Πατριάρχης Ευφήμιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ευφήμιος''' (αναφερόμενος και ως ''Ευθύμιος''<ref>Για παράδειγμα, από τον [[Θεοφάνης Ομολογητής|Θεοφάνη τον Ομολογητή]]</ref>, κατά κόσμον ''Επιφάνιος'') διετέλεσε [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] από το [[490]] ως το [[496]]. Πριν την εκλογή του ήταν πρεσβύτερος της Κωνσταντινούπολης και διευθυντής του Πτωχοκομείου της Νεάπολης.

 

Αμέσως μετά την εκλογή του βρέθηκε αντιμέτωπος με την επίλυση του [[ακακιανά σχίσματα|ακακιανό σχίσμα]], το οποίο προεκλήθη ως επί το πλείστον από τις πρωτοβουλίες του [[Πατριάρχης Ακάκιος|Πατριάρχη Ακάκιου]] και δεν είχε θεραπευτεί στη βραχύβια Πατριαρχία του προκατόχου του, [[Πατριάρχης Φραβίτας|Φραβίτα]]. Έτσι, όταν έλαβε την επιστολή του επισκόπου [[Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρείας]] [[Πέτρος Γ΄ Αλεξανδρείας|Πέτρου Μογγού]], στην οποία αυτός καταδίκαζε την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Ευφήμιος ταράχθηκε και έκοψε τις σχέσεις της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης με αυτή της Αλεξάνδρειας. Ο θάνατος του Πέτρου Μογγού τον Οκτώβριο του [[490]] και η εκλογή του [[Αθανάσιος Β΄ Αλεξανδρείας|Αθανασίου Β΄]] επιδείνωσε τις σχέσεις των δύο εκκλησιών. Για τη θεραπεία του ακακιανού σχίσματος, ο Ευφήμιος προχώρησε ακόμη παραπέρα: Το 491 συνεκάλεσε [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Σύνοδο]] στην Κωνσταντινούπολη, η οποία αναγνώρισε τη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Ο Ευφήμιος ενέταξε εκ νέου στα Δίπτυχα το όνομα του [[Πάπας Φήλιξ Γ΄|Πάπα Φήλικος Γ΄]], το οποίο είχαν διαγράψει οι προκάτοχοί του, λόγω της αντίδρασής του προς το ''[[Ενωτικόν]]'' του αυτοκράτορα [[Ζήνων (αυτοκράτορας)|Ζήνωνα]]. Δεν έφτασε όμως στο σημείο να αποκηρύξει και να διαγράψει από τα Δίπτυχα τους προκατόχους του Ακάκιο και Φραβίτα, οπότε και ο Πάπας, που τους θεωρούσε αιρετικούς, αρνούνταν να επανέλθει σε κοινωνία μαζί του. Ο Ευφήμιος συνέχισε τις προσπάθειες και με τον επόμενο Πάπα, [[Πάπας Γελάσιος Α΄|Γελάσιο Α΄]], ο οποίος εντέλει, σε ένδειξη συμβιβασμού, δέχθηκε τις χειροτονίες και τις βαφτίσεις που είχαν τελέσει ο Ακάκιος και ο Φραβίτας.

 

Μεταξύ του Ευφημίου και του Αυτοκράτορα [[Αναστάσιος Α'|Αναστάσιου]] υπήρχε κάποια ψυχρότητα, η οποία προερχόταν από την καχυποψία του Αναστάσιου ότι ο Ευφήμιος συνωμοτούσε με τους Ισαύρους εναντίον του. Επιπλέον, επειδή ο Ευφήμιος γνώριζε τις αιρετικές απόψεις του Αυτοκράτορα, του είχε ζητήσει έγγραφη ομολογία πίστεως, την οποία φύλαγε στα αρχεία του Πατριαρχείου. Αργότερα ο Αναστάσιος του ζητούσε επιμόνως πίσω το έγγραφο, το οποίο τελικά απέσπασε με τη βία. Οι μεταξύ τους σχέσεις είχαν ενταθεί τόσο, ώστε κάποιος φανατικός επιτέθηκε με ξίφος εναντίον του Ευφημίου. Τελικά ο Αναστάσιος συνεκάλεσε το [[496]] Σύνοδο, η οποία καθαίρεσε τον Ευφήμιο, ο οποίος εξορίστηκε και πέθανε το [[515]] στην [[Άγκυρα]].

 

Επί των ημερών του Ευφημίου μεταφέρθηκαν από τη [[Βαβυλώνα]] στην Κωνσταντινούπολη τα λείψανα των τριών παίδων, Ανανία, Αζαρία και Μισαήλ.

 

<div style="font-size:85%"><references /></div>

 

* [http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=49 Οικουμενικό Πατριαρχείο]