Φίλων ο Αλεξανδρεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φίλωνας''', '''Φίλων ο Αλεξανδρεύς''' ('''Φίλων της Αλεξάνδρειας''') ή '''Φίλων (ο) Ιουδαίος''' ([[λατ.]] ''Philo Judaeus'') ([[20 π.Χ.]] - [[50 μ.Χ.]]) ήταν [[Ελληνιστικός Ιουδαϊσμός|ελληνιστής Ιουδαίος]] [[Φιλοσοφία|φιλόσοφος]] ο οποίος γεννήθηκε στην [[Αλεξάνδρεια (Αίγυπτος)|Αλεξάνδρεια]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], η οποία αποτελούσε εκείνη την εποχή κέντρο της [[Εβραίος|εβραϊκής]] διασποράς.

Ο Φίλων χρησιμοποίησε την [[αλληγορία]] για να αναμείξει και να εναρμονίσει την [[ελληνική φιλοσοφία]] και τον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]]—αν και δεν θεωρείται ότι αυτή η προσέγγιση ήταν αντιπροσωπευτική των Ιουδαίων της διασποράς<ref>«Δεν υπάρχει λόγος να θεωρήσουμε ότι η ιδιαίτερα περίτεχνη αλληγορική ερμηνεία της [[Τορά]] που εμφανίζεται από τον φιλόσοφο Φίλωνα, του μόνου Ιουδαίου θεολόγου αυτής της περιόδου του οποίου τα συγγράμματα διατηρήθηκαν εκτενώς από τους πρώτους Χριστιανούς, ήταν αντιπροσωπευτική των Ιουδαίων της διασποράς». (''A World History of Christianity'', Adrian Hastings, 1999, Eerdmans Publishing, σελ. 15)</ref>. Η μεθοδολογία του περιλάμβανε πρακτικές τόσο της ιουδαϊκής [[Ερμηνευτική|ερμηνευτικής]] όσο και της [[Στωικισμός|στωικής]] φιλοσοφίας. Ορατές είναι επίσης οι [[Πυθαγορισμός|πυθαγοριστικές]] επιρροές, όπως η κρυπτοσυμβολιστική και η προσκόλληση στην αυτοπειθαρχία ως προετοιμασία για την [[αθανασία]]. Αν και τα έργα του δεν έγιναν ευρέως αποδεκτά από τους συγχρόνους του, οι χριστιανοί [[εκκλησιαστικοί πατέρες]], από το 150 μ.Χ. και μετά, έκαναν δεκτό το έργο του με ενθουσιασμό εντοπίζοντας σε αυτό μια μορφή κρυμμένου [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμού]]. Οι φιλελεύθεροι, εκκοσμικευμένοι Ιουδαίοι της Αλεξάνδρειας αντιμετώπιζαν τον Φίλωνα ως ιουδαϊκό αντίστοιχο του [[Πλάτων|ΠλάτωναΠλάτωνος]]<ref>''Καθολική Εγκυκλοπαίδεια'', λήμμα "[http://www.newadvent.org/cathen/04045a.htm Clement of Alexandria]" {{en}}.</ref>.

Ο Φίλων ταύτισε τον [[Λόγο]] των Στωικών, δηλαδή την αρχή που συγκροτεί το σύμπαν, με την πρωτόκτιστη σοφία του Θεού που αναφέρεται στη [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα]] της [[Τανάκ|Εβραϊκής Βίβλου]], διά της οποίας πλάστηκε ο κόσμος, και αυτός ο συσχετισμός επηρέασε εμφανώς την πρωτοχριστιανική [[Χριστολογία]]<ref>Ο Φίλων θεωρούσε ότι ο Λόγος είναι "''η ιδέα των ιδεών''", ο πρωτότοκος Γιος του άκτιστου Πατέρα και "''δεύτερος Θεός''", το πρότυπο και ο μεσίτης της δημιουργίας, το αρχέτυπο της ανθρώπινης λογικής και ο "''άνθρωπος του Θεού''". Πίστευε ότι ο Θεός είναι πολύ απόμακρος ώστε να έχει απευθείας επαφή με αυτό τον κόσμο και γι' αυτό εμφανιζόταν ο Λόγος, όπως για παράδειγμα στο περιστατικό της καιόμενης βάτου. (''Philo and the Beginnings of Christian Thought'', σελ. 143, 144)</ref>. Ο [[Ευσέβιος Καισαρείας]] έκανε την υπόθεση ότι οι [[Εσσαίοι]] «''{{πολυτονικό|θεραπευταὶ καὶ θεραπευτρίδες}}''» στην έρημο της Αιγύπτου, οι οποίοι αναφέρονται από τον Φίλωνα (''Περί Βίου Θεωρητικού ή Ικετών''), ήταν στην πραγματικότητα μια χριστιανική ομάδα, «''{{πολυτονικό|ὅτι δὲ τοὺς πρώτους κήρυκας τῆς κατὰ τὸ εὐαγγέλιον διδασκαλίας τά τε ἀρχῆθεν πρὸς τῶν ἀποστόλων ἔθη παραδεδομένα καταλαβὼν ὁ Φίλων ταῦτ’ ἔγραφεν, παντί τῳ δῆλον}}''». (''Εκκλησιαστική Ιστορία'' 2.17.24) Ο Φίλων απέδιδε την προέλευση της ελληνικής φιλοσοφίας στην [[Πεντάτευχος|Πεντάτευχο]]. Σαν τον [[Απόστολος Παύλος|απόστολο Παύλο]], ο Φίλων θεωρούσε ότι η σεξουαλική διαστροφή και αταξία αποτελούν σύμπτωμα [[Ειδωλολατρία|ειδωλολατρίας]]. Απέρριπτε την ελληνική [[ηθική]] παράδοση και θεωρούσε την αποκαλυμμένη θρησκεία ανώτερη από τη φιλοσοφία. Αν και εξυμνούσε τη σπουδαιότητα της μελέτης των επιστημών η οποία με τη σειρά της προωθεί την εμβάθυνση στη φιλοσοφία με απώτερο σκοπό την υψηλού επιπέδου [[θεολογία]], ο ίδιος υπήρξε [[Εκλεκτικισμός|εκλεκτικιστής]], χωρίς να εντάσσεται σε κάποια συγκεκριμένη φιλοσοφική σχολή. Η αντίληψη του ΦίλωναΦίλωνος περί [[Θεός|Θεού]] επηρεάστηκε έντονα από [[Πλάτων|πλατωνικές]] ιδέες. Ο Φίλων θεωρούσε ότι ο Θεός είναι Ένας, η απόλυτη Μονάδα, πέρα από κάθε έννοια πολλαπλότητας, και ότι δεν υπάρχει καμία γλώσσα που θα μπορούσε να περιγράψει την ύπαρξή Του.

Ο Φίλων θεωρείται ως ο ιδρυτής της θρησκευτικής φιλοσοφίας στον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]], τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] και το [[Ισλάμ]]. Σύμφωνα με τον Τσάντγουικ (Henry Chadwick), «''η ιστορία της χριστιανικής φιλοσοφίας αρχίζει όχι με έναν Χριστιανό, αλλά με έναν Ιουδαίο, τον Φίλωνα της Αλεξανδρείας, έναν ηλικιωμένο σύγχρονο του Αγίου Παύλου''». Μάλιστα «''ο Φίλων είναι πλήρως εξελληνισμένος, παρουσιάζοντας ένα κατά πολύ ελληνικό πρόσωπο στον κόσμο''». Ο Φίλων «''γνώριζε ελάχιστα ή καθόλου''» την [[εβραϊκή γλώσσα]], καθώς «''η εβραϊκή γλώσσα και ο εβραϊκός πολιτισμός εξελληνίσθηκαν βαθμιαία και εύποροι Εβραίοι γονείς (όπως οι γονείς του ΦίλωναΦίλωνος) εξασφάλιζαν για τα παιδιά τους φιλελεύθερη μόρφωση από Έλληνες εκπαιδευτές''». Η άποψη που διακρατούσε ότι η μετάφραση των [[Εβραϊκές Γραφές|Εβραϊκών Γραφών]] (Παλαιά Διαθήκη) των [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Εβδομήκοντα]] στην [[ελληνική γλώσσα]] «''ήταν θεόπνευστη, τον απάλλασσε από την ανάγκη ή την ευθύνη να κάνει αναφορές από το πρωτότυπο [εβραϊκό] κείμενο''».

* [http://patrologia.ct.aegean.gr/downloads/vivlia/Philo%20Judaeus/ Τα έργα του ΦίλωναΦίλωνος], στον ιστότοπο του [http://patrologia.ct.aegean.gr Tμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου] {{el}} (ανενεργός/2010).

[[Κατηγορία:Αιγύπτιοι φιλόσοφοι|ΦιλωνΦίλων]]

[[Κατηγορία:Αρχαίοι φιλόσοφοι|ΦιλωνΦίλων]]

[[Κατηγορία:Αλεξανδρινοί|ΦιλωνΦίλων]]