Κρακ των Ιπποτών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αυτό το φρούριο έγινε [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]], μαζί με την [[ακρόπολη του Σαλαντίν]] (Qal’at Salah El-Din) το [[2006]] και είναι ιδιοκτησία του κράτους της Συρίας. Το φρούριο είναι μια από τις λίγες περιοχές όπου έχει διατηρηθεί σταυροφορική τέχνη (υπό μορφή τοιχογραφιών με την τεχνική [[φρέσκο]]).

 

Το κάστρο βρίσκεται ανατολικά της [[Τρίπολη, Λίβανος|Τρίπολης του Λιβάνου]] στο [[Homs]], επάνω σε ένα λόφο ύψους 650 μέτρων κατά μήκος του μοναδικού δρόμου από την [[Αντιόχεια]] στη [[Βηρυτός|Βηρυτό]] και τη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]]. Είναι ένα από πολλά φρούρια που ήταν μέρος ενός αμυντικού δικτύου κατά μήκος των συνόρων των [[σταυροφορικά κράτη|σταυροφορικών κρατών]].

 

Κατά την εποχή της δυναστείας των Umayyad, οι Άραβες εκμεταλλεύθηκαν την υποδομή προηγούμενων κτισμάτων που είχαν κατασκευάσει οι Βυζαντινοί, καθώς και το φράγμα και το υδραγωγείο στον ποταμό Orontes για να τα μετατρέψουν σε θαυμαστά παλάτια με κήπους στη μέση της ερήμου. Οι κατασκευές συνεχίστηκαν και κατά την εποχή της δυναστείας των Abbasid στα μέσα του 750 μ.Χ. αν και μειώθηκαν σε ρυθμό, δεδομένου ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις της εποχής δε χρησιμοποιούσαν ιδιαίτερα τις οχυρώσεις.

 

Το [[1031]] στην τοποθεσία που βρίσκεται το Κρακ των Ιπποτών είχε κατασκευαστεί ένα κάστρο για τον εμίρη της [[Αλέπο]].

 

Οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη το επιδιόρθωσαν και το επέκτειναν έτσι ώστε έγινε το μεγαλύτερο φρούριο σταυροφόρων στους Αγίους Τόπους, προσθέτοντας έναν εξωτερικό τείχος τρία μέτρα παχύ με επτά πύργους με οκτώ έως δέκα μέτρα πάχος, δημιουργώντας ένα ομόκεντρο κάστρο.

Το 1217, κατά τη διάρκεια της [[Ε' σταυροφορία|Ε' σταυροφορίας]], ο Ούγγρος βασιλιάς [[Ανδρέας Β' της Ουγγαρίας|Ανδρέας Β']] ενίσχυσε τα εξωτερικά τείχη και χρηματοδότησε στρατεύματα για τη φρούρηση του Κάστρου. Το 1271, το φρούριο καταλήφθηκε εκ νέου από τον [[Baibars]] στις [[8 Απριλίου]], [[1271]], όταν ο τελευταίος εξαπάτησε τους Hospitallers να πιστέψουν ότι ο κόμης της Τρίπολης τους είχε διατάξει να το παραδώσουν. Ο Baibars ενίσχυσε με τη σειρά του το κάστρο και το χρησιμοποίησε ως βάση ενάντια στην Τρίπολη. Μετέτρεψε επίσης το παρεκκλήσι των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη σε μουσουλμανικό [[τέμενος]]. Οι [[Μαμελούκοι]] το χρησιμοποίησαν αργότερα για να επιτεθούν στην [[Άκρα]] το [[1291]].

 

Σήμερα, κάτω από το κάστρο υπάρχει μια μικρή πόλη.

 

{{reflist}}

 

<gallery>

Image:KrakDesChevaliers.jpg|Φωτογραφία του Κάστρου από μακριά

 

 

 

{{commons|Krak des Chevaliers}}