραφικότητά του με τους λιθόστρωτους δρόμους, τα πετρόχτιστα σπίτια και την όμορφη πλατεία. Από το 1989 λειτουργεί το Γυμνάσιο Λιβαδοχωρίου, το οποίο εξυπηρετεί τους μαθητές της κεντρικής Λήμνου.

 

 

* '''Τουρπτσόγλου-Στεφανίδου Βασιλική''', «Ταξιδιωτικά και γεωγραφικά κείμενα για τη νήσο Λήμνο (15ος-20ος αιώνας)», [[Θεσσαλονίκη]] 1986.

* [[Θεόδωρος Μπελίτσος|Θ. Μπελίτσου]], «Ιστορικό οδοιπορικό στη Λήμνο: Λιβαδοχώρι», [[Εφημερίδες Λήμνου|εφ. Λήμνος]], φ. 531 (10/6/2008).

{{Χωριά της Λήμνου}}

 

[[en:Livadochori, Lemnos]]