Ταυ λεπτόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Thijs!bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: tr:Tau leptonu
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση προτύπου Πρότυπο:Μετάφραση EN με Πρότυπο:Ενσωμάτωση κειμένου; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 1:
Το '''λεπτόνιο ταυ''' (σύμβολο '''τ<sup>-</sup>''') είναι ένα αρνητικά φορτισμένο [[στοιχειώδες σωματίδιο]] με ζωή 2.90x10<sup>-13</sup> δευτερόλεπτα και [[μάζα]] 1777 MeV/c<sup>2</sup> (σε σύγκριση, η μάζα του [[πρωτόνιο|πρωτονίου]] είναι 938 MeV/c<sup>2</sup> και του [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίου]] 0.511 MeV/c<sup>2</sup>). Έχει αντίστοιχο [[αντιύλη|αντισωματίδιο]], το αντιταύ και σχετικά [[νετρίνο|νετρίνα]] (νετρίνο ταυ και αντινετρίνο ταυ).
 
== Κατηγορία ==
Το λεπτόνιο ταυ ανήκει στην τρίτη [[γενιές ύλης|γενιά]] λεπτονίων και είναι αντίστοιχο του ηλεκτρονίου (πρώτη γενιά) και του [[μιόνιο|μιονίου]] (δεύτερη γενιά). Όπως και το ηλεκτρόνιο και το μιόνιο, το ταυ εμφανίζεται όμοιο σημείου χωρίς να έχει ποτέ βρεθεί εσωτερική δομή. Αν υπάρχει τέτοια δομή, τότε πρέπει αυτό το σωματίδιο να έχει μέγεθος μικρότερο από 10<sup>-18</sup> μέτρα. Επίσης, ακριβώς όπως το ηλεκτρόνιο και το μιόνιο, το ταυ έχει [[σπιν]] ½. Τέλος, το ταυ και το αντιταύ φέρουν το ίδιο ηλεκτρικό φορτίο όπως το ηλεκτρόνιο και το [[ποζιτρόνιο]] αντίστοιχα.
 
== Διάσπαση ==
Το ταυ είναι το μόνο λεπτόνιο που μπορεί να μετατραπεί σε [[αδρόνιο|αδρόνια]] (τα άλλα λεπτόνια δεν έχουν την αναγκαία μάζα). Όπως και οι υπόλοιποι τρόποι διάσπασης του λεπτονίου ταυ, η διάσπαση σε αδρόνια γίνεται μέσω της [[ασθενής πυρηνική δύναμη|ασθενούς αλληλεπίδρασης]].
 
Γραμμή 13:
* Στο 17.36% των περιπτώσεων, το ταυ μετατρέπεται σε ένα αντινετρίνο ταυ, ένα μιόνιο, και ένα μιονικό αντινετρίνο.
 
== Ανακάλυψη ==
Το ταυ ανακαλύφθηκε σε μια σειρά πειραμάτων μεταξύ [[1974]] και [[1977]] από τον Martin Lewis Perl και τους συνεργάτες του της ομάδας SLAC-LBL. Χρησιμοποιούσαν τον καινούριο τότε [[επιταχυντής|δακτύλιο συγκρούσεων]] ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων του SLAC ο οποίος λεγόταν SPEAR και το μαγνητικό ανιχνευτή LBL. Είχαν τη δυνατότητα να παρατηρούν και να διαχωρίζουν μεταξύ λεπτονίων, αδρονίων, και [[φωτόνιο|φωτονίων]]. Δεν παρατήρησαν το ταυ κατευθείαν, αλλά ανακάλυψαν περιπτώσεις με ανωμαλίες:
 
Γραμμή 26:
Ο Martin Perl μοιράστηκε το [[Βραβείο Νόμπελ]] [[φυσική|Φυσικής]] του [[1995]] με τον Frederick Reines. Ο τελευταίος βραβεύθηκε διότι κατάφερε να παρατηρήσει το νετρίνο.
 
{{μετάφρασηΕνσωμάτωση ENκειμένου|en|Tau lepton}}
 
[[Κατηγορία:Στοιχειώδη σωμάτια]]