Ρωμανός Γ΄ Αργυρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Image:Miliaresion-Romanus III-sb1822.jpg|thumb|300px|Romanus III.]]Ο '''Ρωμανός Γ' ο Αργυρός''' ή '''Αργυρόπουλος''' ήταν [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Αυτοκράτορας του Βυζαντίου]] ([[1028]]-[[1034]]).

 

Γόνος ευγενούς οικογένειας από την [[Ιεράπολη Φρυγίας|Ιεράπολη]] της [[Φρυγία|Φρυγίας]], λόγιος και [[πατρίκιος]]. Κατά χρόνο που ιδιώτευε στη [[Κωνσταντινούπολη]], το Νοέμβριο του [[1028]], κλήθηκε αιφνίδια στα ανάκτορα από τον ψυχορραγούντα Αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Η’|Κωνσταντίνο Η’]] (άτεκνο) και διατάχθηκε να διαζευχθή την σύζυγό του και να νυμφευθεί την 48έτιδα Πριγκίπισσα Ζωή και με αυτή να τον διαδεχθεί στο θρόνο. Αν και ο Ρωμανός ήταν τότε 60 ετών στην αρχή αρνήθηκε αλλά φοβούμενος μη τυφλωθεί, η δε Ζωή για να τον σώσει «εκάρει» μοναχή, τελικά νυμφεύθηκε την [[Ζωή Α']] (Νοέμβριος [[1028]]). Μετά τρεις μέρες ο [[Κωνσταντίνος Η’]] πέθανε .

 

Ο [[Ρωμανός Γ']] αναλαμβάνοντας Αυτοκράτορας, αφενός μεν ανακάλεσε όλους τους αδίκως καταδιωχθέντες από τον προκάτοχό του, αφετέρου παρασυρόμενος στις διαβολές των αυλικών του καταδίωξε με σκληρότητα πολλούς διακεκριμένους άνδρες μέχρι και την γυναικαδέλφη του τη [[Θεοδώρα (11ος αιώνας)|Θεοδώρα]], την οποία έκλεισε σε μοναστήρι. Ήταν όμως και αδέξιος στην επιλογή κατάλληλων ανδρών στα ανώτερα υπουργήματα ενόσω η χώρα απειλούταν από πλείστους εχθρούς.

 

Οι νίκες αυτές κατατρόμαξαν τους Άραβες τόσο ώστε ο [[Εμίρης Αλέμ]] παρέδωσε αμαχητί το φρούριο [[Περκρίν]], παρά τη Βαβυλώνα, ενώ συγχρόνως έπεμψε τον γιο του στη [[Κωνσταντινούπολη]] αλλά μη τυχών των τιμών (λόγω ασθενείας του γέροντα πλέο Ρωμανού) επέστρεψε δυσαρεστημένος κι έπεισε το πατέρα του να διαρρήξει την προς το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] φιλία. Και πράγματι ο Αλέμ επιτεθείς αιφνίδια ανακατέλαβε το Φρούριο και θανάτωσε τη φρουρά. Όμως ο στρατηγός [[Νικήτας Πηγονίτης]] ανέκτησε το φρούριο και για τη παρασπονδία του Εμίρη θανάτωσε τον ίδιο και το γιο του. Έτσι αναστηλώθηκε το βυζαντινό γόητρο στη περιοχή ώστε η [[Αλδή]] ηγεμονίδα της [[Αβασγία|Αβασγίας]] (Καυκάσου) έσπευσε να δηλώσει αυτοπροαίρετα υποτέλεια και συμμαχία και συνάμα παρέδωσε το παραμεθόριο φρούριο της Ανακουφής.

 

Στη [[Κωνσταντινούπολη]] όμως η [[Ζωή A']] οργίαζε με τους εραστές της. Καταληφθείσα από έντονο ερωτικό πάθος με τον νεαρό και ωραίο Μιχαήλ, αδελφό του πρωτοευνούχου και παρακοιμώμενου Ιωάννη, αποφάσισε να τον παντρευτεί και προς τούτο άρχισε να ποτίζει καθ' εκάστη το σύζυγό της Ρωμανό με διάφορα δηλητήρια βραδείας ενέργειας μέχρι που η ανυπομονούσα Ζωή και ο εραστής της Μιχαήλ ([[Μιχαήλ Δ']]) (ως νέοι [[Κλυταιμνήστρα]] και [[Αίγισθος]]) έπνιξαν τον Ρωμανό Γ’ μέσα στο λουτρό ([[11 Απριλίου]] [[1034]]) και την ίδια μέρα τέλεσαν τους γάμους τους, ενώ ακόμη ο νεκρός βρισκόταν «''παρερριμμένος''» σε δωμάτιο του Παλατιού.

 

Ο [[Ρωμανός Γ']] υπήρξε μονάρχης συνετός αλλά είχε την ατυχία να ανέλθει στο θρόνο σε μεγάλη ηλικία.

Η μόνη του δράση στα εσωτερικά της Αυτοκρατορίας υπήρξε η κατάργηση του «''αλληλέγγυου''», η επιεικής είσπραξη των φόρων, η απαλλαγή χρεών πολλών πολιτών και η διανομή άφθονων χρημάτων σε ναούς και Μοναστήρια (εξ' ου κατά κάποιους και το προσωνύμιο).