Η '''Γ' Εθνοσυνέλευση''' ξεκίνησε στην Επίδαυρο στις 6 Απριλίου του 1826<ref name="Mamoukas">[http://books.google.gr/books?id=1E0IAAAAQAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_v2_summary_r&cad=0#v=onepage&q=&f=false «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» «Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832»], Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τόμος Α', Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, τόμος Δ, σελ. 41 Πρακτικά της Γ' Εθνικής Συνελεύσεως συγκροτηθείσης εν Επιδαύρω (το δεύτερον) Κατά μήνα Απρίλιον αωκσ' (αναφέρεται και σε σημείωση στη σελ. 136:«Η Εθνική Συνέλευσις ήρξατο των έργων αυτής την 6 Απριλίου»</ref> αλλά διαλύθηκε λόγω της πτώσης του Μεσολογγίου στις 16 Απριλίου<ref>Στο «Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος» του [[]Ανδρέας Μάμουκας|Μάμουκα]], αναφέρεται στην απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της 10ης Απριλίου 1826: «εκρίθη ωφέλιμον να αναβάλη η Συνέλευσις τα εργασίας της και να τρέξωσι όλοι εις τα όπλα, επειδή ο κίνδυνος παρουσιάζεται μέγας και προς τον Σεπτέμβριον, ή και πρότερον, αν αι περιστάσεις το συγχωρήσουν να συνέλθωσιν οι αυτοί Πληρεξούσιοι οι διορισθέντες για την Γ' Εθνικήν Συνέλευσιν για να εξακολουθήσωσι τας εργασίας των»</ref> και επαναλήφθηκε στην Τροιζήνα. Έτσι λοιπόν αυτό το πρώτο μέρος της συνέλευσης με διάρκεια δέκα ημερών ονομάζεται '''Γ' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου'''. Μερικούς μήνες αργότερα, στην αρχή του 1827, πριν επαναληφθεί η εθνοσυνέλευση, οι πληρεξούσιοι είχαν συγκεντρωθεί αφενός στην Αίγινα και αφετέρου στην Ερμιόνη. Από την Ερμιόνη εκδόθηκαν αποφάσεις και το τμήμα αυτό της Συνέλευσης αναφέρεται και ως [[Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης]]<ref>Η εν Ερμιόνη Γ' Εθνοσυνέλευση 18 Ιανουαρίου-18 Μαρτίου 1827, Μαλλώσης Ιωάννης, εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ</ref>. Οι δυο πλευρές συμβιβάστηκαν και επέλεξαν τρίτο μέρος, την Τροιζήνα για τη συνέχιση της εθνοσυνέλευσης, την [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας]]. Η επόμενη εθνοσυνέλευση, η [[Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους]], έγινε δυο χρόνια μετά στο Άργος, το 1829 όσο κυβερνήτης ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας.
