Δημήτριος Καμπούρογλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Το αρχείο Dimitrios_Kambouroglou.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Badseed με αιτία: work by n. georgantis PD in 2018
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
 
 
Ο '''Δημήτριος Καμπούρογλου''' ([[1852]]-[[1942]]) ήταν ιστοριοδίφης, λογοτέχνης, ποιητής και [[Κατάλογος μελών Ακαδημίας Αθηνών|Ακαδημαϊκός]].
Γραμμή 5 ⟶ 4 :
Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] και ήταν γιος του [[Γρηγόριος Καμπούρογλου|Γρηγορίου Καμπούρογλου]], ιδρυτή της Εθνικής σκηνής, και της λογίας Μαριάννας Σωτηριανού-Γέροντα, κόρης του [[Άγγελος Γέροντας|Άγγελου Γέροντα]]. Βαφτίστηκε από τον αυλάρχη του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] Π. Νοταρά. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και το [[1877]] αναγορεύτηκε διδάκτωρ.
 
Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος και στη συνέχεια ασχολήθηκε με την ιστορική αναδίφηση. Την περίοδο [[1884]]-[[1886]] ήταν διευθυντής του περιοδικού «εβδομάς[[Εβδομάς]]». Το [[1891]] προσλήφθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε επιμελητής των χειρογράφων της Εθνικής βιβλιοθήκης. Την περίοδο [[1904]]-[[1917]] διετέλεσε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης, αλλά το 1917 με τον νόμο περί άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων παύθηκε από τη θέση του. Το [[1923]] τιμήθηκε από την πολιτεία με το αριστείο γραμμάτων. Το [[1927]] έγινε το πρώτο δι' εκλογής μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών και την περίοδο [[1934]]-[[1935]] χρημάτισε πρόεδρος της Ακαδημίας.
 
Η ιστορική του έρευνα επικεντρώθηκε κυρίως στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και αφορούσε μόνο στην περιοχή της Αθήνας, γι' αυτό και του δόθηκε το προσωνύμιο «Αθηναιογράφος». Το [[1896]] ολοκληρώθηκε η έκδοση του τρίτομου έργου του η ''Ιστορία των Αθηναίων''. Άλλα έργα του είναι: ''η Δούκισσα της Πλακεντίας'', ''Αι παλαιαί Αθήναι'' ([[1922]]), ''Ιστορίες από την παλιά Αθήνα'', ''Μνημεία της ιστορίας των Αθηναίων'' (3 τόμοι, [[1893]]), ''Απομνημονεύματα μιας μακράς ζωής'' (2 τόμοι), ''Ο αναδρομάρης'' ([[1914]]), ''Ο αναδρομάρης της Αττικής'' ([[1920]]), ''Ο τρελός της Αθήνας'', ''Τοπωνυμικά παράδοξα'' ([[1920]]), ''Αθηναϊκό αρχοντολόγιο-Μπενιζέλοι'' ([[1921]]), ''Μελέται και έρευναι'' ([[1923]]-[[1926]]), ''Οι Χαλκοκονδύλαι'', ''Ο Ελαιών των Αθηνών'' κ.α.