Τοξότης του Έιμσμπερι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με το δικτυακό τόπο της Αρχαιολογίας του Wessex, βρετανοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι τα οστά ενός τοξότη με χρυσά σκουλαρίκια που βρέθηκαν σε ένα νεκροταφείο 4.300 χρόνων στην περιοχή του Έιμσμπερι (Amesbury), στην [[Αγγλία]], ανήκουν πιθανώς σε ένα σημαντικό πρόσωπο που έζησε κατά την περίοδο κατασκευής του [[Στόουνχεντζ]]. Οι ερευνητές προβαίνουν σε αυτόν το ισχυρισμό, εξαιτίας του γεγονότος ότι ο τάφος, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 χλμ από το ΝΑ άκρο του φημισμένου προϊστορικού λίθινου κύκλου, είναι ο πλουσιότερος σε κτερίσματα της εποχής του Χαλκού που ανακαλύφθηκε ποτέ στη Μεγάλη Βρετανία. O 45χρονος περίπου αρσενικός που θάφτηκε σε αυτόν τον τάφο και ονομάζεται πια '''Ο Τοξότης του Έιμσμπερι''', υπολογίζεται ότι πέθανε κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης φάσης της κατασκευής του μνημείου, όταν συγκεντρώνονταν ογκώδεις λίθοι από τη γύρω περιοχή και την Ουαλία για να σχηματίσουν τον περίφημο κύκλο.

 

Οι λεπτομέρειες της ανασκαφής δείχνουν ότι ο Τοξότης θάφτηκε με όλα τα εμβλήματά του, ένα περικάρπιο, μια οστέινη καρφίτσα δίπλα στο ισχίο του, η οποία συγκρατούσε κάποιο δερμάτινο επενδύτη ή υφασμάτινο μανδύα που αποσυντέθηκε εντελώς και ένα χάλκινο μαχαίρι, το οποίο φορούσε πιθανώς σε δερμάτινη θήκη κατά μήκος του στήθους του. Δίπλα στο σκελετό, οι αρχαιολόγοι βρήκαν διάφορα εργαλεία από πυριτόλιθο, όπως τσακμακόπετρες για αφή πυράς, αιχμές βελών και μεταλικές ξύστρες. Ο «Τοξότης» είναι πολύ πιθανό να συγκέντρωνε όλα του τα εργαλεία σε ένα μικρό δερμάτινο ή υφασμάτινο σάκκο που δεν έχει διατηρηθεί. Επίσης, ανάμεσα στα άλλα ευρήματα βρέθηκαν χαυλιόδοντες κάπρων, αρχαία κύπελλα, ένα μικρότερο χάλκινο εγχειρίδιο, ένα άλλο περικάρπιο, ένα δαχτυλίδι και ένα ζευγάρι χρυσά σκουλαρίκια.

 

Ο εξοπλισμός της [[Τοξοβολία|τοξοβολίας]] στο συγκεκριμένο τάφο είναι είναι ίσως ο μεγαλύτερος που ανακαλύφθηκε ποτέ. Επίσης, μόνον λιγοστοί βρετανικοί τάφοι της εποχής του χαλκού περιείχαν χρυσά κοσμήματα του τύπου και της ποιότητας αυτών που ανακαλύφθηκαν στο Έιμσμπερι, εξ ου και η πιθανή σύνδεση του «Τοξότη» με τη βασιλική ιδιότητα. Όπως ήταν φυσικό τούτη η ανακάλυψη τάραξε τα ήρεμα (αμφίβολο) ύδατα της αγγλικής αρχαιολογικής κοινότητας. Η Τζίλιαν Βάρντελ (Gillian Varndell), έφορος προϊστορικών αρχαιοτήτων στο βρετανικό μουσείο, σε συνέντευξή της στους ''London Times'' ανέφερε ότι πρόκειται για το πλουσιότητερο εύρημα της συγκεκριμένης περιόδου, επιβεβαιώνοντας άμεσα τα λεγόμενα του Δρ Fitzpatrick. Επιπλέον ο Ρος Κλιλ (Ros Cleal), έφορος αρχαιοτήτων του μουσείου Alexander Keiller στο Έιβμπερι (Avebury) έχει την ίδια άποψη και προσθέτει πως οι επιπτώσεις της συγκεκριμένης ανακάλυψης δεν είναι ορατές ακόμα. Θα προσθέταμε ότι παρόλο που δεν είναι ορατές οι επιπτώσεις, εντούτοις δείχνουν μετά τις εργαστηριακές αναλύσεις σταθερά προς την υποστήριξη της θεωρίας των ορεινών πολιτισμών στην Κ. Ευρώπη κατά ύστερη λίθινη και πρώιμη χαλκή εποχή.

 

Αυτό που κατά τον Fitzpatrick ξεκίνησε ως ερευνητική ανασκαφή την άνοιξη του 2002, προκειμένου να δοθεί άδεια για την ανέγερση ενός νέου σχολείου στο Amesbury στο Wiltshire, έμελλε να φέρει στο φως στοιχεία απροσδόκητα. Ο άνθρωπος της εποχής του χαλκού που ανακαλύφθηκε εκεί, είχε θαφτεί κοντά στο μεγάλο ναό του Στόουνχεντζ. Ήταν κάποιος που κατείχε και μπορούσε να χρησιμοποιήσει χρυσό και χαλκό. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι μάλλον προήλθε από την κεντρική Ευρώπη, πιθανώς από τις Aλπεις.

*ubrey Burl, ''The Stonehenge People: Life and Death at the World's Greatest Stone'', Barrie, Jenkins, 1989.

*Julian Richards, ''Stonehenge'', Batsford, English Heritage, 1991.

 

[[Κατηγορία:Αρχαιολογία]]