Χαλκή Πύλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
διορθώσεις και προσθήκες
Γραμμή 3:
Ως '''Χαλκή πύλη''' αναφέρεται η κύρια είσοδος του [[Μέγα Παλάτιον|Μεγάλου Παλατίου]] της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] που ονομάστηκε έτσι είτε λόγω των επιχρυσωμένων ορειχάλκινων κεραμιδιών της σκεπής της, είτε λόγω των χάλκινων πυλών της. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αυτοκρατορικά κτίσματα της πόλης, ιδιαίτερης συμβολικής αξίας.
 
Πρώτος αρχιτέκτονας της Χαλκής πύλης ήταν ο Αιθέριος, επί αυτοκρατορίας του [[Αναστάσιος Α'|Αναστάσιου Α']]. Κτίστηκε εξαρχής με εντολή του [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανού Α']], ενώ είχε προηγηθεί η καταστροφή της από πυρκαγιά κατά τη [[στάση του Νίκα]]. Τον 7ο-8ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Ο αυτοκράτορας [[Βασίλειος Α']] μετέτρεψε αργότερα το κτίσμα σε δικαστική αίθουσα. ΈχασεΟ Ρωμανός Λεκαπηνός έχτισε ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Χριστό τον Χαλκίτη, που το επέκτεινε ο Ιωάννης Α' Τζισμισκής, ο οποίος θάφτηκε κιόλας εκεί. Το κτίσμα έχασε τη σημασία τηςτου ως πρόδομος από την εποχή του [[Νικηφόρος Β' Φωκάς|Νικηφόρου Β' Φωκά]], όταν το παλάτι, του οποίου το κέντρο είχε μετακινηθεί προς νότον στο [[παλάτι του Βουκολέωντος]], περιφράχθηκε και μειώθηκε η έκτασή του. Ο Αυτοκράτορας Ισαάκ Β' Άγγελος αφαίρεσε τις χάλκινες πόρτες της πύλης, η οποία δεν αναφέρεται από βυζαντινές πηγές ύστερα από αυτό το σημείο. Ιστορικές αναφορές στη Χαλκή πύλη δενκαι την εκκλησία της υπάρχουν μετάόμως τοαπό 1200ρώσους προσκυνητές τον 14ο αιώνα. Το δε παρεκκλήσι, αν και ερειπωμένο, επιβίωσε κατά την οθωμανική περίοδο, οπότε ήταν γνωστό ως Αρσλάνχανε, μέχρι που κατεδαφίστηκε το 1804.
 
Στην πρόσοψή της, πάνω από την κεντρική πύλη της εισόδου, είχε τοποθετηθεί εικόνα του Χριστού Χαλκίτη, η οποία αφαιρέθηκε κατά την περίοδο της [[εικονομαχία|εικονομαχίας]] και επαναφέρθηκε αργότερα από την αυτοκράτειρα [[Ειρήνη η Αθηναία|Ειρήνη]]. Κατά την αυτοκρατορία του [[Λέων Ε'|Λέοντα Ε']] αντικαταστάθηκε από ένα [[σταυρός|σταυρό]] και το 843 ένα μωσαϊκό με την ίδια παράσταση φιλοτεχνήθηκε από το ζωγράφο Λάζαρο.