Ανδρέας Μιαούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Miaoulis.jpg|right|thumb|250px|Ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης<small><br />Karl Krazeisen, 1827</small>]]Ο '''Ανδρέας Μιαούλης - Βώκος''' ([[Ύδρα]] 20 Μαΐου [[1769]] - 11 Ιουνίου [[1835]] [[Πειραιάς]]) ήταν Έλληνας καραβοκύρης, δηλαδή πλοιοκτήτης, ο οποίος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάσταση του 1821]], ως διοικητής ναύαρχος του ελληνικού στόλου, αλλά και στην μετέπειτα πολιτική ζωή του τόπου με αποκορύφωμα την ανταρσία της [[Ύδρα]]ς κατά του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]], που είχε σαν αποτέλεσμα την πυρπόληση του εθνικού στόλου στον [[Πόρος|Πόρο]]. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τιμήθηκε πλείστες φορές απο το [[Όθων της Ελλάδας|Οθωνικό]] καθεστώς ενώ συμπεριλήφθηκε και στην τριμελή επιτροπή που προσέφερε το στέμμα στον νεαρό τότε Όθωνα. Υπήρξε ο γενάρχης της οικογένειας των [[Μιαούλης|Μιαούληδων]] και γιος του ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας, [[Αθανάσιος Μιαούλης]].
== Πρώιμα χρόνια ==
Γεννήθηκε στις [[20 Μαΐου]] του 1769 στην [[Ύδρα]]{{Ref_label|I|i|none}} και το πραγματικό του επώνυμο ήταν Βώκος{{Ref_label|II|ii|none}}. Ήταν το δεύτερο παιδί του Υδραίου πλοιοκτήτη και [[κοτζαμπάσης|κοτζαμπάση]] Δημήτριου Βώκου, γόνου αρχοντικής Υδραίικης οικογένειας, η οποία προερχόταν από τα Φύλλα, κοντά στη [[Χαλκίδα]] και ήταν εγκαταστημένη στην [[Ύδρα]] απο το 1668. Οι Βώκοι εξαιτίας μιας διαμάχης με τον Τούρκο Γκεζαΐρ Πασά, γνωστό και ως Χαζναντράραγα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να καταφύγουν αρχικά στην [[Δοκός Πειραιά|Δοκό]] και στη συνέχεια στην ημιαυτόνομη [[Ύδρα]].<ref name=autogenerated1>Ιστοσελίδα sansimera.gr, [http://www.sansimera.gr/archive/biographies/show.php?id=168&name=Andreas_Miaoulis βιογραφία Ανδρέα Μιαούλη]</ref> Η μητέρα του λεγόταν Ανδριανή και ήταν χήρα του Ανδρέα Βόχα ή Βοχαΐτου.
Ο πατέρας του προσπάθησε ανεπιτυχώς να του μάθει γράμματα· ο νεαρός τότε Ανδρέας στράφηκε στην ναυτιλία, στην οποία είχε δείξει ιδιαίτερη κλίση από τα εφηβικά του χρόνια. Σε ηλικία μόλις 16 ετών και παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του έγινε πλοίαρχος στο οικογενειακό πλοίο. Ανέλαβε να παραδώσει [[σιτάρι]] στη [[Νίκαια (Γαλλία)|Νίκαια]] , παραλιακή πόλη της [[Γαλλία]]ς. Το κέρδος ήταν τεράστιο για την εποχή. Αμέσως μετά πούλησε το πλοίο της οικογένειας και αγόρασε από έναν Οθωμανό της [[Χίος|Χίου]] το εμπορικό πλοίο ''Μιαούλ''. Από τότε εμφανίζεται με το επώνυμο ''Μιαούλης''.
Στη συνέχεια, και αφού η περιουσία του συνεχώς αυξανόταν, ανέθεσε στον Υδραίο ναυπηγό Μαστρογεώργη την κατασκευή ενός νέου μεγάλου εμπορικού πλοίου. Η χωρητικότητα του νέου αυτού πλοίου ήταν 498 τόνοι, ήταν εφοδιασμένο με 22 κανόνια ενώ το πλήρωμα υπερέβαινε τα 100 άτομα. Με το ξέσπασμα του Αγγλογαλλικού πολέμου ο Ανδρέας Μιαούλης απέκτησε τεράστια περιουσία διασπώντας τους αγγλικούς αποκλεισμούς. Σε ένα ταξίδι όμως, περίπου το [[1802]], κοντά στο [[Κάδιξ]] συνελήφθη το πλοίο του από περιπολικό και ρυμουλκήθηκε στην ναυαρχίδα του Άγγλου ναύαρχου [[Ναύαρχος Νέλσων|Νέλσωνα]]. Ο Ναύαρχος, ύστερα απο την ειλικρινή ομολογία του και θαυμάζοντας τη τόλμη του τον άφησε ελεύθερο.{{Ref_label|III|iii|none}} Μάλιστα έχει διασωθεί κατά την ναυτική παράδοση η ακόλουθη στιχομυθία μεταξύ ναυάρχου Νέλσωνα και Μιαούλη που πιθανώς έγινε στην [[ισπανική γλώσσα]], την οποία μιλούσε ο Μιαούλης:<ref>Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν "Ηλίου", τόμος 13, σελ. 544</ref>
:-''Είσαι Έλληνας;''
:-''Μάλιστα Ναύαρχε!''
:-''Το ξέρεις πως σ' αυτά τα μέρη εφαρμόζω αποκλεισμό;''
:-''Το γνωρίζω πολύ καλά κύριε ναύαρχε!''
:-''Και τότε γιατί τον παραβιάζεις;''
:-''Για το συμφέρον μου ναύαρχε!''
:-''Αν ήμουν εγώ στη θέση σου και εσύ στη δική μου τι θα έκανες;''
:-''Θα σε κρεμούσα απ' το λαιμό, στο πινό της [[μαιστρα|μαΐστρας]], Ναύαρχέ μου!'' (=σημείο ανακρέμασης άγκυρας)
Είχε όμως την ατυχία λίγους μήνες αργότερα το πλοίο του να χτυπήσει σε ύφαλο κοντά στο [[Γιβραλτάρ]] και να βουλιάξει. Ύστερα απο αυτό αναγκάστηκε να καταφύγει στην [[Γένοβα]] και να ναυπηγήσει νέο πλοίο, χωρητικότητας 400 τόνων και αξίας 160.000 [[πιάστρο|πιάστρων]], ποσό που του στέρησε την πρωτιά μεταξύ των Υδραίων πλοιοκτητών. Ο ιστορικός Yemeniz αναφέρει ότι σε ένα από τα πρώτα του ταξίδια είχε συλληφθεί από [[Μάλτα|Μαλτέζους]] πειρατές, οι οποίοι αρχικά είχαν σκοπό να τον σκοτώσουν, στη συνέχεια όμως τους έπεισε να τον πάνε στην [[Περιφέρεια Πελοποννήσου|Πελοπόννησο]] για να τους δώσει ένα χρηματικό ποσό με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Τελικά το πειρατικό, αφού αποβίβασε τον Μιαούλη και έξι πειρατές σε κάποιο χωριό αναγκάστηκε να αποχωρήσει, αφήνοντάς τον ελεύθερο, λόγω της εμφάνισης ελληνικού πλοίου που το καταδίωκε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μιαούλης λόγω της γενναιότητας του αλλά και της ισχυρογνωμοσύνης του είχε εμπλακεί σε πολλές διαμάχες. Η πιο διάσημη ήταν αυτή με ένα γαλλικό πλοίο λίγο έξω από τις ακτές της [[Ιταλία]]ς. Η [[ναυμαχία]] διήρκεσε τρεις ολόκληρες μέρες και τελικά είχε σαν αποτέλεσμα την υποχώρηση του γαλλικού πλοίου.<ref>Δημήτριος Σταμέλος, ''Ανδρέας Μιαούλης'', εκδ. Εστία, Αθήνα 2003, σελ.44-45, ISBN 960-05-1089-X</ref>
Το [[1807]] αναγκάστηκε να διαμείνει στην Αθήνα για θεραπεία λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης [[αιθανόλη|αλκοόλ]] και του υπερβολικού [[τσιγάρο|καπνίσματος]]. Από τότε σταμάτησε να πίνει και να καπνίζει. Το ίδιο έτος πρωταγωνίστησε στην εμφύλια διαμάχη που παραλίγο να ξεσπάσει στην [[Ύδρα]]. Αιτία ήταν η πρόσκληση των Ρώσων στους Υδραίους να επαναστατήσουν κατά των Τούρκων, κάτι που μεγάλη μερίδα των κοτζαμπάσηδων και των πλοιοκτητών αποστρεφόταν. Ο [[Γεώργιος Βούλγαρης]], διοικητής του νησιού, κατέφυγε στην [[Αθήνα]] και έδωσε εντολή στον Μιαούλη να συγκροτήσει στρατιωτικό σώμα και να ανακαταλάβει την εξουσία. Ο Μιαούλης, όντας άνθρωπος με επιρροή, κατάφερε μυστικά να συγκεντρώσει Υδραίους στρατιώτες και να παραδώσει πάλι την εξουσία στον Βούλγαρη.<ref>Αντώνιος Λιγνός, ''Ιστορία της νήσου Ύδρας'', τόμος Α΄, σελ.60-67</ref>
Μετά την πτώση του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] ο Μιαούλης από το 1816 έπαψε να ταξιδεύει και αποσύρθηκε στην Ύδρα όπου και ασχολήθηκε με το εμπόριο παραδίδοντας ουσιαστικά την ναυτιλιακή επιχείρηση στον γιό του, Δημήτριο. Παράλληλα τα πλοία του ταξίδευαν στις Ευρωπαϊκές ακτές.<ref name=autogenerated1 />
== Συμμετοχή στην επανάσταση του 1821 ==
| |||