Μετά την τελευταία βασιλική δυναστεία των [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκ]], τη χρηματοδότηση της [[αρχιτεκτονικήςαρχιτεκτονική|αρχιτεκτονικής]] δραστηριότητας ανέλαβε η ευημερούσα κοινωνική ομάδα των [[εμίρ|εμίρηδων]]. Ωστόσο, αντίθετα από τους Σελτζούκ [[σουλτάνος|σουλτάν]], που συνήθως χρηματοδοτούσαν οχυρωματικά έργα, [[καραβανσαράι]] και [[τζαμί|τζαμιά]] οι νέοι πάτρονες έχτιζαν στοές ντερβίς και ταφικά μνημεία. Ιδιαίτερα η χρηματοδότηση των Ντερβίς στοών φαίνεται πως είχε πολιτικό κοινωνικό και οικονομικό χαρακτήρα για τους τοπικούς άρχοντες, καθώς εξασφάλιζε τον έλεγχο των [[πληθυσμός|πληθυσμών]] που κατοικούσαν νεοαποκτημένες γαίες. Τα νέα αυτά κτήρια μεταμόρφωναν την ιεραρχία του αστικού τοπίου, καθώς ενθάρρυναν την ανάμειξη των ντόπιων πληθυσμών με τις ομάδες των νεόφερτων σε ένα κλίμα ευσέβειας, που περιείχε όμως το σπέρμα του πολιτικού ελέγχου της πόλης<ref>Wolper, Ethel Sara 1995, 39-47.</ref>.
